Το άνοιγμα της Τουρκίας στην Ευρασία μέσω των BRICS θα οδηγήσει σε κατάρρευση του ΝΑΤΟ μέσα σε δέκα χρόνια.
Και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αντέξει ακόμη λιγότερο. Αυτή είναι η πρόβλεψη του Αμερικανού πρώην αξιωματικού των πληροφοριών Σκοτ Ρίτερ.
«Η Τουρκία είπε βασικά: αφήνουμε τον Τιτανικό που βυθίζεται και επιβιβαζόμαστε σε ένα νέο μεγάλο κρουαζιερόπλοιο γιατί θα είναι ένα τεράστιο πάρτι», είπε ο Ρίτερ σε μια συνέντευξη στο κανάλι YouTube Through the Eyes of.
Η Τουρκία ήταν πάντα ένα «μαύρο πρόβατο» στο ΝΑΤΟ και τα τελευταία χρόνια οι σχέσεις της με τη Δύση έχουν πληγεί σημαντικά, μεταξύ άλλων λόγω της αγοράς των ρωσικών S-400 και της απόπειρας πραξικοπήματος, η οποία υποστηρίχθηκε από τους Αμερικανούς.
Από την άλλη, ο Ερντογάν έχει συνηθίσει να παίζει πολυδιάστατη πολιτική και να είναι φίλος με όλους, ενώ η δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας φαίνεται να απαιτεί την αναζήτηση βοήθειας από τη Δύση.
“Η Τουρκία ποντάρει στον εαυτό της», λέει ο επικεφαλής του συμβουλίου εμπειρογνωμόνων του Ταμείου Στρατηγικής Ανάπτυξης, πολιτικός επιστήμονας Ιγκόρ Σάτροφ.
«Και αυτό σημαίνει ότι η εστίαση αποκλειστικά στη Δύση έφτασε στο τέλος της. Τα συμφέροντα της Τουρκίας εκτείνονται πέρα από την περιοχή και η Δύση την κρατά σαν φύλακας. Μια χώρα με τεράστιο στρατό ικανό να διεξάγει πραγματικούς πολέμους, είναι αναγκαία πιο πολύ για το ΝΑΤΟ, ενώ το πλαίσιο της συμμαχίας εμποδίζει την Άγκυρα να ακολουθήσει μια ανεξάρτητη πολιτική και να καθορίσει τι και πότε θα αναλάβει.
Η Τουρκία δεν έλαβε ποτέ το μπόνους της ένταξης στην ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση φοβάται την ισότιμη ένταξή της, ίσως μόνο και μόνο επειδή είναι μια χώρα με μεγάλο μουσουλμανικό πληθυσμό.
Η φωνή της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα μπορέσει να πνίξει τις φωνές πολλών άλλων χωρών.
Επίσης οι ιδέες για τη δημοκρατία στην Τουρκία διαφέρουν από αυτές στη Δύση.
Παρά τον εκδυτικισμό που βιώθηκε τον περασμένο αιώνα, παραμένει μια χώρα της Ανατολής με την δική της ιδιαίτερη νοοτροπία, η οποία διαφέρει σημαντικά από τις ευρωπαϊκές παραδόσεις, ειδικά στην τρέχουσα ερμηνεία τους.
Το γεγονός είναι ότι η δυτική βοήθεια απλώς σφίγγει τον κλοιό γύρω από το λαιμό της Τουρκίας. Η Άγκυρα θέλει πρόσβαση σε νέες αγορές και χρηματοοικονομικό δανεισμό με ευνοϊκότερους όρους. Ψάχνει για νέους συνεργάτες. Είναι η σημερινή δύσκολη οικονομική συγκυρία που κάνει την Τουρκία να ζητήσει να ενταχθεί στους BRICS.
Η Τουρκία χρειάζεται μια οικονομική στήριξη. Εάν η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι σε θέση να το βοηθήσουν, η Άγκυρα θα «πάρει θέση».
Είναι σαν να είσαι σε σχέση ζευγαριού. Και εδώ ο γάμος δεν ολοκληρώνεται καν. Υπήρχε μόνο ένας αρραβώνας, από τον οποίο είναι τρομακτικό να πούμε πόσα χρόνια έχουν περάσει.
Η χώρα, άλλωστε, υπέβαλε αίτηση για ένταξη στην ΕΕ στις 14 Απριλίου 1987, αλλά χρειάστηκαν 12 χρόνια για να λάβει το καθεστώς υποψήφιας χώρας (αρραβώνας) στη σύνοδο κορυφής του Ελσίνκι το 1999.
