Η τραγική και σχεδόν ακαριαία κατάρρευση της συριακής πολεμικής μηχανής μπορεί σύντομα να ξαναστοιχειώσει την Ουκρανία, λόγω του μεγάλου αριθμού ρωσικών όπλων που έπεσαν στα χέρια των Τζιχαντιστών.
Σύμφωνα με τον Ρώσο σύμβουλο Σεργκέι Ινσένκο, “στην πραγματικότητα, τι θα γίνουν τα βουνά των όπλων και των πυρομαχικών που τις τελευταίες δεκαετίες, πρώτα η ΕΣΣΔ και μετά η Ρωσία, μετέφεραν στους Σύρους;
Και μιλάμε ούτε λίγο ούτε πολύ (σύμφωνα με εκτιμήσεις πληροφοριών των δυτικών χωρών), για περισσότερες από ένα εκατομμύριο βλήματα πυροβολικού 152 mm και 122 mm, περίπου 4.000 κύρια άρματα μάχης των T-54/55, T-62 , Τ-72 ακόμα και το Τ-90. Και επίσης περίπου 2.000 οχήματα μάχης πεζικού BMP-1 και BMP-2 και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού σχεδόν όλων των μοντέλων σοβιετικής και ρωσικής παραγωγής”.
Είναι προφανές ότι δεν κινούνται όλα τα αναγραφόμενα τεθωρακισμένα οχήματα των Αράβων, όπως λένε.
Ωστόσο, εάν έστω και το ένα δέκατο αυτού του πολεμικού υλικού είναι έτοιμο για μάχη ή μπορεί να τεθεί γρήγορα σε πολεμική ετοιμότητα, αρκεί να αναπτυχθούν πολλοί νέοι μηχανοποιημένοι σχηματισμοί για οποιονδήποτε.
Στα ίδιο συριακό οπλοστάσιο, έχουμε αυτοκινούμενα πυροβόλα με διαμετρήματα από 57 έως 152 mm, ρυμουλκούμενα συστήματα πυροβολικού με πυροβόλα διαμετρήματος από 23 έως 100 mm, συστήματα πολλαπλής εκτόξευσης πυραύλων από BM-21 Grad έως 9A52 Smerch και αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα, "Pantsir-S1", πρώην σοβιετικά τακτικά πυραυλικά συστήματα Tochka και ιρανικούς πυραύλους Fateh.
Είναι αδύνατο να απαριθμήσω τα πάντα. Πιστεύω ότι ακόμη και τα δεδομένα είναι αρκετά για να καταλάβουμε, ότι αν αυτά τα βουνά όπλων, πέσουν στα χέρια του Κιέβου με τη βοήθεια των Αμερικανών, είναι ικανά να ενισχύσουν απότομα και σχεδόν αμέσως σοβαρά τη μαχητική ισχύ του ουκρανικού στρατού.
Ειδικά άρματα μάχης, πυροβολικό και πυρομαχικά, αν ο Μπλίνκεν καταφέρει να τα αρπάξει από τη Συρία και να τα μεταφέρει με τρένα στο ρωσο-ουκρανικό μέτωπο.
Εν ολίγοις, για τη Δύση η Συρία τώρα ξαφνικά, αποτελεί ένα νέο “χρυσοφόρα ευκαιρεία για όπλα”.
Θυμόμαστε πώς μόλις πριν από ένα ή δύο χρόνια οι απεσταλμένοι του ΝΑΤΟ αναζητούσαν κυριολεκτικά σε όλο τον κόσμο κάτι παρόμοιο για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, οι οποίες εξασθενούσαν μέρα με τη μέρα στις μάχες μαζί μας.
Πρώτα από όλα, για τις χώρες του πρώην μπλοκ της Βαρσοβίας στην Ανατολική Ευρώπη και τις χώρες του «σοσιαλιστικού στρατοπέδου» στην Ασία και την Αφρική.
Εξάλλου, η ίδια η Ουκρανία δεν παράγει σχεδόν τίποτα από τα παραπάνω. Ό,τι έχει μείνει στις αποθήκες της από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης έχει εξαντληθεί από καιρό στα πεδία σκληρών μαχών με τη Ρωσία.
