Δύο φορές το τελευταίο διάστημα έχουμε γράψει για την σοβαρή κρίση στον τομέα των ζυμαρικών. ( Διαβάστε εδώ https://www.pentapostagma.gr/oikonomia/7038298_opoios-prolabei-eidos-polyteleias-ta-makaronia-erhontai-megales-allages-stin & εδώ https://www.pentapostagma.gr/koinonia/7036585_etoimaste-promitheies-telos-ta-makaronia-apo-ta-ellinika-rafia-ton-oktobri ) που μπορεί να προκαλέσει ελλείψεις παγκοσμίως σε ένα από τα πιο δημοφιλή τρόφιμα του πλανήτη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Όποιος προλάβει! Είδος πολυτελείας τα μακαρόνια-Έρχονται μεγάλες αλλαγές στην διατροφική αλυσίδα
Ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε χθες από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), με τίτλο «Κακά νέα για τους λάτρεις των ζυμαρικών: η επίδραση της κλιματικής αλλαγής στα βασικά τρόφιμα», ισχυρίζεται ότι η κλιματική αλλαγή απειλεί την προσφορά βασικών καλλιεργειών, συμπεριλαμβανομένων των κόκκων καφέ και των καλλιεργειών που είναι συστατικά για ζυμαρικά. Ωστόσο, τα στοιχεία από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) δείχνουν σαφώς συνεπείς αυξήσεις στην παραγωγή φυτών - συμπεριλαμβανομένων αυτών των βασικών καλλιεργειών - με νέα ρεκόρ να καταγράφονται σχεδόν κάθε χρόνο.
«Μια νέα έκθεση προειδοποιεί ότι η κλιματική αλλαγή μπορεί να μειώσει απότομα τις αποδόσεις των βασικών καλλιεργειών έως το 2050», γράφει το WEF, επικαλούμενο έκθεση που δημοσιεύτηκε από το Chatham House. «Οι αποδόσεις των βασικών καλλιεργειών θα μπορούσαν τελικά να μειωθούν κατά σχεδόν το ένα τρίτο έως το έτος 2050, σύμφωνα με την έκθεση, εάν οι κυβερνήσεις δεν αυξήσουν τις δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν βάσει της Συμφωνίας του Παρισιού.
Το WEF ξεχωρίζει τον καφέ, το καλαμπόκι και το σιτάρι για ιδιαίτερη προσοχή, προβλέποντας ότι η παραγωγή θα μειωθεί δραματικά αν δεν γίνουν απότομες περικοπές στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
Αυτές οι προβλέψεις βασίζονται σε προβολές μοντέλων υπολογιστών και όχι σε δεδομένα καλλιεργειών του πραγματικού κόσμου ή στην κατανόηση της γεωπονίας ή της βοτανικής. Τα δεδομένα από τον σαφή FAO δείχνουν αύξηση της καλλιέργειας καθώς οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα έχουν αυξηθεί και η γη έχει θερμανθεί σε μέτρια επίπεδα. Ο κύριος λόγος για αυτό είναι ότι οι συνθήκες για την καλλιέργεια φυτών, συμπεριλαμβανομένων των διαθέσιμων βροχοπτώσεων και της φωτοσυνθετικής απόδοσης έχουν βελτιωθεί με περισσότερο ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα και υψηλότερες θερμοκρασίες.
Μεταξύ 1990 και 2019:
-Η παραγωγή καφέ αυξήθηκε κατά περισσότερο από 65% και η απόδοση ανά εκτάριο αυξήθηκε κατά περισσότερο από 66%
-Η παραγωγή καλαμποκιού (αραβόσιτου) αυξήθηκε κατά περίπου 138% και η απόδοση ανά εκτάριο αυξήθηκε περίπου κατά 58%
-Η παραγωγή σίτου αυξήθηκε κατά περισσότερο από 29% και η απόδοση ανά εκτάριο αυξήθηκε κατά περισσότερο από 38%
Το σιτάρι σημείωσε νέα ρεκόρ παραγωγής 10 φορές από το 1990, πιο πρόσφατα το 2017, με το 2018 να είναι το δεύτερο υψηλότερο έτος παραγωγής που έχει καταγραφεί. Κατά συνέπεια, είναι ασαφές από πού πήραν την εντύπωση στο Chatham House και το WEF ότι η παγκόσμια συγκομιδή σιταριού "εξαντλήθηκε" και η αιτία των υψηλότερων τιμών των ζυμαρικών.
Το σκληρό σιτάρι, το σιτάρι που χρησιμοποιείται συχνότερα για την παρασκευή ζυμαρικών, αποτελεί σταθερά μεταξύ 5-8% της παγκόσμιας καλλιέργειας σιταριού από το 1990, ποσοστό που διατηρείται σε όλη τη συνολική αύξηση της παραγωγής σίτου μεταξύ 1990 και 2019.
Μια μελέτη του 2020 δείχνει ότι νέες ποικιλίες σκληρού σίτου έχουν αναπτυχθεί και φυτευτεί δεκάδες φορές από τη δεκαετία του 1960. Ο Καναδάς είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός σκληρού σίτου στον κόσμο. Αυτές οι νέες ποικιλίες αύξησαν την απόδοση Durum κατά μέσο όρο 0,63 % κάθε χρόνο στον Καναδά. Η μελέτη διαπιστώνει ότι η παραγωγή σίτου σκληρού μπορεί να αυξηθεί σημαντικά σε όλες τις αναπτυσσόμενες περιοχές εάν υιοθετηθούν οι βέλτιστες πρακτικές και ποικιλίες.
Τα ελαττωματικά κλιματικά μοντέλα που έχουν προγραμματιστεί από ακτιβιστές για το κλίμα μπορεί να προβλέπουν πτώση των αποδόσεων, αλλά αυτές οι φθίνουσες αποδόσεις των καλλιεργειών προβλέπονταν εδώ και δεκαετίες αλλά δεν έφταναν ποτέ. Αντ 'αυτού, οι αποδόσεις των καλλιεργειών απολαμβάνουν μια χρυσή εποχή αφθονίας με περισσότερο ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα και μεγαλύτερες περιόδους ανάπτυξης.
