Ένα κεφάλαιο φαίνεται να κλείνει στην νέα ιστορία της Ρωσίας με τον θάνατο του Πριγκόζιν. Διεθνή Κέντρα Ανάλυσης ασχολούνται με το γεγονός προσπαθώντας να δουν την επόμενη ημέρα. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα γράφει ο Philip Wasielewski Διευθυντής του Κέντρου για τη Μελέτη της Νοημοσύνης και του Μη Παραδοσιακού Πολέμου του FPRΙ: «Ο Πριγκόζιν είναι νεκρός. Το διέταξε ο Πούτιν. Ως εκ τούτου, είναι καιρός να εξετάσουμε τι θα ακολουθήσει για τη Ρωσία και πώς η άμεση συνέπεια του θανάτου του Prigozhin μπορεί να προσφέρει κάποιες ενδείξεις για αυτό.
Η πρώτη θα είναι η κηδεία του Prigozhin. Τι συμβαίνει στην κηδεία (εάν επιτρέπεται μια κηδεία), ποιοι είναι σημαντικοί παρευρισκόμενοι, πόσοι από το ευρύ κοινό προσπαθούν να παρευρεθούν και ποιο είναι το περιεχόμενο και ο τόνος των εγκώμιων θα είναι όλα δείκτες του τι μπορεί να ακολουθήσει; Όσο μεγαλύτερο είναι το πλήθος και όσο πιο επιθετικό είναι το επικήδειο ρητορείο, τόσο μεγαλύτερος θα είναι ο φόβος στο Κρεμλίνο και τόσο περισσότερο θα αυξάνει τις προσπάθειές του να εξαγνίσει τους επικριτές του στην ακροδεξιά. Τότε το ερώτημα θα είναι ποια αντίδραση μπορεί να υπάρξει από την ακροδεξιά και άλλες εθνικιστικές δυνάμεις;
Στη συνέχεια, ποιος θα είναι το αρνί θυσίας που θα κατηγορηθεί για τη δολοφονία του Prigozhin; Εάν πρόκειται για κάποιον στην Ομάδα Βάγκνερ, τότε όπως προαναφέρθηκε, η εκκαθάριση αυτής της οργάνωσης και των ακροδεξιών αντιπάλων θα συνεχιστεί. Ωστόσο, εάν κατηγορηθούν άτομα εκτός της Ομάδας Wagner, είτε σε στρατιωτικές πληροφορίες είτε σε κάποια άλλη «φυλή» Siloviki, τότε αυτό θα μπορούσε να είναι προάγγελος μιας νέας κατεύθυνσης καταστολής. Όπως η δολοφονία του Σεργκέι Κίροφ το 1934, που έδωσε στον Ιωσήφ Στάλιν τη δικαιολογία για να ξεκινήσει τις εκκαθαρίσεις του, ο θάνατος του Πριγκόζιν μπορεί να είναι η αρχή μιας νέας σειράς εκκαθαρίσεων του Πούτιν από ύποπτα άπιστα στοιχεία.
Τέλος, όποιος οριστεί να αναλάβει τις υπερπόντιες δραστηριότητες του Ομίλου Wagner θα είναι ξεκάθαρος νικητής της εσωτερικής πολιτικής του Κρεμλίνου για αυτήν την προσοδοφόρα θέση. Εξίσου σημαντικοί θα είναι όσοι ήθελαν τη θέση, δεν την πήραν και πώς αντιδρούν. Καθώς η οικονομική πίτα της Ρωσίας που θα χωριστεί μεταξύ των ανταγωνιστικών φατριών του Κρεμλίνου γίνεται όλο και μικρότερη, ο ανταγωνισμός μεταξύ αυτών των φατριών που μεσολαβεί ο Πούτιν είναι βέβαιο ότι θα αυξηθεί. Εάν οι αγώνες εξουσίας στο Κρεμλίνο οδηγήσουν τη μία ή την άλλη φατρία να αμφισβητήσει ξανά τον Πούτιν, σίγουρα θα θυμούνται από την ανταρσία του Πριγκόζιν το παλιό πολιτικό ρητό: «Όταν κάποιος πυροβολεί τον βασιλιά, καλύτερα να τον σκοτώσεις»».