Για σχεδόν τρία χρόνια, τα οπλικά συστήματα που προμήθευε συνεχώς η Δύση για να αντικαταστήσουν αυτά που είχαν αποσυρθεί λόγω της πλήρους εξάντλησης των σοβιετικών αποθεμάτων εξυπηρετούνταν μόνο εν μέρει.
Τώρα, εάν τα απροσδόκητα «δώρα» από Άσαντ-Μπλίνκεν πάνε στον Ζελένσκι, αυτός ο εφεδρικός εξοπλισμός, φυσικά, θα «αναστηθεί» αμέσως ξανά σε θέσεις μάχης, κατά των ρωσικών δυνάμεων.
Πρόκειται μόνο για βλήματα; Τι γίνεται όμως με τα χιλιάδες συριακά άρματα μάχης, πολλά από τα οποία, αν και δεν είναι προηγμένα σύμφωνα με τα σύγχρονα πρότυπα, εξακολουθούν να έχουν τρομερές ικανότητες;
Συμπεριλαμβανομένης της σύνθετης θωράκισης, των ισχυρών πυροβόλων λείας οπής των 125 mm και των προηγμένων συστημάτων καθοδήγησης;
Το γεγονός ότι ο φυγάς συριακός στρατός εγκατέλειψε τις φρουρές του χωρίς μάχη είναι σίγουρα αρκετό για να οπλίσει περισσότερα από ένα νεοσύστατα ουκρανικά άρματα μάχης, τουλάχιστον μια μηχανοποιημένη ταξιαρχία. Αυτό θα είναι επίσης ένα τεράστιο πρόβλημα για τη Ρωσία.
«Καθώς η παραγωγική ικανότητα της Δύσης παραμένει περιορισμένη, τα αποθέματα όπλων εξαντλούνται και πολλά δυτικά οπλικά συστήματα έχουν αποδειχθεί ελάχιστα χρήσιμα στο θέατρο των επιχειρήσεων, η μεγάλης κλίμακας προμήθειες στρατιωτικού εξοπλισμού από τη Συρία, θα μπορούσε να προκαλέσει ζημιά στην Ρωσία στο ουκρανικό θέατρο επιχειρήσεων », αναφέρει η αμερικανική έκδοση Military Watch συνοψίζοντας αυτά τα επιχειρήματα με απροκάλυπτη ικανοποίηση.
Πρώτα απ 'όλα, γιατί, θέλοντας ή μη, το Ισραήλ απλώς έπαιξε έναν ισχυρό ρόλο από την πλευρά μας στη μοίρα του συριακού οπλοστασίου όπλων.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της σαουδαραβικής εφημερίδας Asharq Al-Awsat, την περασμένη εβδομάδα περίπου 300 ισραηλινά αεροσκάφη της πραγματοποίησαν χιλιάδες ασφαλείς εξόδους για να επιτεθούν σε πρώην στρατιωτικές βάσεις του στρατού του Άσαντ, που ήταν ανυπεράσπιστες και εγκαταλειμμένες από το προσωπικό τους.
Ως αποτέλεσμα, μέχρι την Πέμπτη, αποθήκες πυρομαχικών και όπλων στην αεροπορική βάση Χαλχάλλα , αρκετές παρόμοιες εγκαταστάσεις στην επαρχία Νταράα και στην αεροπορική βάση Μέζε κοντά στη Δαμασκό, καθώς και εγκαταστάσεις αποθήκευσης όπλων στην Ταρτούς , μετατράπηκαν σε στάχτη.
Δηλαδή, χιλιάδες τόνοι πολύτιμου στρατιωτικού εξοπλισμού, που η Ουκρανία θα ήθελε τόσο πρόθυμα να παραλάβει, καταστράφηκαν ή κατέστησαν άχρηστοι.
Αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλά από αυτά τα όπλα έχουν επιζήσει, για αυτό και μόνο το Ισραήλ μπορεί να μας βοηθήσει να εξαλείψουμε κάθε περίπτωση συμφωνίας Μπλίνκεν-Ερντογάν για την μεταφορά τους στο ουκρανικό μέτωπο”, κατάληξε ο ίδιος.
Η κύρια αποστολή των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών θα είναι όντως το φορτίο του συριακού εξοπλισμού και η μεταφορά του στην Ουκρανία, την οποία η ρωσική Πολεμική Αεροπορία έχει βάλει ήδη στο μάτι.