Στο «κάδρο» με τις αιτίες του διαβήτη περιλαμβάνεται και η νυχτερινή βάρδια εργασίας, εκτός από άλλους παράγοντες, σύμφωνα με νεότερη μελέτη, σύμφωνα με το ygeiamou.gr
Πιο συγκεκριμένα, λίγες μόνο ημέρες εργασίας σε νυχτερινό ωράριο αρκούν για τη διατάραξη της γλυκόζης στο αίμα, του μεταβολισμού και της φλεγμονής, διαδικασίες που είναι υπαίτιες για χρόνιες μεταβολικές παθήσεις, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης.
Γιατί αναστατώνεται ο οργανισμός;
Η μελέτη με επικεφαλής επιστήμονες του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον (WSU) και του Εθνικού Εργαστηρίου Βορειοδυτικού Ειρηνικού, αποδεικνύει την ανάπτυξη διαβήτη, παχυσαρκίας και άλλων σχετικών διαταραχών σε εργαζόμενους νυχτερινής βάρδιας.
Σύμφωνα με τον βασικό ερευνητή και καθηγητή στο Κολέγιο Ιατρικής Elson S. Floyd του WSU, Hans Van Dongen, στον οργανισμό προκύπτει χάος, όταν περιπλέκονται διεργασίες του κεντρικού βιολογικού ρολογιού που βοηθούν το σώμα να αντιληφθεί τη μέρα και τη νύχτα, με διαδικασίες που κάνουν το σώμα να μπερδεύει τη νύχτα με τη μέρα. Η απορρύθμιση αυτή που βιώνει το σώμα έχει μακροπρόθεσμο αντίκτυπο στην υγεία, όπως επιβεβαιώνουν ο καθηγητής και η ομάδα του.
Ο Δρ Hans Van Dongen υπογραμμίζει ότι η αποδιοργάνωση της φυσιολογικής λειτουργίας του οργανισμού είναι εμφανής σε μόλις τρεις ημέρες, γεγονός που τον κάνει να ελπίζει στην έγκαιρη παρέμβαση και μείωση, όχι μόνο του διαβήτη και της παχυσαρκίας, αλλά και των καρδιακών παθήσεων και των εγκεφαλικών επεισοδίων, που πλήττουν τους εργαζόμενους τη νύχτα. Θα χρειαστεί, ωστόσο, και περαιτέρω ερευνητική διερεύνηση.
Τι εξέτασαν οι ερευνητές
Στην έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Proteome Research, οι ερευνητές έκαναν ένα πείραμα με εθελοντές για τρεις ημέρες, προσομοιάζοντας τη νυχτερινή και την ημερήσια βάρδια εργασίας.
Μετά την τελευταία τους βάρδια, οι συμμετέχοντες παρέμειναν ξύπνιοι για 24 ώρες υπό σταθερές συνθήκες – φωτισμός, θερμοκρασία, στάση του σώματος και πρόσληψη τροφής – για να μετρήσουν τους εσωτερικούς βιολογικούς ρυθμούς τους χωρίς παρεμβολές από εξωτερικές επιδράσεις.
Τα δείγματα αίματος που ελήφθησαν καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου, χρησίμευσαν στον εντοπισμό των πρωτεϊνών που βρίσκονται στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος του αίματος. Ορισμένες από αυτές, συνδέονταν στενά με το κύριο βιολογικό ρολόι, το οποίο διατηρεί το σώμα σε δράση για 24 ώρες.
Όπως συμπέραναν, οι ρυθμοί σε πολλές άλλες ομάδες πρωτεϊνών και κυρίως σε όσες ελέγχουν τη γλυκόζη άλλαξαν για τα άτομα που εργάζονταν το βράδυ, σε αντίθεση με τους αμετάβλητους πρωτεϊνικούς ρυθμούς σε όσους δούλευαν πρωί.
Εξετάζοντας πιο προσεκτικά τις πρωτεΐνες που εμπλέκονται στη ρύθμιση της γλυκόζης, οι ερευνητές παρατήρησαν σχεδόν πλήρη αντιστροφή των ρυθμών της γλυκόζης στους συμμετέχοντες της νυχτερινής βάρδιας. Διαπίστωσαν επίσης ότι οι διεργασίες που εμπλέκονται στην παραγωγή και την ευαισθησία στην ινσουλίνη, οι οποίες κανονικά συνεργάζονται για να διατηρούν τα επίπεδα γλυκόζης σε ένα υγιές εύρος, δεν ήταν πλέον συγχρονισμένες στους συμμετέχοντες σε νυχτερινή βάρδια.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι το αποτέλεσμα αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στη ρύθμιση της ινσουλίνης που προσπαθεί να αναιρέσει τις αλλαγές στη γλυκόζη που προκαλούνται από το πρόγραμμα της νυχτερινής βάρδιας. Όπως ανέφεραν, αυτή μπορεί να είναι μια υγιής αντίδραση τη στιγμή που τα μεταβαλλόμενα επίπεδα γλυκόζης μπορεί να βλάψουν τα κύτταρα και τα όργανα, αλλά θα μπορούσε να είναι προβληματική μακροπρόθεσμα.
Το επόμενο βήμα των ερευνητών θα είναι να μελετήσουν εργαζόμενους σε πραγματικές συνθήκες για να διαπιστώσουν αν οι νυχτερινές βάρδιες προκαλούν παρόμοιες πρωτεϊνικές αλλαγές σε εργαζόμενους με μακροχρόνια βραδινή εργασία.
