Η κλιματική αλλαγή χρειάστηκε να επιδεινωθεί, ώστε τελικά οι κυβερνήσεις αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν το κύριο παράγωγο του φαινομένου της έλλειψης νερού: την εξαφάνιση λιμνών, ποταμών και κάθε είδους αποθεμάτων γλυκού νερού, απαραίτητων για τη ζωή, σε όλο το εύρος και το πλάτος της Γης.
10.000 εκπρόσωποι, τεχνικοί και ειδικοί στη διαχείριση του νερού έχουν αντιμετωπίσει το πρόβλημα εδώ και τρεις ημέρες στα κεντρικά γραφεία των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη. Μια παγκόσμια γενική διάσκεψη για το νερό, η πρώτη που πραγματοποιήθηκε από το 1977! Η απειλή της έλλειψης πόσιμου νερού είναι ήδη τόσο εμφανής που έχει καταλήξει να ξυπνήσει τις συνειδήσεις των κυβερνώντων, οι οποίοι γνωρίζουν επίσης ότι ένα τέτοιο πλανητικό πρόβλημα θα μπορούσε να αποτελέσει το έναυσμα για σοβαρές διαπεριφερειακές συγκρούσεις.
Ο Αντόνιο Γκουτέρες, Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, προειδοποίησε στο κλείσιμο της διάσκεψης ότι «όλες οι ελπίδες της ανθρωπότητας εξαρτώνται κατά κάποιο τρόπο από μια αλλαγή νοοτροπίας και συνείδησης για την ανάληψη ενός αληθινού παγκόσμιου προγράμματος δράσης για το νερό». Ο Γκουτέρες κατήγγειλε προηγουμένως την «βαμπιρική υπερκατανάλωση του πιο πολύτιμου αγαθού της ανθρωπότητας» και τις ελλείψεις που υπέστησαν ενδημικά τουλάχιστον το ένα τρίτο των περισσότερων από 8.000 εκατομμυρίων ανθρώπων που κατοικούν στον πλανήτη.
Μια εξαντλητική απαρίθμηση των εκατοντάδων χιλιάδων περιστατικών που υποδεικνύουν την έλλειψη πόσιμου νερού ως μια από τις πιο καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής καταστροφής έχει περάσει από αυτό το φόρουμ: η εξαφάνιση της θάλασσας της Αράλης, πάνω από το 50% των παγετώνων του πλανήτη, επιταχυνόμενη αποξήρανση πηγών ή οάσεων, στην οποία προστίθενται τα χειρότερα προβλήματα που σχετίζονται με το νερό, η μαζική και ασταμάτητη μόλυνση του.
Ελλείψεις, ασθένειες και συγκρούσεις
Η ευρεία πρόσβαση στο πόσιμο νερό ήταν ένας από τους κύριους στόχους για το έτος 2030. Σύμφωνα με στοιχεία από τον ίδιο τον ΟΗΕ, 2.000 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν καθημερινή πρόσβαση σε πόσιμο νερό και 3.600 εκατομμύρια καταναλώνουν μολυσμένο νερό σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό λόγω έλλειψης επαρκών υπηρεσιών υγιεινής. Τα Ηνωμένα Έθνη υπολογίζουν ότι 500 εκατομμύρια άνθρωποι αναγκάζονται να ανακουφιστούν στην ύπαιθρο. Στοιχεία που ευνοούν την εξάπλωση θανατηφόρων ασθενειών όπως η χολέρα ή η δυσεντερία.
Είναι επίσης η πρώτη φορά που ο ανεπτυγμένος κόσμος έχει υποστεί εκτεταμένα επεισόδια σοβαρής ξηρασίας, που περιορίζονται σε μεγάλο βαθμό στις φτωχότερες περιοχές του πλανήτη, ιδιαίτερα στην Αφρική. Αυτή η ήπειρος συγκλονίζεται ιδιαίτερα από όλα τα προβλήματα που είναι εγγενή στη λειψυδρία ή την έλλειψη σχεδίων υγιεινής. Αυτό προκαλεί τεράστια απελπισία στους άμεσα πληγέντες πληθυσμούς, η οποία με τη σειρά της είναι η αιτία της αυξημένης μετανάστευσης προς αναζήτηση λιγότερο αφιλόξενων περιοχών για ζωή, η οποία με τη σειρά της είναι η αιτία για τις χιονοστιβάδες των μεταναστών, των οποίων τα ολοένα και συχνότερα κύματα καταλήγουν στην Ευρώπη.
Όμως, αφού έγιναν οι καταγγελίες, ειδοποιήθηκαν οι κυβερνήσεις και καταγράφηκαν οι ανάγκες ανάληψης κάθε είδους έργων για την καλύτερη διαχείριση του γλυκού νερού, τώρα είναι καιρός να συμφωνήσουμε στις προτεραιότητες και να δώσουμε γενναιόδωρα οικονομικά για τα σχέδια που συνθέτουν η ουσιαστική δράση, τόσο για κάθε χώρα όσο και για τα διάφορα υπερεθνικά ιδρύματα. Είναι απαραίτητο να καθαριστούν τουλάχιστον 300.000 χιλιόμετρα υποβαθμισμένων ρευμάτων ποταμών, που χύνονται σε μια θάλασσα που έχει ήδη γίνει σκουπιδότοπος, δεκάδες εκατομμύρια τόνοι που κυριολεκτικά πνίγουν τους ωκεανούς. Υπάρχει έλλειψη εγκαταστάσεων υγιεινής που επιτρέπουν γενικευμένη πρόσβαση για εκκένωση υπό αποδεκτές συνθήκες υγιεινής. Και, τέλος, η απαραίτητη αλληλεγγύη, ώστε οι χώρες και οι κυβερνήσεις να είναι σε θέση να επιλέγουν δίκαιες και ισότιμες λύσεις στη διανομή του νερού, με τον πόνο να προκαλέσουν διαφορετικά σοβαρές συγκρούσεις, που ενδέχεται να οδηγήσουν σε μακροχρόνιους και πολύ ακριβούς πολέμους.
