Το ΙΟΒΕ σοκάρει με δυσοίωνη αναθεώρηση, «κόβοντας» την πρόβλεψη για ανάπτυξη στο 2,2% για το 2025 (από 2,4% τον Ιανουάριο), όπως αποκαλύπτει η τριμηνιαία έκθεση για την ελληνική οικονομία που παρουσιάστηκε σήμερα.
Η ανεργία, σύμφωνα με τις ζοφερές προβλέψεις του ΙΟΒΕ, θα παραμείνει υψηλή, αγγίζοντας το 9,3% το 2025. Παράλληλα, οι τιμές αναμένεται να συνεχίσουν την ανησυχητική τους άνοδο, με τον πληθωρισμό να «τσιμπάει» στο 2,8%, πιεζόμενος από την καταναλωτική ζήτηση. Ωστόσο, το παγκόσμιο σκηνικό βυθίζεται σε απόλυτο χάος, με πολιτικές και γεωπολιτικές κρίσεις να απειλούν να τσακίσουν κάθε ελπίδα σταθερότητας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο απόλυτος ψηφιακός έλεγχος στη ζωή μας! Υποχρεωτικές οι δηλώσεις συγκομιδής ελαιοκάρπου από την 1η Οκτωβρίου μέσω gov.gr
Κατά την παρουσίαση της Έκθεσης, ο πρόεδρος του ΙΟΒΕ, Γιάννης Ρέτσος, με βαριά διάθεση υποδέχτηκε τους παρευρισκόμενους, προειδοποιώντας για τις καταιγιστικές διεθνείς εξελίξεις που έρχονται σαν τσουνάμι να πλήξουν την ελληνική οικονομία, αφήνοντας πίσω τους αβέβαιες και σκοτεινές προοπτικές.
Παράλληλα, ο γενικός διευθυντής του ΙΟΒΕ καθηγητής Νίκος Βέττας, επισήμανε τη σημασία ενίσχυσης των εγχώριων επενδύσεων για ανάπτυξη μέσα στο ταραχώδες διεθνώς εμπορικό πεδίο. Μεταξύ άλλων, σημείωσε:
* Οι έντονες, αλλεπάλληλες μεταβολές στη δασμολογική πολιτική των ΗΠΑ εκτόξευσαν τη διεθνή αβεβαιότητα πολιτικής, επιδεινώνοντας τις προοπτικές για εξαγωγές και επενδύσεις.
* Ενδεχόμενη εξισορρόπηση της αρχιτεκτονικής του διεθνούς εμπορίου μεσοπρόθεσμα σε υψηλότερο επίπεδο δασμών θα αυξήσει το κόστος παραγωγής, με αποτέλεσμα αύξηση τιμών, μείωση πραγματικών εισοδημάτων και δευτερογενώς επιβράδυνση της καινοτομίας.
* Η ευρύτερη αναταραχή στο παγκόσμιο οικονομικό πεδίο δημιουργεί ανακατατάξεις στη σχετική ισχύ και πορεία μεγάλων οικονομιών. Σταθερές της παγκοσμιοποίησης για τις διασυνδέσεις περισσότερο και λιγότερο αναπτυγμένων οικονομιών αμφισβητούνται και στο πλαίσιο αυτό θα αναζητηθεί νέα στρατηγική για την Ευρωπαϊκή Ένωση, με άξονες την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, της στρατηγικής αυτονομίας και της άμυνας.
* Τις τελευταίες δεκαετίες μείωση των περιορισμών στο εμπόριο, στην κίνηση κεφαλαίων και, κατά περίπτωση, ανθρώπων, επέτρεψε την ολοένα μεγαλύτερη εξειδίκευση στην παραγωγή και την ανάπτυξη και διάχυση νέων τεχνολογιών. Η αντιστροφή αυτής της πορείας χωρίς ισχυρή οπισθοχώρηση της ευημερίας είναι σήμερα αδύνατη.
* Η ελληνική οικονομία ανακάμπτει στα προ-κρίσης επίπεδα, με θετικές επιδόσεις στις αγορές εργασίας, ακινήτων, κεφαλαίων, τραπεζών, καθώς και σταδιακές αναβαθμίσεις στην πιστοληπτική της αξιολόγηση.
* Καθώς το επενδυτικό κενό και η ανεργία μειώνονται, τα ουσιαστικά ερωτήματα είναι δύο. Πρώτον, είναι η ελληνική οικονομία αρκετά ισχυρή μπροστά στις αναταράξεις του διεθνούς περιβάλλοντος; ‘Αλλωστε, το δημόσιο χρέος της χώρας μας είναι ακόμη εξαιρετικά υψηλό και στις ίδιες τις εκθέσεις των επενδυτικών οίκων υπάρχει μεγάλη απόσταση μέχρι την επιθυμητή αξιολόγηση, που απολαμβάνουν άλλες χώρες στην περιφέρεια της ευρωζώνης. Δεύτερον, έχει δημιουργηθεί εγγενής δυναμική που θα επιτρέψει σταθερά υψηλή ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια; Σχετικά, δεν καταγράφεται ακόμη σημαντική αύξηση της παραγωγικότητας, ενώ σειρά αναγκαίων διαθρωτικών αλλαγών εκκρεμούν.
* Το κλειδί για την αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων στη χώρα εξακολουθεί να είναι οι επενδύσεις. Τόσο όσον αφορά το επίπεδο τους, που αν και ανερχόμενο υπολείπεται σημαντικά αυτού που απαιτείται για γρήγορη σύγκλιση στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές οικονομίες όσο και ποιοτικά με μετακίνηση σε κλάδους και επιχειρήσεις που παράγουν υψηλή αξία. Παράλληλα, κρίσιμη είναι η πολιτική και κοινωνική στήριξη αλλαγών που αυξάνουν την παραγωγικότητα και την κοινωνική κινητικότητα.
