Το νεκρό σώμα της Natalia Kristenko βρισκόταν καλυμμένο με μια κουβέρτα στην πόρτα της πολυκατοικίας της για ώρες όλη τη νύχτα. Οι εργαζόμενοι της πόλης ήταν στην αρχή πολύ συγκλονισμένοι για να την ανασύρουν καθώς προσπαθούσαν να επιβιώσουν από το θανατηφόρο μπαράζ επιθέσεων που συγκλόνισε τη νότια πόλη Χερσών της Ουκρανίας.
Η 62χρονη είχε βγει έξω από το σπίτι της με τον σύζυγό της το απόγευμα της Πέμπτης όταν χτυπήθηκε το κτίριο. Η Κρίστενκο σκοτώθηκε ακαριαία από τραύμα στο κεφάλι. Ο σύζυγός της πέθανε ώρες αργότερα στο νοσοκομείο από εσωτερική αιμορραγία.
«Οι Ρώσοι μου πήραν τους δύο πιο πολύτιμους ανθρώπους», είπε η κόρη τους, Λίλια Κρίστενκο, 38 ετών, κρατώντας τη γάτα της μέσα στο παλτό της καθώς παρακολουθούσε με φρίκη την Παρασκευή καθώς έφτασαν τελικά οι ανταποκριτές για να μεταφέρουν τη μητέρα της στο νεκροτομείο.
«Ζούσαν τόσο καλά, έζησαν διαφορετικά», είπε στο Associated Press. «Αλλά πέθαναν σε μια μέρα».
Ένα μπαράζ πυραύλων έπληξε την πρόσφατα απελευθερωμένη πόλη Χερσώνα για δεύτερη μέρα την Παρασκευή σε μια αξιοσημείωτη κλιμάκωση των επιθέσεων από τότε που η Ρωσία αποσύρθηκε από την πόλη πριν από δύο εβδομάδες μετά από οκτάμηνη κατοχή. Έρχεται καθώς η Ρωσία έχει εντείνει τους βομβαρδισμούς του ηλεκτρικού δικτύου της Ουκρανίας και άλλων κρίσιμων μη στρατιωτικών υποδομών σε μια προσπάθεια να πιέσει το Κίεβο. Αξιωματούχοι εκτιμούν ότι περίπου το 50 τοις εκατό των ενεργειακών εγκαταστάσεων της Ουκρανίας έχουν υποστεί ζημιές στις πρόσφατες επιδρομές.
Ο Ουκρανός κυβερνήτης της Χερσώνας, Γιαροσλάβ Γιανούσεβιτς, δήλωσε την Παρασκευή ότι οι ρωσικές βομβαρδισμοί σκότωσαν 10 πολίτες και τραυμάτισαν άλλους 54 την προηγούμενη ημέρα, ενώ δύο γειτονιές στην πόλη Χερσώνα δέχονται «τεράστιες βολές πυροβολικού».
Οι στρατιώτες στην περιοχή είχαν προειδοποιήσει ότι η Χερσώνα θα αντιμετωπίσει εντεινόμενα χτυπήματα καθώς τα ρωσικά στρατεύματα σκάβουν πέρα από τον ποταμό Δνείπερο.
Δεκάδες άνθρωποι τραυματίστηκαν από τους βομβαρδισμούς που έπληξαν κατοικίες και εμπορικά κτίρια. Οι επιθέσεις προκάλεσαν καταστροφές σε ορισμένες κατοικημένες γειτονιές που δεν είχαν χτυπηθεί στο παρελθόν στον πόλεμο που μόλις μπήκε στον δέκατο μήνα του.
Αφού χτυπήθηκαν οι γονείς της Κρίστενκο, προσπάθησε να καλέσει ασθενοφόρο, αλλά δεν υπήρχε τηλεφωνικό δίκτυο, είπε. Ο 66χρονος πατέρας της κρατούσε το τραύμα στην κοιλιά του και ούρλιαζε: «Πονάω τόσο πολύ που κάνω να πεθάνω», είπε. Τελικά μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο αλλά πέθανε κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης.
