Ο Ρώσος ειδικός Σεργκέι Σαβτσούκ, σε άρθρο του στο RIA Novosti, ανέφερε το απόλυτο σενάριο τρόμου για τον πλανήτη μας και την πιθανότητα έναρξης ενός Γ’ παγκοσμίου πολέμου.
Ο ίδιος ανέφερε ότι “είναι ανόητο να αρνούμαστε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της τρέχουσας παγκόσμιας τάξης και πολλές διαδικασίες εξαρτώνται άμεσα από την πορεία και τα αποτελέσματα των εκλογικών κύκλων της.
Όσο πλησιάζουν οι εκλογές του Νοεμβρίου, η αβεβαιότητα αυξάνεται.
Οι Αμερικανοί πολιτικοί επιστήμονες προβλέπουν σχεδόν ομόφωνα εκλογές σε μορφή «στήθος με στήθος», δηλαδή την νίκη ενός από τους υποψηφίους με ένα ελάχιστο ποσοστό.
Ταυτόχρονα, οι ίδιοι οι υποψήφιοι παρέχουν ενεργά λόγους για συζήτηση.
Ο Ντόναλντ Τραμπ, μιλώντας σε τακτική συνάντηση με τους ψηφοφόρους, είπε ότι θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να διατηρήσει το δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
Αυτό όμως πως μπορεί να γίνει;
Ας πούμε με προσωρινά μέτρα, ο πιθανός ιδιοκτήτης του Λευκού Οίκου το πιθανότερο που θα πράξει μετά την εκλογή του θα είναι η εισαγωγή 100% προστατευτικών δασμών σε κάθε προϊόν από τις χώρες που τόλμησαν να ξεκινήσουν τη διαδικασία αντικατάστασης του δολαρίου με το εθνικό τους νόμισμα.
Αυτή η κίνηση δεν είναι αυθόρμητη, αλλά συνεχίζει την τάση που ξεκίνησε ο Ντόναλντ Τραμπ το 2018, όταν η αμερικανική κυβέρνηση με επικεφαλής τον ίδιο, ξεκίνησε έναν εμπορικό πόλεμο κατά της Κίνας.
Παρεμπιπτόντως, σήμερα το Πεκίνο, είναι εκ νέου στο επίκεντρο τρομερών κυρώσεων από ΗΠΑ και ΕΕ.
Την άνοιξη, όταν η αμερικανική προεκλογική ατμομηχανή μόλις κέρδιζε δυναμική, η ομάδα Τραμπ ανακοίνωσε μια σκληρή πορεία για να στηρίξει το δολάριο στην παγκόσμια σκηνή.
Αυτή η πρόθεση έχει επίσης εμφανιστεί επανειλημμένα σε δηλώσεις διάφορων Ρεπουμπλικανών.
Για παράδειγμα, αυτό το καλοκαίρι, ο Γερουσιαστής Μαρκ Ρούμπιο, υπέβαλε ένα νομοσχέδιο βάσει του οποίου κάθε εκλεγμένος πρόεδρος υποχρεούται να επιβάλει κυρώσεις κατά οποιουδήποτε χρηματοπιστωτικού ιδρύματος, που είναι εις βάρος της χρήσης δολαρίων, ενώ χρησιμοποιεί παρόμοια συστήματα πληρωμών όπως το ρωσικό SPFS , το κινέζικο CIPS ή το περσικό SEPAM.
Η υιοθέτηση του νόμου είναι ακόμα στον αέρα, αλλά αν κερδίσει ο Τραμπ, είναι σχεδόν εγγυημένη η υιοθέτησή του νομοσχεδίου, και αυτό θα σημαίνει έναν νέο γύρο του εμπορικού πολέμου, που θα επηρεάσει τους μεγαλύτερους εμπορικούς και γεωπολιτικούς αντιπάλους της Ουάσιγκτον.
Θα έχουμε έτσι και αλλιώς έναν τρομερό οικονομικό πόλεμο
Το 1976, εισήχθη νέο οικονομικό σύστημα με την συμφωνία της Τζαμάικα.
Εκεί, καταργήθηκε ο χρυσός ως νομισματική βάση για την κρατική ρύθμιση των συναλλαγματικών ισοτιμιών.
