"Η Βαρσοβία ανακοινώνει γερμανικά σχέδια για κατάληψη πολωνικών εδαφών", είναι ο τίτλος άρθρου Ρωσικού ΜΜΕ του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Η Γερμανία θέλει να ανακτήσει εκείνα τα εδάφη που κάποτε ήταν μέρος της, αλλά τώρα ανήκουν στην Πολωνία. Αυτό δήλωσε ο επικεφαλής της Πολωνικής Εθνικής Τράπεζας Adam Glapinski σε συνέντευξή του στην Gazeta Polska.
Σύμφωνα με τον ίδιο, αν νωρίτερα επρόκειτο για την ένωση των δύο Γερμανιών, τώρα στο Βερολίνο μιλούν για «την επιστροφή με τη μια ή την άλλη μορφή των πρώην εδαφών τους, που τώρα βρίσκονται εντός των πολωνικών συνόρων».
Ο Glapinsky εξέφρασε επίσης την άποψη ότι το Βερολίνο επιδιώκει να «υποτάξει» εκείνες τις χώρες που βρίσκονται μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας. Σημείωσε ότι η έξοδος της Μεγάλης Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση άνοιξε τον δρόμο για την υλοποίηση αυτού του σχεδίου.
Νωρίτερα, ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Σεργκέι Ναρίσκιν, δήλωσε ότι η πολωνική ηγεσία προετοιμάζει ένα σενάριο για τον διαμελισμό της Ουκρανίας"
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Στο παραπάνω Ρωσικό άρθρο, διαπιστώνουμε ότι μέσα σε λίγες γραμμές "αναφέρονται" δύο εδαφικά θέματα μεταξύ δυτικών συμμαχικών κρατών ή φίλα προσκείμενων προς τη Δύση.
Το ένα έχει να κάνει με εδαφικές διεκδικήσεις της Γερμανίας προς την Πολωνία, χώρες σύμμαχες στο ΝΑΤΟ και μέλη της ΕΕ, το δε έτερο με υποθετικό σχέδιο διαμελισμού της Ουκρανίας και απόκτηση εδαφών της από την Πολωνία.
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει προκαλέσει έναν άνεμο αλλαγής στην Ευρώπη. Μια ήπειρος στην οποία πολλά κράτη μείωσαν σταδιακά τις στρατιωτικές τους δαπάνες μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, τώρα οι κυβερνήσεις προσπαθούν να επαναστρατιωτικοποιήσουν, συνειδητοποιώντας ότι η ρωσική απειλή επέκτασης θα παραμείνει στο άμεσο μέλλον.
Η στρατιωτικοποίηση και εξοπλισμός της Πολωνίας
Ένα από αυτά τα ευρωπαϊκά έθνη είναι η Πολωνία, η οποία τώρα ετοιμάζεται να γίνει η μεγαλύτερη και πιο εξελιγμένη μη πυρηνική στρατιωτική δύναμη της Ευρώπης.
Η αίσθηση του επείγοντος από την Πολωνία προέρχεται από τις συνθήκες και τον ανανεωμένο ρωσικό υπερεθνικισμό που προέρχεται από το κόμμα Ενωμένη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Η εκ νέου στρατιωτικοποίηση της Πολωνίας δεν βασίζεται αποκλειστικά στην προετοιμασία για όποιες απειλές προέρχονται από το Κρεμλίνο, αλλά αντικατοπτρίζει επίσης την επιθυμία της να μην βασίζεται πλέον σε όσους στο παρελθόν, υποσχέθηκαν να προστατεύσουν τη Βαρσοβία αλλά δεν το έκαναν ποτέ, όπως στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στον απόηχο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η Πολωνία ξεκίνησε τη μεγαλύτερη προμήθεια συμβατικών αμερικανικών όπλων στην ιστορία. Τον Μάρτιο, η Βαρσοβία υπέγραψε την αγορά πυραύλων Patriot αξίας 4,75 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενισχύοντας το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας της χώρας.
Καθώς ο πόλεμος προχωρούσε στην Ουκρανία, με ένα τεράστιο ρωσικό μπαράζ MLRS και πυραύλων κρουζ εκτοξευόμενων από υποβρύχιο, η Πολωνία ζήτησε επίσης επιπλέον έξι συστήματα Patriot στα τέλη Μαΐου.
Αυτή δεν ήταν η πρώτη μεγάλη αγορά από τη χώρα, η οποία προετοιμάστηκε για τα χειρότερα τον Φεβρουάριο και έθεσε τις βάσεις για τη μεγαλύτερη αγορά αρμάτων μάχης ποτέ, παραγγέλνοντας 250 άρματα μάχης M1 Abrams από τις Η.Π.Α.
Καθώς το γεωπολιτικό τοπίο εξελισσόταν, με τη Ρωσία να επιδιώκει να αποσπάσει παραχωρήσεις μέσω εδαφικής προσάρτησης, βιομηχανικού λιμού και εξοπλισμού του ευρωπαϊκού ενεργειακού εφοδιασμού, η Πολωνία συνέχισε να ενισχύει τις αμυντικές της ικανότητες.
