Η δυσφορία επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο αναπνέουμε και η χρήση μιας τυπικής χειρουργικής μάσκας προσώπου ή υφασμάτινης μάσκας δεν μειώνει τα επίπεδα οξυγόνου ενός ατόμου. Αυτά υποστηρίζει ο Christopher Ewing, ειδικός πνευμονολόγος που εδρεύει στην Αλμπέρτα του Καναδά. Ο Ewing, ο οποίος βλέπει τακτικά παιδια-ασθενείς με άσθμα και κυστική ίνωση, λέει ότι πριν από την πανδημία, οι ασθενείς του συχνά φορούσαν χειρουργικές μάσκες δημόσια για να αποφύγουν ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος που θα μπορούσαν να είναι απειλητικές για τη ζωή δεδομένης της κατάστασής τους. Σε όλες εκτός από τις πιο ακραίες περιπτώσεις, μπόρεσαν να αναποκριθούν με ασφάλεια.
Ωστόσο, η χρήση μάσκας μπορεί να επηρεάσει την αναπνοή σας, λέει ο Ewing απλά όχι με τον τρόπο που νομίζετε.
«Οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε συνηθίσει να φοράμε μάσκες προσώπου και η αίσθηση ότι έχεις μάσκα στο πρόσωπό σου μπορεί να κάνει κάποιον ανήσυχο ή άβολο», λέει ο Ewing.
“Παρόλο που μεγάλο μέρος της αναπνοής μας είναι αναίσθητο και οδηγείται από το αναπνευστικό μας κέντρο, μπορεί επίσης να επηρεαστεί από το μυαλό. Όταν αισθανόμαστε δυσφορία, ακόμη και υποσυνείδητα, μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που αναπνέουμε. Για παράδειγμα, εάν εκπνέουμε και θολώνουν τα γυαλιά μας ενδέχεται να αντισταθμίσουμε αυτήν την ταλαιπωρία, χωρίς να εκπνεύσουμε πλήρως στην επόμενη αναπνοή μας” λέει ο γιατρός.
Η αλλαγή των αναπνευστικών μας τρόπων υποσυνείδητα μπορεί να οδηγήσει σε ανώμαλη αναπνοή: είτε υπεραερίζουμε, που σημαίνει ότι αναπνέουμε πολύ γρήγορα, είτε υποαερίζουμε, που σημαίνει ότι αναπνέουμε πολύ αργά ή πολύ ρηχά. Είτε ένα από αυτά τα δυσλειτουργικά πρότυπα αναπνοής μπορεί να οδηγήσει σε ζάλη ή δύσπνοια. «Όταν κάποιος υπεραερίζεται, αρχίζει να αναπνέει πολύ βαθιά και πολύ συχνά, πιθανότατα επειδή η μάσκα τους κάνει να ανησυχούν ή να είναι νευρικοί», λέει ο Ewing. Ο υπεραερισμός οδηγεί σε χαμηλό επίπεδο διοξειδίου του άνθρακα στην κυκλοφορία του αίματος, καθώς το σώμα αποβάλλει το C02 πιο γρήγορα από ό, τι είναι σε θέση να το παράγει. Με τη σειρά του, αυτό προκαλεί ζάλη, ζάλη και μερικές φορές μπορεί να προκαλέσει λιποθυμία. Ο υποαερισμός, από την άλλη πλευρά, συμβαίνει όταν αναπνέουμε πολύ αργά ή δεν εκπνέουμε όσο χρειαζόμαστε. Σε αυτήν την περίπτωση, το επίπεδο διοξειδίου του άνθρακα αυξάνεται, μειώνοντας την ποσότητα οξυγόνου στην κυκλοφορία του αίματος ενός ατόμου. Ο υποαερισμός μπορεί να προκαλέσει υπνηλία και αίσθημα «πείνας του αέρα», μια αίσθηση όπου δεν μπορείτε να πάρετε αρκετό αέρα στους πνεύμονές σας. Αυτό το αίσθημα του αερισμού μπορεί επίσης να προκαλέσει άγχος.
Πώς να αναπνεύσετε καλύτερα
Τα καλά νέα, λέει ο Ewing, είναι ότι αν βρεθούμε σε ένα δυσλειτουργικό αναπνευστικό μοτίβο, μπορούμε εύκολα να το παρακάμψουμε και να απαλλαγούμε από τυχόν συμπτώματα. «Η καλύτερη στρατηγική για την επαναφορά του φυσικού μας αναπνευστικού μοτίβου είναι κάτι που είναι συνηθισμένο στη γιόγκα και επίσης κάτι που χρησιμοποιούν οι ειδικές ναυτικές ομάδες των ΗΠΑ», λέει ο Ewing. Η στρατηγική, που ονομάζεται «αναπνοή κουτιού» ή «γωνιακή αναπνοή», καλεί το άτομο να απεικονίσει ένα κουτί και να εντοπίσει το περίγραμμα των τεσσάρων πλευρών στο κομμάτι του μυαλού του καθώς εισπνέει και εκπνέει αργά. Ακολουθώντας το περίγραμμα του κουτιού, οι χρήστες αναπνέουν αργά για τέσσερα δευτερόλεπτα, κάνουν παύση, αναπνέουν εντελώς και στη συνέχεια σταματούν ξανά. «Αυτή η μέθοδος μας βοηθά να ρυθμίσουμε την αναπνοή μας με πιο συνειδητό τρόπο και επίσης μειώνει το άγχος ενεργοποιώντας το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα», λέει ο Ewing.
Η αναπνοή εκ της κοιλιάς είναι ένας άλλος γρήγορος τρόπος επαναφοράς. «Μερικές φορές με αυτά τα μη ρυθμισμένα πρότυπα αναπνοής, χρησιμοποιούμε μόνο τους μυς του στήθους και του λαιμού μας για να αναπνέουμε, κάτι που είναι αναποτελεσματικό και άβολο», λέει ο Ewing. Αντ 'αυτού, συνιστά να αφιερώσετε λίγα λεπτά για να εστιάσετε στη χρήση του διαφράγματος, ανάμεσα στην κοιλιά και το στήθος. Η διαφραγματική, ή η αναπνοή της κοιλιάς, ενθαρρύνει τη βέλτιστη ανταλλαγή οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα, ενώ παράλληλα ομαλοποιεί τον καρδιακό ρυθμό και μειώνει την αρτηριακή πίεση. Για να εξασκηθείτε στην αναπνοή της κοιλιάς, χαλαρώστε το χέρι σας και τοποθετήστε το στο διάφραγμα. Όταν εισπνέετε, το διάφραγμα σας πρέπει να σπρώχνει το χέρι σας μακριά από το σώμα σας. Στην εκπνοή, το χέρι σας πρέπει να επιστρέφει..
Ενώ η απλή αναπνοή έρχεται φυσικά στους περισσότερους από εμάς, η αναπνοή με μάσκα είναι μια ικανότητα που απαιτεί εξάσκηση, λέει ο Ewing. Πολύ σύντομα, λέει ο Ewing, η αναπνοή με μάσκα θα γίνει δεύτερη φύση. «Είναι πολύ παρόμοιο με όταν μαθαίνεις πώς να φοράς γυαλιά ή να χρησιμοποιείς φακούς επαφής», λέει. “Όσο περισσότερο ασκείστε, τόσο περισσότερο συνηθίζετε. Το ίδιο ισχύει και με τις μάσκες.”