Το πρωί της Παρασκευής οι άνθρωποι είχαν απομείνει να κοιτούν τα κατεστραμμένα σπίτια και τα καταστήματά τους. Εμπορευματοκιβώτια με τρόφιμα στριμώχνονταν στο πάτωμα ενός καταστήματος κρέατος, ενώ στην απέναντι πλευρά οι πελάτες έκαναν ουρά σε ένα καφέ όπου οι κάτοικοι είπαν ότι τέσσερις άνθρωποι πέθαναν το προηγούμενο βράδυ.
«Δεν ξέρω καν τι να πω, ήταν απροσδόκητο», είπε η Νταϊάνα Σαμσόνοβα, η οποία εργάζεται στο καφενείο, το οποίο παρέμεινε ανοιχτό καθ' όλη τη διάρκεια της ρωσικής κατοχής και δεν σχεδιάζει να κλείσει παρά τις επιθέσεις.
Αργότερα μέσα στην ημέρα, μια γυναίκα σκοτώθηκε, πιθανότατα από πύραυλο που έπεσε σε ένα γρασίδι κοντά. Το ακίνητο σώμα της βρισκόταν στην άκρη του δρόμου. Η βία επιδεινώνει αυτό που έχει εξελιχθεί σε μια τρομερή ανθρωπιστική κρίση. Καθώς οι Ρώσοι υποχωρούσαν, κατέστρεψαν βασικές υποδομές, αφήνοντας τους ανθρώπους με λίγο νερό και ηλεκτρισμό.
Οι άνθρωποι έχουν γίνει τόσο απελπισμένοι που βρίσκουν κάποια σωτηρία ανάμεσα στα συντρίμμια. Έξω από πολυκατοικία που υπέστη μεγάλες ζημιές, οι κάτοικοι γέμισαν κουβάδες με νερό που λιμνάζονταν στο έδαφος. Οι εργαζόμενοι στο νεκροτομείο χρησιμοποίησαν λακκούβες για να καθαρίσουν τα ματωμένα χέρια τους.
Ο Valerii Parkhomenko μόλις είχε σταθμεύσει το αυτοκίνητό του και μπήκε σε ένα καφενείο όταν ένας πύραυλος κατέστρεψε το όχημά του.
«Ήμασταν όλοι σκυμμένοι στο πάτωμα μέσα», είπε, δείχνοντας τη στάχτη στα χέρια του. «Αισθάνομαι απαίσια, το αυτοκίνητό μου έχει καταστραφεί, χρειάζομαι αυτό το αυτοκίνητο για δουλειά για να θρέψω την οικογένειά μου», είπε.
Έξω από βομβαρδισμένες πολυκατοικίες, κάτοικοι μάζεψαν συντρίμμια και έψαχναν μανιωδώς για συγγενείς, ενώ οι διασώστες βοήθησαν τους τραυματίες.
«Νομίζω ότι είναι τόσο κακό και νομίζω ότι όλες οι χώρες πρέπει να κάνουν κάτι για αυτό γιατί δεν είναι φυσιολογικό», είπε ο Ivan Mashkarynets, ένας άνδρας γύρω στα 20 που ήταν στο σπίτι με τη μητέρα του όταν χτυπήθηκε η πολυκατοικία δίπλα του.
«Δεν υπάρχει στρατός, δεν υπάρχουν στρατιώτες. Απλώς ζουν άνθρωποι εδώ και (ακόμα) πυροβολούν», είπε.
Ο πληθυσμός της Χερσώνας έχει μειωθεί σε περίπου 80.000 από το προπολεμικό επίπεδό της κοντά στις 300.000. Η κυβέρνηση έχει πει ότι θα βοηθήσει τους ανθρώπους να απομακρυνθούν εάν το θέλουν, αλλά πολλοί λένε ότι δεν έχουν πού να πάνε.
«Δεν υπάρχει δουλειά (αλλού), δεν υπάρχει δουλειά εδώ», είπε ο Ihor Novak καθώς στεκόταν σε έναν δρόμο και εξέταζε τις συνέπειες του βομβαρδισμού. «Προς το παρόν, ο ουκρανικός στρατός είναι εδώ και μαζί του ελπίζουμε ότι θα είναι πιο ασφαλές».
