Πλησιάζουν τα 70α γενέθλια του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και το 23ο έτος που είναι στην εξουσία και όλο και περισσότερα άρθρα, σε εφημερίδες, ιστολόγια, ιστοσελίδες εμφανίζονται, ακόμη και σε ορισμένα επίσημα δελτία τύπου, γίνεται αναφορά για τον πιθανό διάδοχο του Πούτιν, όπως στο (RIA Novosti- 25 Ιανουαρίου, Meduza- 7Απριλίου, T.me/CenterCounteringDesinformation- 21 Απριλίου).
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι περισσότερες συζητήσεις μεταξύ Ρώσων σχολιαστών, δημοσιογράφων και αναλυτών, επικεντρώνεται σε ηχηρά ονόματα μέσα στην ηγεσία της χώρας. Όπως είναι, ο Γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας Νικολάι Πατρούσεφ (ο οποίος, παρεμπιπτόντως, γίνεται 71 ετών τον Ιούλιο, ο Πρωθυπουργός Μιχαήλ Μισούστιν (56), ο Πρώτος Αναπληρωτής Αρχηγός του Επιτελείου Σεργκέι Κιριένκο (59), και ο δήμαρχος της Μόσχας Σεργκέι Σομπιάνιν (64).
Υπάρχουν όμως και οι εικασίες για άνδρες νεότερους, όπως είναι ο γιος του Patrushev Dmitry (44), ο οποίος επί του παρόντος υπηρετεί ως υπουργός Γεωργίας της Ρωσίας, ο γερουσιαστής Andrei Turchak (46), ή ο 49χρονος κυβερνήτης της περιφέρειας Τούλα (και πρώην σωματοφύλακας του Πούτιν), Αλεξέι Ντιούμιν.
Με τις κυρώσεις να επηρεάζουν την εθνική οικονομία, αλλά ακόμη και τα ζητήματα που έχουν προκύψει για την επάρκεια των προιόντων, έχον ανησυχήσει τους πολίτες της Ρωσίας. Αλλά οι Ρώσοι δεν είναι οι μόνοι που σκέφτονται το μέλλον του κράτους τους. Στην πραγματικότητα, οι εικασίες για τον διάδοχο του Πούτιν έχουν γίνει υπερβολικές και στη γειτονική Ουκρανία μετά την επανεισβολή στη χώρα πριν από τέσσερις μήνες.
Πριν από δύο μήνες, το Ουκρανικό Κέντρο Αντιμετώπισης Παραπληροφόρησης (CCD), το οποίο λειτουργεί υπό το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας, δημοσίευσε τη δική του άποψη για το πιο πιθανό σενάριο για τη διαδοχή και τη μεταφορά εξουσίας στη Ρωσία. ''Σήμερα, πολλοί Ουκρανοί και Ρώσοι αναλυτές της αντιπολίτευσης συμφωνούν ότι ο Τσετσένος επικεφαλής Ραμζάν Καντίροφ όχι μόνο έχει γίνει μια από τις πιο σημαίνουσες προσωπικότητες της Ρωσίας στην εξουσία, αλλά θεωρείται επίσης πιθανός Ρώσος πρόεδρος'', ανέφερε η ανάρτηση της CCD στο κανάλι Telegram.
Οι αποτυχίες που υπέστη το Κρεμλίνο κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης στην Ουκρανία, οι λανθασμένοι υπολογισμοί, οι επαναλαμβανόμενες συγκαλύψεις και η έλλειψη συνεκτικών και καλά διατυπωμένων στρατηγικών δεν έχουν πάει καλά στη ρωσική κοινωνία, σύμφωνα με την CCD. ''Η τρέχουσα πολιτική του Κρεμλίνου εγείρει πολλά ερωτήματα, γι' αυτό η ρωσική κοινωνία εξετάζει σοβαρά τον Τσετσένο Καντίροφ ως διάδοχο του Πούτιν'', υποστήριξε η αναλυτική ομάδα
Επιφανειακά, μπορεί να φαίνεται αντιφατικό ότι ένας άνδρας που έχει επιβληθεί κυρώσεις από δεκάδες κράτη που διαχειρίζεται μια μικροσκοπική περιοχή στην περιφέρεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας θα πρέπει να θεωρηθεί ρεαλιστής υποψήφιος για την κορυφαία θέση στη μεγαλύτερη χώρα του κόσμου. Αλλά πολλοί Ουκρανοί αναλυτές, εξηγούν την άποψη τους.
Σύμφωνα με τον σχολιαστή του Channel 24 , Ivan Yakovina, ο Καντίροφ, ο οποίος είναι μόλις 45 ετών, δεν είναι μόνο ο πολιτικός με τη μεγαλύτερη επιρροή αλλά και ο πιο φοβισμένος πολιτικός στη Ρωσία. ''Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της Ρωσίας''.
Ο Ουκρανός πολιτικός επιστήμονας Τάρας Μπερεζόβετς πιστεύει ότι ο Καντίροφ έχει αρκετή επιρροή και αποφασιστικότητα να ξεκινήσει μια προεδρική υποψηφιότητα εάν η εξουσία του Πούτιν υποχωρήσει. Ο Καντίροφ διατηρεί πάνω από 3.000 πιστούς μαχητές στη Μόσχα σε μόνιμη βάση και αυτή η δύναμη θα μπορούσε να ανατρέψει το αποτέλεσμα οποιασδήποτε μελλοντικής μάχης για την εξουσία προς όφελος του Τσετσένου ισχυρού άνδρα, ανέφερε ο Μπερεζόβετς στο YouTube.
''Οι φήμες για την υγεία του Πούτιν έχουν ωθήσει τις πολιτικές φυλές της Ρωσίας σε μια αναζήτηση ισχυρών συμμάχων και ο ιδιωτικός στρατός του Καντίροφ είναι η μόνη δύναμη που είναι ικανή να πάρει την εξουσία'', είπε ένας άλλος Ουκρανός αναλυτής, ο συνταγματάρχης (επ.) Oleg Zhdanov, στο YouTube.
Πράγματι, από την αρχή του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, ο Καντίροφ έχει συναντηθεί και με τους Πατρούσεφ (δύο φορές μάλιστα με τον γιο), τον Πρωθυπουργό Μισούστιν, τον Υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου, τον διευθυντή της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας (FSB) Alexander Bortnikov, τον αρχηγό του επιτελείου Anton Vaino, με τον πρόεδρο της Ρωσικής Κρατικής Δούμας Vyacheslav Volodin και φυσικά με τον ίδιο τον Πούτιν. Ενώ υπήρξε εκτενής κάλυψη αυτών των συναντήσεων στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης, λίγα έχουν αποκαλυφθεί για τα θέματα που συζητήθηκαν.
Μπορεί να είναι δελεαστικό να απορρίψουμε τέτοιες προβολές ως ένα ασήμαντο υποπροϊόν του συνεχιζόμενου πολέμου, μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια σφήνα μεταξύ του Κρεμλίνου και της Τσετσενίας του Καντίροφ ή ως έκφραση αταβιστικών φόβων από την πλευρά ενός έθνους που πιστεύει ότι δέχεται διαρκή επίθεση. αλλά και οι Ρώσοι έχουν σκεφτεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν είναι πέρα από τα όρια των δυνατοτήτων.
''Αρχικά, ο Καντίροφ αντιπροσωπεύει έναν χαρακτήρα που φαίνεται να έχει ξεφύγει από τα αρχαία ρωσικά χρονικά: Έναν αυταρχικό, όμως θεοσεβούμενο, αλλά παράλληλα αγνοεί όλες τις θεϊκές εντολές όταν αντιμετωπίζει τους εχθρούς του, ο οποίος εμπνέει φόβο μέσω της δύναμης και της καθαρής επιθετικότητας. Με τους Ρώσους να αισθάνονται όλο και πιο πολιορκημένοι και ευάλωτοι, μια τέτοια ωμή δύναμη μπορεί να φαίνεται ελκυστική σε πολλούς. Δεύτερον, ο Καντίροφ έγινε πρόσφατα ηγέτης και εκπρόσωπος του παροιμιώδους «κόμματος πολέμου» της Ρωσίας, κερδίζοντας τη σφραγίδα της έγκρισης από σημαντικούς προπαγανδιστές όπως οι Αντρέι Καραούλοφ, Βλαντιμίρ Σολοβιόφ και Μαργαρίτα Σιμονιάν''.
''Τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης έχουν αγκαλιάσει τον νεαρό και υπερδραστήριο Τσετσένο ισχυρό άνδρα ως πρότυπο και παράδειγμα για άλλους αξιωματούχους, ενώ αναγνωρίζουν την ανάγκη να αναφέρουν το όνομά του για να προσελκύσουν υψηλά νούμερα τηλεθέασης. Τρίτον, ο Καντίροφ, ο οποίος συχνά περιγράφει τον εαυτό του ως τον πιστό «στρατιώτη» του Πούτιν και υπερασπιστή των παραδοσιακών αξιών, είναι πιθανό να είναι αποδεκτός από εκείνες τις παλιές ελίτ και τα συντηρητικά στρώματα της κοινωνίας που μπορεί να θέλουν να διατηρηθεί ο Πουτινισμός ακόμη και αφού φύγει ο Πούτιν'', γράφουν οι αρθρογράφοι του ''The Jamestown Foundation's Eurasia Daily Monitor''.
