Λιγότερο από δύο μήνες έχουν μπροστά τους οι φορολογούμενοι για να αξιοποιήσουν τα τέσσερα εργαλεία που προσφέρει η νομοθεσία για όσους προσπαθούν να αποφύγουν τις παγίδες των τεκμηρίων στις φορολογικές δηλώσεις.
Χιλιάδες φορολογούμενοι κινδυνεύουν να πιαστούν στην «τσιμπίδα» των τεκμηρίων το 2023, όχι κατ’ ανάγκην γιατί φοροδιαφεύγουν, αλλά γιατί δεν μπορούν να καλύψουν µε τα πραγματικά εισοδήματά τους τις αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης. Μπορούν όμως από φέτος να αποφύγουν την παγίδα εάν αξιοποιήσουν τα όπλα που παρέχει η φορολογική νομοθεσία. Όσοι φορολογούμενοι έχουν ήδη στην κατοχή τους εδώ και πολλά χρόνια ή απέκτησαν εντός του 2022 ακίνητα ή κινητά περιουσιακά στοιχεία μεγάλης αξίας θα πρέπει το αργότερο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2022:
- είτε να έχουν ολοκληρώσει τις διαδικασίες πώλησης άλλων περιουσιακών μεγάλης αξίας και να έχουν εισπράξει τα συμφωνηθέντα τιμήματα
- είτε να έχουν υπολογίσει με ακρίβεια τα ποσά που έχουν προκύψει ως πρόσθετα «αποταμιευθέντα έσοδα» από τις φορολογικές δηλώσεις που υπέβαλαν τα έτη προ του 2022, για να αξιοποιήσουν τη μέθοδο κάλυψης τεκμηρίων μέσω της «ανάλωσης κεφαλαίου»
- είτε να έχουν συνάψει δάνεια στεγαστικά ή καταναλωτικά ώστε να έχουν εκταμιευθεί τα ποσά των δανείων και να έχουν διατεθεί για να καλυφθούν δαπάνες συντήρησης παλαιών ή αγοράς νέων περιουσιακών στοιχείων μεγάλης αξίας
- είτε να έχουν υποβάλει τις δηλώσεις φορολογίας γονικών παροχών-δωρεών για χρηματικά ποσά μεγάλου ύψους που έχουν λάβει από γονείς ή άλλα συγγενικά ή φιλικά πρόσωπα.
Η αποτελεσματικότερη μέθοδος, είναι η 2η, δηλαδή η επίκληση εισοδημάτων παρελθόντων οικονομικών ετών. Πρόκειται για τη «ανάλωση κεφαλαίου παρελθόντων ετών» με την οποία μπορεί να καλύψει την όποια πρόσθετη διαφορά φορολογητέου εισοδήματος έχει προκύψει λόγω της εφαρμογής των τεκμηρίων, επικαλούμενος εισοδήματα και έσοδα δηλωθέντα ακόμη και πριν από 10, 20, 30 ή και περισσότερα χρόνια, εφόσον βέβαια υπήρχαν. Αυτό που πρέπει να κάνει είναι να αθροίσει όλα τα εισοδήματα από μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, ενοίκια, επιχειρήσεις, τόκους καταθέσεων, μερίσματα, υπεραξίες (π.χ. μετοχών) κ.λπ., τα ποσά των εσόδων από πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων ή άλλα εισοδήματα όπως εφάπαξ παροχές ασφαλιστικών ταμείων, κέρδη από λαχεία, δωρεές.
Από το άθροισμα που θα προκύψει, να αφαιρέσει τα ποσά που ελήφθησαν υπόψη στις ίδιες φορολογικές δηλώσεις ως τεκμήρια διαβίωσης (για κατοικίες, Ι.Χ. αυτοκίνητα, πισίνες, σκάφη, υπηρετικό προσωπικό κ.λπ.), καθώς και τα ποσά που δήλωσε στις ίδιες δηλώσεις ότι δαπάνησε για να αποκτήσει περιουσιακά στοιχεία (ακίνητα, Ι.Χ. αυτοκίνητα, σκάφη, κινητά αντικείμενα μεγάλης αξίας κ.λπ.). Το ποσό που θα απομείνει είναι το «κεφάλαιο» των προηγούμενων ετών που μπορεί ο φορολογούμενος να επικαλεστεί για να καλύψει τη διαφορά τεκμηρίων. Η επίκληση των παλαιότερων εισοδημάτων, δεν μπορεί να γίνεται εσαεί, αλλά μέχρι το ποσό που απαιτείται κάθε φορά και εφόσον υπάρχει «απόθεμα». Δηλαδή ο φορολογούμενος που έχει απόθεμα ύψους 40.000 ευρώ από προηγούμενες φορολογικές δηλώσεις, αν χρησιμοποιήσει για ένα έτος το ποσό των 10.000 ευρώ, για τα επόμενα έτη θα έχει διαθέσιμο ποσό ύψους 30.000 ευρώ, το οποίο σταδιακά θα απομειώνεται.