Στις 22 Μαΐου του 1963, ο Γρηγόρης Λαμπράκης δέχεται το δολοφονικό χτύπημα και πέντε μέρες αργότερα, στις 27 Μαΐου, ξεψυχά στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν.
Στις 2 Μαΐου 2001 πεθαίνουν με διαφορά λίγων ωρών, στο ίδιο νοσοκομείο, σε απόσταση λίγων μέτρων ο ένας από τον άλλο, ο ένας δολοφόνος του Λαμπράκη, Μανώλης Εμμανουηλίδης, και ο άνθρωπος που συνέβαλε στη σύλληψη των δύο δραστών, Μανώλης Χατζηαποστόλου ή «Τίγρης».
Τον ίδιο μήνα, πολλά χρόνια αργότερα, μία τραγική ειρωνία ή ένα «παιχνίδι» της μοίρας, κατά άλλους, «ενώνει» με έναν τρόπο οριστικό τον έναν από τους δύο φυσικούς αυτουργούς της στυγερής δολοφονίας του Λαμπράκη, με τον επονομαζόμενο «Τίγρη», τον άνθρωπο που συνέβαλε στη σύλληψη των δολοφόνων όσο κανείς άλλος.
Συγκεκριμένα, στις 2 Μαΐου 2001 πεθαίνουν με διαφορά λίγων ωρών, στο ίδιο νοσοκομείο, σε απόσταση λίγων μέτρων ο ένας από τον άλλο, δύο από τους βασικούς πρωταγωνιστές της πολύκροτης δολοφονίας του βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη – ο Μανώλης Εμμανουηλίδης και ο Μανώλης Χατζηαποστόλου.
Πρώτος «έφυγε» ο Μανώλης Χατζηαποστόλου, ο Τίγρης, και ώρες μετά τον θάνατό του απεβίωσε και ο Εμμανουηλίδης.
Ο Μανώλης Εμμανουηλίδης, σεσημασμένος παιδεραστής, αλλά και συνεργάτης της Αστυνομίας και της ΚΥΠ, ήταν ο άνθρωπος που χτύπησε με σιδηρολοστό τον βουλευτή της ΕΔΑ – ο άλλος δολοφόνος ήταν ο Σπύρος Γκοτζαμάνης.
Ο Μανώλης Χατζηαποστόλου, γνωστός ως «Τίγρης», ήταν εκείνος που σάλταρε, με κίνδυνο της ζωής του, πάνω στο τρίκυκλο που οδηγούσε ο Γκοτζαμάνης, ενώ αυτό βρισκόταν εν κινήσει και συνέβαλε στη σύλληψη των δολοφόνων του Γρηγόρη Λαμπράκη.
Ο Τίγρης, χτυπημένος από τον καρκίνο, δεν άντεξε και άφησε την τελευταία πνοή του σε ηλικία 72 χρονών, στο ίδιο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν με προβλήματα καρδιάς ο Εμμανουηλίδης, το Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.
Η δολοφονική επίθεση και το σάλτο του Τίγρη
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης δέχθηκε τη δολοφονική επίθεση σε κεντρικό δρόμο της Θεσσαλονίκης μέσα από ένα τρίκυκλο, στο οποίο επέβαιναν οι ακροδεξιοί Σπύρος Γκοτζαμάνης και Μανώλης Εμμανουηλίδης.
Ο Μανώλης Χατζηαποστόλου ήταν ο άνθρωπος που εκείνο το βράδυ της 22ας Μαΐου του 1963 βοήθησε αποφασιστικά στη σύλληψη των δολοφόνων του βουλευτή της ΕΔΑ.
Νεαρός και ευέλικτος τότε, βλέποντας την άγρια επίθεση κατά του Γρηγόρη Λαμπράκη, όρμησε στο μικρό όχημα και κατάφερε, έπειτα από άγρια πάλη με τον Εμμανουηλίδη, να το σταματήσει μερικές δεκάδες μέτρα από το σημείο όπου ο Λαμπράκης είχε πέσει αιμόφυρτος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, μετά τη δίκη των δολοφόνων του Λαμπράκη, ο Χατζηαποστόλου καταδικάστηκε για συκοφαντική δυσφήμηση του συνταγματάρχη της Χούντας, Ε. Καμουτσή! Η Χούντα τον συνέλαβε και τον φυλάκισε.
Ο Τίγρης στη δίκη για τη δολοφονία Λαμπράκη
Στιγμές από την προσωπική του εμπειρία στο πλευρό του Γρηγόρη Λαμπράκη – ως δικηγόρος του εν ζωή και αργότερα δικηγόρος της υπόθεσης της δολοφονίας του οδοιπόρου της Ειρήνης – μοιράστηκε με τον Ριζοσπάστη ο Οδυσσέας Τσουκόπουλος το 2001, με αφορμή τον θάνατο του θρυλικού Τίγρη.
«Χωρίς τον Τίγρη θα είχαν κατορθώσει, αυτό το πολιτικό έγκλημα, να το περάσουν σαν ένα τροχαίο ατύχημα», λέει ο κ. Τσουκόπουλος, για να συνεχίσει: «Όμως, όλος ο κόσμος ξέρει ότι τον σκότωσαν για την πολιτική του δράση και ότι με τη δολοφονία του επιδίωκαν να τρομοκρατήσουν και να φοβίσουν τον κόσμο.
»Εκείνη την εποχή είχαμε απεργίες με 700 χιλιάδες απεργούς και το παρακράτος οργίαζε. Γύρω από τον Γρηγόρη Λαμπράκη, συνωστίζονταν χιλιάδες άνθρωποι για να τον ακούσουν και να τον δουν, έστω και από μακριά. Με τη δολοφονία του, προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν και να φοβίσουν το λαό μας».