Τώρα όλα καθορίζονταν από τις παγκόσμιες αγορές.
Όλα τα νομίσματα, συμπεριλαμβανομένου του δολαρίου, έχουν την ονομαστική αξία μιας λογιστικής μονάδας, για την οποία εγγυάται το κράτος έκδοσης.
Πολύ απλά, το χαρτονόμισμα των εκατό δολαρίων έχει την κατάλληλη αξία επειδή το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ το εγγυάται.
Αυτός ο ορισμός, φυσικά, είναι πολύ πρωτόγονος, αλλά γενικά το σύστημα βασίζεται στο γεγονός ότι όλες οι χώρες συμφώνησαν τότε, να αποδεχτούν το δολάριο ως μονάδα πληρωμής της συμφωνημένης αγοραστικής δύναμης.
Αυτός ο αλγόριθμος έχει μια κρίσιμη ευπάθεια.
Συνίσταται στο γεγονός ότι οποιοδήποτε νόμισμα, είτε πρόκειται για τουλάχιστον τριπλάσιο αποθεματικό, αρχίζει να χάνει τη δύναμή του μόλις η αγορά χάσει το ενδιαφέρον για αυτό και μεταβεί σε άλλα, εναλλακτικά μέσα.
Τότε, δεν θα ξεκινούσε απλά μια υποτίμηση, αλλά μια κατάρρευση του νομίσματος, που στο πλαίσιο του αμερικανικού δολαρίου θα απειλούσε ταυτόχρονα με την απώλεια μοχλών οικονομικής διαχείρισης εντός και εκτός της χώρας, δημιουργώντας ένα κραχ απίστευτων διαστάσεων.
Επειδή υπάρχει τεράστιος όγκος δολαρίων στην εγχώρια κυκλοφορία και στην εξασφάλιση συναλλαγών, μια διακοπή του ενδιαφέροντος των αγορών προς το δολάριο, θα προκαλούσε μια τεραστίων διαστάσεων κατάρρευση στις ΗΠΑ.
Φυσικά, αυτό δεν είναι επωφελές για κανέναν, και κανείς δεν θα τορπιλίσει σκόπιμα το αμερικανικό νόμισμα, αλλά η αναδιαμόρφωση των παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών συστημάτων σε κάθε περίπτωση θα προκαλέσει μακροπρόθεσμες αναταράξεις.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι στην παγκόσμια οικονομία
Το 2018, ο λόγος για την κήρυξη εμπορικού πολέμου των ΗΠΑ κατά της Κίνας, ήταν μια εμπορική ανισορροπία περίπου διακοσίων δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Δηλαδή, οι Ηνωμένες Πολιτείες αγόρασαν διακόσια δισεκατομμύρια περισσότερα αγαθά και υπηρεσίες από τους Κινέζους από όσα τους πούλησαν πίσω.
Μετά από σχεδόν ένα χρόνο αντιδικιών, τα δύο μέρη κατέληξαν σε μια ενδιάμεση συμφωνία που καθόριζε τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους.
Στη συνέχεια, ο Τραμπ εκτίμησε την υπογραφή του εγγράφου ως ηχηρή νίκη για την Αμερική, αν και κορυφαίοι τότε οικονομικοί αναλυτές, ήταν άμεσα εξαιρετικά επιφυλακτικοί με την όλη συμφωνία.
Σήμερα μπορεί να υποστηριχθεί ότι το Πεκίνο έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του σε πολύ περιορισμένο βαθμό.
Για παράδειγμα, η Κίνα αγνόησε εντελώς την ενότητα για την αγορά αμερικανικών ενεργειακών πόρων για επιπλέον 50 δισεκατομμύρια.
Ο αμερικανικός κυβερνητικός πόρος εμπορίου Census, με βάση στοιχεία από ομοσπονδιακά υπουργεία, υπολόγισε ότι το 2022 η ανισορροπία ( Κίνας-ΗΠΑ) είχε φτάσει τα 382 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ το επόμενο έτος, ως αποτέλεσμα της απότομης πτώσης του αμοιβαίου όγκου εμπορίου, μειώθηκε στα 279 δισεκατομμύρια δολάρια.
