Παραστρατιωτικός μηχανισμός του Εθνικοσοσιαλιστικού (Ναζιστικού) Εργατικού Κόμματος της Γερμανίας, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία (Sturmabteilung, στα γερμανικά ή SA).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Σάλος στη Γαλλία με Ολυμπιονίκη δρομέα - «Ο Χίτλερ είναι σχολιαρόπαιδο μπροστά στον Νετανιάχου»
Τα Τάγματα Εφόδου δημιουργήθηκαν από τον Αδόλφο Χίτλερ στο Μόναχο, στις 4 Νοεμβρίου 1921, αμέσως μετά την άνοδό του στην ηγεσία του ναζιστικού κόμματος. Τα μέλη του στρατολογήθηκαν από ακροδεξιούς πρώην στρατιώτες, που μάχονταν τους αριστερούς στους δρόμους, στα πρώτα στάδια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.
Πρωταρχικός σκοπός των Ταγμάτων Εφόδου, που διακρίνονταν από τις χακί στολές τους, ήταν η περιφρούρηση των συγκεντρώσεων των Ναζί και η διάλυση των εκδηλώσεων των αντιπάλων κομμάτων. Ιδιαίτερη ήταν η αντιπαράθεσή τους με την παραστρατιωτική οργάνωση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας «Συμμαχία των Μαχητών του Κόκκινου Μετώπου» («Roter Frontkämpferbund»). Αργότερα χρησιμοποιήθηκαν για τον εκφοβισμό των μη Αρείων πολιτών της Γερμανίας (Εβραίων, Σλάβων, Τσιγγάνων), συνδικαλιστών και αντιφρονούντων πολιτών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το σπίτι που γεννήθηκε ο Χίτλερ γίνεται Αστυνομικό Τμήμα
Τα Τάγματα Εφόδου, ως κομματικός στρατός, διαδραμάτισαν ουσιαστικό ρόλο στην κατάκτηση της εξουσίας από τον Χίτλερ (Ιούλιος 1933), ιδιαίτερα με την απορρόφηση της αντίπαλης οργάνωσης των Χαλυβδόκρανων (Der Stahlhelm), η οποία διαλύθηκε το επόμενο έτος. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα 6.000 μέλη του 1922 έφθασαν στα 3.000.000 μέλη το 1933.
Το 1931, τη διεύθυνση των Ταγμάτων Εφόδου ανέλαβε ο έμπιστος του Χίτλερ, λοχαγός Έρνστ Ρεμ (1887-1934), ο οποίος μέχρι το 1934 έλεγχε και τα Ες-Ες, που είχαν ξεπηδήσει από τους κόλπους τους. Η διαρκώς αυξανόμενη ισχύς των Ταγμάτων Εφόδου και η έλλειψη εμπιστοσύνης του Χίτλερ προς τον Ρεμ, οδήγησαν στην εξόντωση του τελευταίου κατά το αιματηρό ενδοναζιστικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών της 30ης Ιουνίου 1934, γνωστό και ως «Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών».
Ένα μήνα αργότερα, τα Τάγματα Εφόδου αναδιοργανώθηκαν, υπό τη διοίκηση του απόστρατου αξιωματικού Βίκτωρ Λούτσε (1890-1943) και διαχωρίστηκαν από τα Ες-Ες, των οποίων τη διοίκηση ανέλαβε ο Χάινριχ Χίμλερ (1900-1945). Από τότε διαδραμάτισαν δευτερεύοντα ρόλο, καθώς την πρωτοκαθεδρία ανέλαβαν τα Ες-Ες. Τα περισσότερα από τα μέλη των Ταγμάτων Εφόδου ενσωματώθηκαν το 1939 στις γερμανικές ένοπλες δυνάμεις (Βέρμαχτ).
