Τα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα που χάνουν βάρος μπορεί να μειώσουν τις πιθανότητες να αναπτύξουν αδένωμα του παχέος εντέρου μετέπειτα στη ζωή τους σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο JNCI Cancer Spectrum. Τα αδενώματα είναι πολύποδες που μπορεί να εξελιχθούν σε καρκίνο του παχέος εντέρου. Βέβαια όλα τα αδενώματα δεν εξελίσσονται σε καρκίνο, ενώ όσα τελικά εξελιχθούν, χρειάζονται αρκετά χρόνια. Ωστόσο η νέα έρευνα αποκαλύπτει πόση σημασία έχει η διατήρηση ενός υγιούς βάρους ή και η απώλεια κιλών ώστε να αποφευχθεί η μετάλλαξη ενός ύποπτου αδενώματος σε κακοήθεια σε βάθος χρόνου.
Σύμφωνα με το ygeiamou.gr, ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ο τρίτος συχνότερος τύπος καρκίνου και η τρίτη κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο μεταξύ ανδρών και γυναικών στις Η.Π.Α. Ιδίως τα τελευταία 30 χρόνια, η παχυσαρκία έχει αυξηθεί στις Η.Π.Α. αλλά και παγκοσμίως, οδηγώντας έτσι σε αυξημένη ανάπτυξη πολλών χρόνιων ασθενειών. Άλλωστε η παχυσαρκία είναι γνωστός παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση πολυπόδων, αδενωμάτων καθώς και καρκίνου του παχέος εντέρου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Έντερο: Ποιες τροφές βοηθούν στην ομαλή λειτουργία του
Οι γιατροί συνιστούν συνήθως απώλεια βάρους για τα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα. Αν και η απώλεια βάρους θεωρείται ότι έχει ευεργετικές επιπτώσεις στην υγεία, το κατά πόσον μπορεί όμως να μειώσει την πιθανότητα ανάπτυξης αδενώματος του παχέος εντέρου αποτελεί ακόμα ένα ανοιχτό ερώτημα. Οι περισσότερες μελέτες έχουν διερευνήσει μόνο τον κίνδυνο εμφάνισης αδενώματος του παχέος εντέρου σε σχέση με την παχυσαρκία ή τον δείκτη μάζας σώματος που αξιολογήθηκε σε ένα χρονικό σημείο, ενώ λιγότερες μελέτες αξιολογούν τον ρόλο της αλλαγής βάρους.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν τη μεταβολή του βάρους κατά τη διάρκεια τριών περιόδων της ενήλικης ζωής σε σχέση με το αδένωμα του παχέος εντέρου, χρησιμοποιώντας δεδομένα αυτοαναφερόμενου βάρους στο πλαίσιο της μελέτης διαλογής για τον καρκίνο του προστάτη, του πνεύμονα, του παχέος εντέρου και των ωοθηκών. Στη δοκιμή συμμετείχαν 154.942 άνδρες και γυναίκες από τις Η.Π.Α. ηλικία από 55 ετών έως και 74 ετών από το 1993 έως το 2001 για να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα των διαφόρων προσεγγίσεων προσυμπτωματικού ελέγχου στην πρόληψη θανάτου από διάφορους καρκίνους. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα, εξετάστηκαν στην αρχή καθώς και 3 με 5 χρόνια μετά το πέρας της έρευνας.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως συγκριτικά με τη διατήρηση σταθερού βάρους, η απώλεια βάρους κατά την ενήλικη ζωή σχετίστηκε με 46% μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης αδενώματος παχέος εντέρου, γεγονός που ίσχυε ιδιαίτερα στους υπέρβαρους ή παχύσαρκους ενήλικες. Οι ερευνητές ανέφεραν επίσης πως η αύξηση βάρους στην ενήλικη ζωή σχετίστηκε με την αύξηση κινδύνου εμφάνισης αδενώματος, ιδίως η αύξηση μεγαλύτερη των 6,6 κιλών σε διάστημα 5 ετών.
Μάλιστα τα ευρήματα αποδείχθηκαν πιο ισχυρά στους άνδρες απ΄ ότι στις γυναίκες.Καταλήγοντας, οι ερευνητές τόνισαν πως τα ευρήματα της μελέτης προτάσσουν τη σημασία της διατήρησης του υγιούς βάρους καθόλη την ενήλικη ζωή για την πρόληψη του αδενώματος του παχέος εντέρου.
«Τα ευρήματα μας υποδηλώνουν ότι θα πρέπει να αποφεύγουμε την αύξηση του βάρους κατά την ενήλικη ζωή γεγονός που μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες κάποιος να εμφανίσει μία προκαρκινική μορφή που ονομάζεται αδένωμα του παχέος εντέρου και άρα αργότερο καρκίνο του παχέος εντέρου» τόνισε η συγγραφέας της έρευνας, Kathryn Hughes Barry. «Βασισμένοι σε αυτά, δεν θα προτείναμε την απώλεια βάρους για όλους τους ενήλικες, αλλά κυρίως για εκείνους που είναι παχύσαρκοι και υπέρβαροι» κατέληξε η ίδια.
