Φάρμακα, όπως η ιβουπροφαίνη, χρησιμοποιούνται ευρέως για την ανακούφιση του πόνου σε διάφορες περιπτώσεις. Η μακροχρόνια χρήση όμως των παυσίπονων αυτών μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες παρενέργειες και για το λόγο αυτό πολλοί άνθρωποι στρέφονται σε διάφορες φυσικές μεθόδους ανακούφισης του πόνου, όπως τα βότανα, σύμφωνα με το wikihealth.gr.
Τα βότανα και τα αιθέρια έλαια αυτών έχουν χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά ως εναλλακτικά φυσικά αναλγητικά για εκατοντάδες χρόνια και σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα επιβεβαιώνουν τις ευεργετικές ιδιότητες μερικών από αυτών, στη διαχείριση του πόνου.
Μερικά από τα βότανα που δρουν αναλγητικά είναι τα εξής:
Λεβάντα
Το αιθέριο έλαιο λεβάντας χρησιμοποιείται ευρύτατα για την ανακούφιση από το άγχος, την αϋπνία αλλά και τον πόνο.
Μελέτες σε ζώα έχουν διαπιστώσει πως το αιθέριο έλαιο λεβάντας έχει αναλγητικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες, ενώ μια μικρή μελέτη σε ανθρώπους έχει δείξει πως η εισπνοή του αιθέριου ελαίου λεβάντας μπορεί να ανακουφίσει από τον πόνο της ημικρανίας.
Ωστόσο, ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται κατά τη χρήση των αιθέριων ελαίων, καθώς μπορεί να γίνουν τοξικά σε περίπτωση μη σωστής χρήσης.
Δεντρολίβανο
Σύμφωνα με μελέτες, το δεντρολίβανο μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση του πονοκεφάλου, του πόνου στους μύες και στα οστά, καθώς και των επιληπτικών κρίσεων, ενώ ευεργετικά αποτελέσματα έχει παρουσιάσει και όσον αφορά τη μείωση της φλεγμονής, χαλάρωση των λείων μυών και ενίσχυση της μνήμης.
Μέντα
Το αιθέριο έλαιο μέντας περιέχει δραστικές ενώσεις, όπως η καρβακρόλη, η μενθόλη και το λιμονένιο, οι οποίες παρουσιάζουν αντιφλεγμονώδεις, αντιμικροβιακές και αναλγητικές ιδιότητες.
Το αιθέριο έλαιο μέντας, σε αραιωμένη μορφή, χρησιμοποιείται συχνά τοπικά για την ανακούφιση από πόνους που σχετίζονται με την αρθρίτιδα, καθώς και τον πονοκέφαλο.
Ευκάλυπτος
Το αιθέριο έλαιο ευκαλύπτου θεωρείται πως βοηθά στη μείωση του πόνου, του οιδήματος και της φλεγμονής στο σώμα.
Η εισπνοή του αιθέριου ελαίου ευκαλύπτου αλλά και η τοπική χρήση του έχουν παρουσιάσει ευεργετικά αποτελέσματα όσον αφορά τη μείωση του πόνου, ενώ η κατανάλωσή του θεωρείται πολύ επικίνδυνη και τοξική για τους ανθρώπους.
Γαρύφαλλο
Η πιο γνωστή παραδοσιακή χρήση του γαρύφαλλου αφορά την ανακούφιση από τον πονόδοντο και σύμφωνα με μια μελέτη το τζελ γαρύφαλλου είναι εξίσου αποτελεσματικό στη μείωση του πόνου από τη βελόνα (κατά τις οδοντιατρικές επεμβάσεις) με το τζελ βενζοκαΐνης.
Η δράση του γαρύφαλλου σε άλλα είδη πόνου δεν έχει μελετηθεί αρκετά, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει μια σαφής εικόνα σχετικά με τις πιθανές αναλγητικές ιδιότητές του.
Πιπέρι Καγιέν
Η καψαϊκίνη, που περιέχει το πιπέρι καγιέν, χρησιμοποιείται ευρύτατα για τη φυσική ανακούφιση από τον πόνο. Κύριο χαρακτηριστικό της καψαϊκίνης αποτελεί η ήπια αίσθηση καψίματος που προκαλεί ύστερα από τοπική εφαρμογή της στο δέρμα ως κρέμα ή επίθεμα.
Ο ακριβής μηχανισμός δράσης δεν είναι γνωστός αλλά θεωρείται πως μπορεί να δρα μειώνοντας την ευαισθησία του δέρματος στον πόνο, μέσω επιρροής των νεύρων που μεταφέρουν το σήμα του πόνου στον εγκέφαλο.
Τζίντζερ
Το τζίντζερ θεωρείται ένα πολλά υποσχόμενο βότανο για τη μείωση του μυϊκού πόνου που σχετίζεται με την άσκηση. Συγκεκριμένα, μια συστηματική ανασκόπηση του 2015 κατέληξε στο συμπέρασμα πως η κατανάλωση 2gr τζίντζερ ημερησίως μπορεί να μειώσει τον μυϊκό πόνο λόγω έντονης άσκησης, να επιταχύνει την ανάρρωση και να μειώσει τη φλεγμονή που σχετίζεται με αυτή.
Παρθενούλι/Τανατσέτο
Το παρθενούλι ή αλλιώς τανατσέτο περιέχει δραστικές ενώσεις, οι οποίες μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή και τους μυϊκούς σπασμούς, και σύμφωνα με μελέτες τόσο τα φύλλα όσο και άνθη του παρουσιάζουν αναλγητικές ιδιότητες.
Παραδοσιακά το παρθενούλι χρησιμοποιείται για την ανακούφιση από πονοκεφάλους, πόνους λόγω ρευματοειδούς αρθρίτιδας, πονόδοντο, στομαχόπονο, κλπ.
Κουρκουμάς
Η κουρκουμίνη, το κύριο δραστικό συστατικό του κουρκουμά, έχει αναλγητικές ικανότητες, οι οποίες έχουν αποδειχθεί και σε μερικές μελέτες.
Για παράδειγμα, μια μικρή μελέτη του 2014 έδειξε πως το εκχύλισμα κουρκουμά έχει την ικανότητα να μειώνει τον πόνο στο γόνατο, λόγω οστεοαρθρίτιδας, εξίσου αποτελεσματικά με την ιβουπροφαίνη.
Πριν τη χρήση οποιουδήποτε βοτάνου για θεραπευτικούς σκοπούς συνιστάται η επικοινωνία με τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης.