Ο όμιλος Vega της Ρωσίας και η εταιρεία αεροσκαφών Beriev, παρέδωσαν το έβδομο αερομεταφερόμενο αεροσκάφος έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου (AEW&C) μεγάλης εμβέλειας A-50U στις Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις.
Η αναβαθμισμένη έκδοση του A-50M, διαθέτει καλύτερα ηλεκτρονικά συστήματα και συστήματα πλοήγησης και μειωμένο βάρος, αυξάνοντας την χωρητικότητα και την αυτονομία καυσίμου. Το αεροσκάφος ενσωματώνει επίσης, περισσότερο χώρο και άνεση για το πλήρωμα.
Η μητρική εταιρεία και των δύο ομάδων Vega και Beriev Rostec, δηλώνει ότι «το αεροπλάνο μπορεί να ανιχνεύσει θεμελιωδώς νέους τύπους αεροσκαφών και ταυτόχρονα μπορεί να παρακολουθεί μεγαλύτερο αριθμό στόχων και να καθοδηγεί μεγαλύτερο αριθμό μαχητικών προς τους στόχους από την προηγούμενη τροποποίηση».
Χαρακτηριστικά
Σύμφωνα με την Air Force Technology , το ραδιοτεχνικό συγκρότημα Shmel II του αεροσκάφους μπορεί να ανιχνεύσει χερσαίους στόχους χαμηλής αντίθεσης, με ραδιοσυχνότητα 2.000 km (1.243 μίλια) σε ζώνη υψηλής συχνότητας και 400 km (249 μίλια) σε εξαιρετικά υψηλή ζώνη συχνοτήτων. Είναι επίσης ικανό, να παρακολουθεί 300 στόχους ταυτόχρονα ενώ κατευθύνει αναχαιτιστές εναντίον 40 στόχων.
Βασισμένο στο πλαίσιο του μεταγωγικού αεροπλάνου Ilyushin Il-76, το A-50M (Mainstay) τέθηκε σε υπηρεσία το 1984 ως αντικατάσταση του Tupolev Tu-126 “Moss” AEW&C. Οι εργασίες για την αναβάθμιση A-50M, που ανακοινώθηκε το 1995, ξεκίνησαν το 2003.
Το αεροσκάφος δοκιμάστηκε για πρώτη φορά το 2008, με τη ρωσική αεροπορία να λαμβάνει το πρώτο του A-50U τρία χρόνια αργότερα. Το δεύτερο και το τρίτο αεροσκάφος, παραδόθηκαν τον Μάρτιο του 2014 και το τέταρτο τον Μάρτιο του 2017. Το επόμενο A-50U έχει προγραμματιστεί για παράδοση το 2023.
Το αεροσκάφος έχει μήκος 46,5 μέτρα (153 πόδια) και άνοιγμα φτερών 50,5 μέτρα (166 πόδια). Πετά με μέγιστη ταχύτητα 800 χλμ./ώρα (497 μίλια/ώρα) και έχει αυτονομία έως και 9.000 χλμ. (5.592 μίλια).
Σε αντίθεση με το A-50, το οποίο διαθέτει αναλογικό σύστημα, το A-50U διαθέτει ένα πλήρως ψηφιοποιημένο σύστημα, καθιστώντας το, ευκολότερο και πιο γρήγορο στη χρήση του, ενώ μειώνει την πιθανότητα ανθρώπινου λάθους.
Επίσης περιλαμβάνεται ένα σύστημα αυτοάμυνας με ενεργητικά και παθητικά ηλεκτρονικά αντίμετρα, καθώς και ανακλαστήρες ραντάρ και το προστατεύει από εισερχόμενους κατευθυνόμενους και μη κατευθυνόμενους πυραύλους. Επιπροσθέτως, μπορεί να φιλοξενήσει πέντε έως δέκα διαχειριστές συστημάτων AEW&C και ειδικούς.
Το αεροσκάφος A-50U, είναι εξοπλισμένο με τέσσερις κινητήρες turbofan Soloviev D-30KP. Το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας του αεροσκάφους του επιτρέπει να φτάσει σε τελική ταχύτητα 800 km/h και αυτονομία έως και 9.000 km. Το αεροπλάνο έχει μέγιστο βάρος απογείωσης (MTOW) 190 τόνους και μέγιστο χρόνο πτήσης 11 ώρες.
Αξιοσημείωτο είναι, ότι η ρωσική Πολεμική Αεροπορία είχε την ευκαιρία να αξιολογήσει την απόδοση του αεροσκάφους όταν το αρχικό A-50 αναπτύχθηκε στη Συρία το 2015. Επιπλέον, η Ρωσία έστειλε επίσης αυτό το αεροσκάφος γύρω από την Κορεατική Χερσόνησο, μαζί με μαχητικά αεροσκάφη Su-35S και βομβαρδιστικά Tupolev-95MS, ενώ οι ΗΠΑ και η Νότια Κορέα, πραγματοποιούσαν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις το 2017.
Από άποψη σχεδίασης και λειτουργίας, το A-50U είναι πανομοιότυπο με το Boeing E-3 Sentry των Ηνωμένων Πολιτειών. Το A-50I, η παραλλαγή εξαγωγής του αρχικού A-50, παραδόθηκε στην Ινδία και είναι εξοπλισμένο με το ισραηλινό ραντάρ EL/W-2090 Phalcon.
Η Κίνα φημολογείται, ότι ενδιαφερότανε για αυτό το αεροσκάφος στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις απέτυχαν και το Πεκίνο συνέχισε με τα αεροσκάφη KJ-2000 AEW&C εγχώριας παραγωγής.