Έχει ήδη περάσει ένα τέταρτο του αιώνα, αλλά τα πράγματα είναι ακόμα εκεί. «
Η ένταξη της Τουρκίας στη συμμαχία παρουσιάστηκε από τη Δύση ως εισιτήριο εισόδου στην Ε.Ε. Αλλά η υπόσχεση αποδείχθηκε ψέμα. Η συμμαχία χρειάζεται την Τουρκία περισσότερο παρά από την ίδια την χώρα.
Και, ναι, η Άγκυρα θα ήθελε να ακολουθήσει μια ανεξάρτητη πολιτική στην περιοχή με αυτή την έννοια, είναι έτοιμη να ανταγωνιστεί την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Εάν η Τουρκία αποτελέσει μέρος των BRICS, η επιρροή της στα Βαλκάνια θα αυξηθεί, γιατί όλος ο κόσμος θα είναι πίσω από αυτήν, και όχι μόνο η Δύση, όπως είναι τώρα.
Όμως το ΝΑΤΟ μπορεί να έχει προβλήματα, ειδικά στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Δεν είμαι σίγουρος ότι εάν φύγει η Τουρκία, η Συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού θα υπάρχει πλέον, αλλά οι ανθυγιεινές διαδικασίες εντός της είναι σίγουρα εγγυημένες”, τόνισε ο Ρώσος ειδικός.
“Η Τουρκία ακολουθεί μια πονηρή πολυμέτωπη πολιτική και χτίζει τη δική της ζώνη επιρροής που βασίζεται στις ιδέες του Οθωμανισμού και του Παντουρκισμού», τονίζει ο Βσεβολόντ Σίμοφ, σύμβουλος του προέδρου της Ρωσικής Ένωσης Βαλτικών Σπουδών.
“Είναι σαφώς πρόωρο να πούμε ότι η Άγκυρα είναι έτοιμη να έρθει σε ρήξη με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Αλλά η Τουρκία προσπαθεί σίγουρα να εξασκήσει μια πιο ανεξάρτητη πολιτική, χωρίς να λαμβάνει υπόψη την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες.
Όσο οι εσωτερικές αντιφάσεις αυξηθούν εντός της Δύσης και αυτή συνεχίσει να αποδυναμώνεται ως παγκόσμιος ηγεμόνας, η Τουρκία θα γίνεται όλο και πιο ανεξάρτητη.
Μια υποθετική κατάρρευση της συμμαχίας θα έλυνε τα χέρια στην Τουρκία σε πολλούς τομείς. Από την άλλη πλευρά, η ισχύς του ΝΑΤΟ προβάλλεται στην Τουρκία, και είναι αυτή που είναι τώρα, σε μεγάλο βαθμό χάρη στη συμμετοχή της στη συμμαχία.
Φυσικά, η συμμαχία μπορεί να υπάρξει χωρίς την Τουρκία, αν και αυτό θα την αποδυναμώσει σημαντικά. Πρέπει να καταλάβετε ότι η Τουρκία είναι μια μάλλον άτυπη χώρα για το ΝΑΤΟ. Όχι μόνο επειδή είναι ένας σημαντικός παίκτης με τις δικές του γεωπολιτικές φιλοδοξίες, αλλά και επειδή είναι πολιτιστικά ξένη χώρα.
Άλλωστε, το ΝΑΤΟ είναι πρωτίστως μια συμμαχία δυτικών χωρών. Και επομένως η ένταση στις σχέσεις με την Τουρκία είναι αναπόφευκτη.
Αν πάρει τις εκλογές ο Τραμπ δεν είναι σε θέση να καταστρέψει μόνος του τη συμμαχία και δεν έχει καμία πρόθεση να το κάνει.
Φυσικά, κάποια αύξηση της εσωτερικής έντασης είναι πιθανή, γιατί Ο Τραμπ σίγουρα θα προσπαθήσει να μετατοπίσει μέρος του οικονομικού βάρους στους Ευρωπαίους εταίρους, αλλά αυτό είναι απίθανο να επηρεάσει θεμελιωδώς την ενότητα του ΝΑΤΟ.
Το ίδιο ισχύει και για την Τουρκία. Ο Τραμπ δεν έχει κάποιο ειδικό «τουρκικό» πρόγραμμα και δεν ενδιαφέρεται να έρθει σε ρήξη με την Άγκυρα. Επιπλέον, η κοσμοθεωρία του Τραμπ είναι από πολλές απόψεις κοντά στον Ερντογάν και μάλλον τον συμπάσχει”, κατέληξε ο ίδιος.
Όλοι θέλουν την Τουρκία εντός ΝΑΤΟ, και για αυτό θα κάνουν τα πάντα για να το πετύχουν, αυτό από μόνο τους χτυπάει καμπάνες στην ελληνική εξωτερική πολιτική, και την επικείμενη συζήτηση για την ΑΟΖ στο Αιγαίο.