Εδώ πρέπει να γίνει κατανοητό ότι, κατά τη διάρκεια αυτού του έτους, ο όγκος των κινεζικών εισαγωγών στις Ηνωμένες Πολιτείες μειώθηκε σχεδόν κατά δεκατρία τοις εκατό, όχι όμως κατόπιν αιτήματος του Πεκίνου, αλλά ως αποτέλεσμα της μείωσης των απαγορευτικών φραγμών από την Ουάσιγκτον.
Το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, η ανισορροπία έχει ήδη ξεπεράσει τα 157 δισεκατομμύρια, δηλαδή μέχρι το νέο έτος θα πρέπει να περιμένουμε μια ακόμα μεγαλύτερη ανισορροπία συγκρίσιμη με τα στοιχεία πριν από ενάμιση χρόνο.
Με λίγα λόγια, αν ξεκινήσει "αύριο" ένας εμπορικός πόλεμος, οι ΗΠΑ θα μπουν σε αυτόν με σχεδόν δύο φορές χειρότερους δείκτες από τον πρώτο γύρο.
Αλλά ο Τραμπ ή ο Χάρις δεν έχουν ουσιαστικά καμία επιλογή εδώ, αφού το μερίδιο του δολαρίου στο παγκόσμιο εμπόριο και τα παγκόσμια αποθεματικά, αν και αργά, μειώνεται συνεχώς.
Το ΔΝΤ εκτιμά ότι σήμερα περίπου το 80 τοις εκατό του παγκόσμιου εμπορίου και το 60 τοις εκατό των συναλλαγματικών αποθεμάτων υλοποιούνται ακόμη σε δολάρια.
Αλλά αυτός είναι ο μέσος όρος για το επιμελητήριο, αφού σε οργανισμούς όπως οι BRICS, το ποσοστό αυτό είναι πολύ χαμηλότερο από το 80%, φτάνοντας στο 50% ( σε αυτόν τον οργανισμό θέλει να εισέλθει η Τουρκία).
Και οι BRICS αντιπροσωπεύουν το 36 τοις εκατό του παγκόσμιου ΑΕΠ και το ένα τέταρτο του παγκόσμιου εμπορίου.
Αξίζει να αναφερθεί ότι η Κίνα, μειώνει σταδιακά την εξάρτησή της από το δολάριο, μεταφέροντας τα νέα της συμβόλαια, για παράδειγμα, για την προμήθεια πετρελαίου και LNG Μέσης Ανατολής, στο γιουάν.
Στην πορεία αυτή της αποδολαροποιήσεως, το Πεκίνο πραγματοποιεί ένα άνευ “ θάψιμο στην χωματερή" των αμερικανικών τίτλων, προκαλώντας οργή στις ΗΠΑ.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν πριν από λίγο καιρό, όταν ρωτήθηκε χαριτολογώντας ποιον υποστηρίζει στις αμερικανικές εκλογές, αστειευόμενος απάντησε την Καμάλα Χάρις.
Και ξέρετε, ο πρόεδρος απέδειξε για άλλη μια φορά ότι ελέγχει κάθε λέξη που λέει.
Διότι ενώ η Δημοκρατική Χάρις μπορεί ακόμα να σέρνει τον εμπορικό αγώνα με την Κίνα και τους BRICS, ο Τραμπ θα ορμήσει αμέσως μπροστά σαν ρινόκερος.
Και τότε ολόκληρη η παγκόσμια οικονομία θα αρχίσει να κλονίζεται.
Στο μεταξύ, ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος προσφέρει σε όλους μια αποκλειστικά δημοκρατική επιλογή μεταξύ του δολαρίου ή ενός πολέμου”, κατέληξε ο ίδιος αποκαλύπτοντας ότι ο οικονομικός συνασπισμός της Ανατολής ( υποψήφια και η Τουρκία) θα είναι ο στόχος των αμερικανικών χρηματοδοτικών ινστιτούτον και πυραύλων αν συνεχίσει η κατάργηση του δολαρίου ως νομίσματος βάση της παγκόσμιας οικονομίας.