Αυτό το εκπληκτικό εύρημα, που βασίζεται σε έρευνα που διεξήχθη σε ποντίκια, ανοίγει τον δρόμο για νέες προσεγγίσεις στη θεραπεία του καρκίνου και ρίχνει φως στις περίπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ του ανοσοποιητικού συστήματος και των καρκινικών κυττάρων.
Οι ερευνητές εστίασαν σε έναν τύπο λευκών αιμοσφαιρίων που ονομάζονται μονοκύτταρα. Αυτά τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος παίζουν καθοριστικό ρόλο στην άμυνα του οργανισμού έναντι λοιμώξεων και άλλων απειλών για την υγεία. Ωστόσο, σε ασθενείς με καρκίνο, τα μονοκύτταρα μπορεί μερικές φορές να παραληφθούν από καρκινικά κύτταρα και να μετατραπούν σε κύτταρα τα οποία προστατεύουν τον όγκο από το ανοσοποιητικό σύστημα.
Αυτό που ανακάλυψαν οι ερευνητές ήταν ότι η σοβαρή λοίμωξη αναγκάζει το σώμα να παράγει έναν ειδικό τύπο μονοκυττάρου με μοναδικές αντικαρκινικές ιδιότητες. Αυτά τα «επαγόμενα» μονοκύτταρα είναι ειδικά εκπαιδευμένα για να στοχεύουν τον ιό, αλλά διατηρούν επίσης την ικανότητά τους να καταπολεμούν τα καρκινικά κύτταρα.
Για να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί αυτό, πρέπει να εξετάσουμε το γενετικό υλικό του ιού που προκαλεί τον Covid-19. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτά τα επαγόμενα μονοκύτταρα έχουν έναν ειδικό υποδοχέα που συνδέεται με μια συγκεκριμένη αλληλουχία RNA του ιού.
Για να ελέγξει τη θεωρία της, η ερευνητική ομάδα πραγματοποίησε πειράματα σε ποντίκια με διάφορους τύπους καρκίνου σε προχωρημένο σταδιο (4), συμπεριλαμβανομένου του μελανώματος, του πνεύμονα, του μαστού και του παχέος εντέρου. Χορήγησαν στα ποντίκια ένα φάρμακο που μιμείται την ανοσολογική απόκριση στη σοβαρή λοίμωξη από Covid-19, προκαλώντας την παραγωγή αυτών των ειδικών μονοκυττάρων. Τα αποτελέσματα ήταν αξιοσημείωτα. Οι όγκοι στα ποντίκια άρχισαν να συρρικνώνονται και στους τέσσερις τύπους καρκίνου που μελετήθηκαν.
Σε αντίθεση με τα κανονικά μονοκύτταρα, τα οποία μπορούν να μετατραπούν από όγκους σε προστατευτικά κύτταρα, αυτά τα επαγόμενα μονοκύτταρα διατήρησαν τις ιδιότητες καταπολέμησης του καρκίνου. Κατάφεραν να φτάσουν εκεί που βρίσκονταν οι όγκοι – ένα κατόρθωμα που τα περισσότερα ανοσοκύτταρα δεν μπορούν να επιτύχουν – και ενεργοποίησαν τα κύτταρα «φυσικούς φονείς». Αυτά τα φονικά κύτταρα στη συνέχεια επιτέθηκαν στα καρκινικά κύτταρα, προκαλώντας τη συρρίκνωση των όγκων. Αυτός ο μηχανισμός είναι ιδιαίτερα συναρπαστικός επειδή προσφέρει μια νέα προσέγγιση για την καταπολέμηση του καρκίνου που δεν βασίζεται στα Τ κύτταρα, τα οποία αποτελούν το επίκεντρο πολλών τρεχουσών θεραπειών ανοσοθεραπείας.
Ενώ η ανοσοθεραπεία έχει δείξει πολλά υποσχόμενη, είναι αποτελεσματική μόνο στο 20% με 40% των περιπτώσεων, ενώ συχνά αποτυγχάνει όταν το σώμα δεν μπορεί να παράγει αρκετά λειτουργικά Τ κύτταρα. Αυτή η νέα προσέγγιση προσφέρει έναν τρόπο επιλεκτικής θανάτωσης όγκων που είναι ανεξάρτητοι από τα Τ κύτταρα, παρέχοντας ενδεχομένως μια λύση για ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στην ανοσοθεραπεία. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτή η μελέτη διεξήχθη σε ποντίκια και θα πρέπει να διεξαχθούν κλινικές δοκιμές προκειμένου να διαπιστωθεί εάν ισχύει το ίδιο και για τους ανθρώπους.
Ενώ τα εμβόλια κατά του COVID είναι απίθανο να ενεργοποιήσουν αυτόν τον μηχανισμό (καθώς δεν χρησιμοποιούν την πλήρη αλληλουχία RNA ως ιό), αυτή η έρευνα ανοίγει δυνατότητες για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων και εμβολίων που θα μπορούσαν να διεγείρουν την παραγωγή αυτών των μονοκυττάρων που καταπολεμούν τον καρκίνο.
