Τα άτομα με αδενοκαρκίνωμα του παγκρεατικού πόρου (PDAC), έχουν έξι φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν πέτρες στη χολή, ένα χρόνο πριν από τη διάγνωσή τους, σε σύγκριση με άτομα που δεν έχουν τον συγκεκριμένο τύπο καρκίνου, σύμφωνα με μια νέα μελέτη. Οι ερευνητές, υποστηρίζουν ότι τα ευρήματά τους, δείχνουν ότι οι πέτρες στη χολή, θα μπορούσαν να αποτελούν προειδοποιητικό σημάδι για αυτήν την επιθετική και συχνά θανατηφόρα μορφή καρκίνου, σύμφωνα με το wikihealth.gr.
Τι είναι το αδενοκαρκίνωμα του παγκρεατικού πόρου (PDAC);
Το αδενοκαρκίνωμα του παγκρεατικού πόρου (PDAC), είναι η πιο κοινή μορφή καρκίνου του παγκρέατος, που αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 90% των περιπτώσεων. Συνήθως, ο εν λόγω καρκίνος είναι θανατηφόρος, επειδή διαγιγνώσκεται σε μεταγενέστερα στάδια.
Τι είναι οι πέτρες στη χολή;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Καρκίνος Προστάτη: Ο σοβαρός κίνδυνος που απειλεί τους ασθενείς 6 μήνες μετά τη διάγνωση
Χολολιθίαση είναι η κατάσταση κατά την οποία υπάρχει ανισορροπία στη σύνθεση της χολής, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σκληρές πέτρες που αποτελούνται από κρυσταλλωμένη χοληστερίνη, χρωστική ουσία ή ένα μείγμα και των δύο. Οι πέτρες στη χολή μπορεί να είναι τόσο μικρές όσο ένας κόκκος άμμου ή τόσο μεγάλες όσο μια μπάλα του γκολφ.
Ποιοι τύποι χολόλιθων υπάρχουν;
Υπάρχουν δύο τύποι χολόλιθων:
- Χοληστερινικές πέτρες: Οι χοληστερινικές πέτρες είναι το αποτέλεσμα της χολής που αποτελείται από υπερβολική χοληστερίνη ή χολερυθρίνη και όχι από αρκετά χολικά άλατα. Επιπρόσθετα, υπάρχει περίπτωση να σχηματιστούν όταν η χοληδόχος κύστη αποτυγχάνει να αδειάσει κατά τη διάρκεια της πέψης. Οι εν λόγω πέτρες έχουν κιτρινοπράσινο χρώμα και αποτελούν τον πιο κοινό τύπο χολόλιθων.
- Χρωστικές πέτρες: Χρωστικές πέτρες αναπτύσσουν συνήθως τα άτομα με κύρωση του ήπατος, λοιμώξεις της χοληφόρου οδού και κληρονομικές διαταραχές του αίματος, όπως η δρεπανοκυτταρική αναιμία. Αυτές οι καταστάσεις προκαλούν υπερβολική χολερυθρίνη, από την οποία αποτελούνται οι πέτρες. Οι χρωστικές πέτρες τείνουν να έχουν πιο σκούρο καφέ ή μαύρο χρώμα.
Οι πέτρες στη χολή θα μπορούσαν να αποτελούν προειδοποιητικό σημάδι καρκίνου του παγκρέατος;
Για τη μελέτη τους, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από τη βάση δεδομένων SEER-Medicare, από το 2008 έως το 2015, εντοπίζοντας 18.700 άτομα με PDAC. Ακολούθως, συνέκριναν τους ασθενείς με έναν μέσο όρο 99.287 ατόμων χωρίς καρκίνο, από την ίδια βάση δεδομένων.
Ένα χρόνο πριν από τη διάγνωση των ατόμων με PDAC, το 4,7% των ασθενών διαγνώστηκε με τη νόσο των χολόλιθων, ενώ το 1,6% αφαίρεσαν τη χοληδόχο κύστη τους. Ανάμεσα στα άτομα που δεν είχαν καρκίνο, μόνο το 0,8% είχαν πέτρες στη χολή, ενώ το 0,3% είχε αφαιρέσει τη χοληδόχο κύστη του.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η νόσος των χολόλιθων δεν προκαλεί καρκίνο του παγκρέατος, αλλά η κατανόηση του πώς σχετίζεται με το PDAC μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση του υψηλού ποσοστού θνησιμότητας από τον καρκίνο του παγκρέατος, δίνοντας την ευκαιρία για έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.
Ποια είναι η αιτία του καρκίνου του παγκρέατος;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Καρκίνος του πνεύμονα: Διαγνωστικό εργαλείο του ΑΠΘ θα τον ανιχνεύει σε πρώιμο στάδιο
Ο Δρ. Anton Bilchik , χειρουργός ογκολόγος και επικεφαλής ιατρικής στο Ινστιτούτο Καρκίνου του Αγίου Ιωάννη στο Κέντρο Υγείας Providence Saint John’s στην Καλιφόρνια, εξήγησε ότι κανείς δεν γνωρίζει την ακριβή αιτία του καρκίνου του παγκρέατος.
Παρόλα αυτά, παρατηρείται υψηλότερη συχνότητα σε ασθενείς με διαβήτη, παχυσαρκία και άτομα με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου. Την ίδια ώρα, διαπιστώνεται ότι η νόσος των χολόλιθων είναι εξαιρετικά συχνή σε άτομα με καρκίνο του παγκρέατος, σύμφωνα με την παρούσα μελέτη. Ο λόγος όμως που συμβαίνει αυτό, είναι και αυτός ασαφής.
Οι επιστήμονες εικάζουν ότι η φλεγμονή που προκαλείται από τη νόσο των χολόλιθων ενδεχομένως να παίζει ρόλο στην ανάπτυξη καρκίνου του παγκρέατος, ωστόσο, αυτό μέχρι στιγμής είναι μόνο εικασία και χρειάζεται να διερευνηθεί με περαιτέρω μελέτες.
Επιπρόσθετα, ένας άλλος μηχανισμός με βάση τον οποίον ενδεχομένως οι χολόλιθοι να οδηγούν σε καρκίνο του παγκρέατος, σχετίζεται με το ότι οι χολόλιθοι περιστασιακά μπλοκάρουν τον παγκρεατικό πόρο, οδηγώντας σε παγκρεατίτιδα, η οποία εντάσσεται στους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου του παγκρέατος.
