Το 12πλευρο αντικείμενο είναι ένα από τα μόλις 33 που είναι γνωστό ότι υπάρχουν στη ρωμαϊκή Βρετανία και ένα από τα περίπου 130 στον κόσμο. Θεωρείται «ένα από τα μεγάλα αινίγματα της αρχαιολογίας», σύμφωνα με την ερασιτεχνική αρχαιολογική ομάδα Norton Disney History and Archaeology Group, που εδρεύει στο Λίνκολνσαϊρ, όπου το αντικείμενο βρέθηκε τον περασμένο Ιούνιο.
Με διάμετρο περίπου 8 εκατοστά, το δωδεκάεδρο είναι κοίλο και καλυμμένο με 12 τρύπες διαφόρων μεγεθών. Το αντικείμενο ηλικίας 1.700 ετών θα εκτίθεται στο Μουσείο του Λίνκολν από τις 4 Μαΐου έως τις αρχές Σεπτεμβρίου.
Με διάμετρο περίπου 8 εκατοστά, το δωδεκάεδρο είναι κοίλο και καλυμμένο με 12 τρύπες διαφόρων μεγεθών.
Οι ειδικοί εξακολουθούν να μην είναι σίγουροι για το τι ακριβώς χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι το δωδεκάεδρο. «Είναι εντελώς μοναδικό», δήλωσε ο Ρίτσαρντ Πάρκερ, γραμματέας της Norton Disney History and Archaeology Group, προσθέτοντας ότι δεν έχουν βρεθεί ποτέ παρόμοια αντικείμενα. Και πρόσθεσε ότι, σε αντίθεση με άλλα δωδεκάεδρα, το συγκεκριμένο είναι άθικτο.
«Το δικό μας είναι σε καταπληκτική κατάσταση. Είναι πλήρες, άθικτο και σαφώς θεωρήθηκε μεγάλης αξίας από όποιον το έφτιαξε και από όσους το χρησιμοποίησαν», δήλωσε ο Πάρκερ.
Ο Parker δήλωσε στο CNNi ότι δεν υπάρχουν περιγραφές του δωδεκάεδρου στη ρωμαϊκή βιβλιογραφία και δεν έχει απεικονιστεί σε ψηφιδωτά. Υπάρχουν επίσης αρκετά χαρακτηριστικά που καθιστούν δύσκολο να διακρίνει κανείς ποιος ήταν ο σκοπός για τον οποίο προοριζόταν. Όλα τα δωδεκάεδρα έχουν διαφορετικά μεγέθη, πράγμα που σημαίνει ότι δεν χρησιμοποιούνταν για μέτρηση, είπε. Επειδή είναι άθικτο, χωρίς σημάδια φθοράς, είναι απίθανο να ήταν εργαλείο, πρόσθεσε ο Πάρκερ.
«Το πιθανότερο είναι ότι ήταν κάποια μορφή θρησκευτικού ή τελετουργικού αντικειμένου», είπε. «Οι Ρωμαίοι ήταν πολύ προληπτικοί και γενικά χρειάζονταν σημάδια για να μπορούν να παίρνουν αποφάσεις στην καθημερινή τους ζωή».
Μια ένδειξη που υποστηρίζει αυτή τη θεωρία είναι ότι το αντικείμενο βρέθηκε κοντά σε ένα μικρό ρωμαϊκό έφιππο ειδώλιο θεού-καβαλάρη με «ισχυρούς θρησκευτικούς δεσμούς», είπε ο Πάρκερ. Το ειδώλιο ανακαλύφθηκε το 1989 από ανιχνευτές μετάλλων και «απαντάται συχνά σε τοποθεσίες ναών».
«Πρόκειται για μια αρκετά περίπλοκη ιστορία που μόλις αρχίζουμε να την ξεδιαλύνουμε», πρόσθεσε.
