Επιστήμονες στην Ταϊβάν δημιούργησαν ένα δερματικό επίθεμα που θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στην παρακολούθηση της ανάπτυξης των όγκων που βρίσκονται ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του δέρματος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Νευροεπιστήμονας αποκαλύπτει: Δείτε τι συμβαίνει στον εγκέφαλό σας όταν χαζεύετε στο TikTok
Ορισμένοι όγκοι αναπτύσσονται ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του δέρματος και συνήθως αντιμετωπίζονται με φάρμακα ή/και ακτινοθεραπεία. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι γιατροί παρακολουθούν τακτικά το μέγεθος του όγκου για να διαπιστώσουν αν αποδίδουν οι θεραπείες, υποβάλλοντας τους ασθενείς τους σε διάφορες ιατρικές εξετάσεις, όπως μαγνητικές τομογραφίες. Ωστόσο, αυτό το πρωτοποριακό δερματικό επίθεμα παρέχει μια απλούστερη και λιγότερο επεμβατική εναλλακτική λύση, μεταμορφώνοντας ενδεχομένως τον τρόπο με τον οποίο οι ειδικοί παρακολουθούν και θεραπεύουν τέτοιους όγκους.
Το δερματικό επίθεμα αποτελείται από μαλακό, ελαστικό πλαστικό εμποτισμένο με νανοσωματίδια μήκους περίπου 100 νανομέτρων το καθένα, τα οποία έχουν κατασκευαστεί από άφνιο, ένα μέταλλο που προέρχεται από το συνδυασμό αργύρου και οξυγόνου. Αυτός ο μοναδικός συνδυασμός επιτρέπει στο επίθεμα να προσαρμόζεται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του όγκου. Καθώς ο όγκος μεγαλώνει, το αυτοκόλλητο μετατοπίζεται για να προσαρμοστεί στο νέο του μέγεθος, αλλάζοντας τη διάταξη των νανοσωματιδίων και συνεπώς τις ηλεκτρικές ιδιότητες του υλικού.
Οι ερευνητές δοκίμασαν το επίθεμα σε ποντίκια και διαπίστωσαν ότι μπορούσε να παρακολουθεί με ακρίβεια το μέγεθος του όγκου για έως και επτά ημέρες. Ο Πάραγκ Μάλικ από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια δήλωσε ότι συσκευές σαν αυτό το επίθεμα θα επέτρεπαν στους γιατρούς και τους ασθενείς να προσδιορίζουν πιο γρήγορα αν μια θεραπεία είναι αποτελεσματική και να αντιδρούν σε τυχόν σημαντικές αλλαγές στην κατάσταση ενός όγκου αμέσως μόλις αυτές συμβούν. Ωστόσο, το επίθεμα θα πρέπει να επανασχεδιαστεί αφού προς το παρόν παρακολουθεί μόνο τους όγκους που βρίσκονται ακριβώς κάτω από το δέρμα, σύμφωνα με τον ερευνητή.
Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό «ACS Nano».