Αυτό περιλαμβάνει μια σημαντική αγορά όπλων από τον στρατιωτικό τεχνολογικό κολοσσό της Νότιας Κορέας, συμπεριλαμβανομένων 180 αρμάτων μάχης K2 που θα παραδοθούν έως το 2024 και άλλα 400 έως το 2030. Επιπλέον, η Πολωνία αγόρασε 48 ελαφρά επιθετικά αεροσκάφη FA50, 1.400 IFV και 670 επιπλέον αυτοκινούμενα πυροβόλα K9. Ο υπουργός Άμυνας Blaszczak δήλωσε επίσης ότι η Πολωνία θα αυξήσει τις εν ενεργεία δυνάμεις της σε 400.000 με αύξηση των αμυντικών χορηγήσεων στο 3% του ΑΕΠ της χώρας.
Αναμφισβήτητα η κορυφαία αμυντική επένδυση που έκανε η Πολωνία ήταν η προμήθεια 500 HIMARS από τις ΗΠΑ. Το σύστημα MLRS έχει αλλάξει το παιχνίδι για την Ουκρανία, με μόλις δεκαέξι συστήματα να χτυπούν βασικούς στόχους όπως αποθήκες καυσίμων, χώρους αποθήκευσης πυρομαχικών και κέντρα διοίκησης και ελέγχου. Οι HIMARS βρήκαν επίσης έναν τρόπο να παρακάμψουν το περιβόητο αντιπυραυλικό σύστημα S400 της Ρωσίας, το οποίο θα μπορούσε να δώσει στα μέλη του ΝΑΤΟ ένα πλεονέκτημα σε περίπτωση μελλοντικής σύγκρουσης.
Αυτή η ανανεωμένη βούληση της Πολωνίας να προετοιμαστεί για τα χειρότερα δεν πηγάζει μόνο από την εξελισσόμενη γεωπολιτική της Ευρώπης, αλλά και από το παρελθόν της χώρας η οποία προδόθηκε από υπερδυνάμεις που «υποσχέθηκαν» να προστατεύσουν το έθνος.
Οι προσπάθειες της Ρωσίας να αξιοποιήσει την ευνοϊκή της θέση στις αλυσίδες εφοδιασμού ενέργειας και τροφίμων για να αποσπάσει παραχωρήσεις από την ΕΕ έχουν φέρει την Πολωνία σε επισφαλή θέση, καθώς η Ουκρανία δεν είναι μόνο ένας ολοένα και πιο στενός σύμμαχος της Βαρσοβίας, αλλά και ένα σημαντικό φράγμα ενάντια στη ρωσική επέκταση στην Ανατολική Ευρώπη.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η Ρωσία έχει εντείνει τη μιλιταριστική ρητορική όσον αφορά την Πολωνία. για παράδειγμα, ασεβώντας στα θύματα της σφαγής στο Κατίν και προτείνοντας ότι η χώρα θα έπρεπε να είναι η επόμενη στη σειρά για να «απαναζιστικοποηθεί».
Ενώ η Δυτική Ευρώπη έχει ιστορικά ερμηνεύσει τις απειλές για την Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη ως σχετικά ήσσονος σημασίας και μπορούν να επιλυθούν με διπλωματία, οι Πολωνοί και πολλοί άνθρωποι στη Βαλτική εξακολουθούν να φέρουν τα σημάδια των πολιτικών κατευνασμού, τύπου Chamberlain.
Η Πολωνία έλαβε διαβεβαιώσεις τόσο από τη Δύση όσο και από τη Ρωσία σχετικά με την εδαφική κυριαρχία της χώρας, μόνο για να δει τα ρωσικά στρατεύματα να τους προδίδουν και αργότερα να ενσωματώνουν βίαια την Πολωνία ως σοβιετικό δορυφόρο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η κλιματική αλλαγή μας "χτύπησε την πόρτα"! Το Ισραήλ έχει σχέδιο-Τι θα κάνει η Ελλάδα;
Αυτή η διαδικασία περιελάμβανε την εκτέλεση και τη δολοφονία του συνόλου του πολωνικού σώματος αξιωματικών και την απέλαση 1,5 εκατομμυρίου Πολωνών στην Κεντρική Ασία. Οι Δυτικοί Σύμμαχοι πρόδωσαν επίσης τις ελεύθερες Πολωνικές δυνάμεις, χωρίς καν να τις αναγνώρισαν στη Συμμαχική Παρέλαση του 1945, εδραιώνοντας έτσι περαιτέρω την κυριαρχία του Στάλιν πάνω από τη μισή Ευρώπη.
Σήμερα, η Ανατολική Ευρώπη δεν θα είναι μόνη, καθώς οι αμυντικές δυνατότητες της Πολωνίας χρησιμεύουν επίσης ως ασπίδα για τη Βαλτική. Η Βαρσοβία έχει στερεοποιήσει τις σχέσεις με το Βίλνιους και υποστήριξε την απαγόρευση διέλευσης από τη Λιθουανία προς το Καλίνινγκραντ εν μέσω αυξανόμενων εντάσεων στα σύνορα με τη Λευκορωσία.
Αυτές οι σημαντικές εκδηλώσεις υποστήριξης έρχονται σε πλήρη αντίθεση με ορισμένες άλλες δυνάμεις της ΕΕ, οι οποίες επέλεξαν αντ' αυτού τον κατευνασμό.
Καθώς πολλά έθνη προσπαθούν τώρα να επαναστρατιωτικοποιηθούν μπροστά στις διαφαινόμενες απειλές, όπως η Ιαπωνία, η Γερμανία, η Ισπανία και η Βαλτική για να αναφέρουμε μερικές, η Πολωνία έχει έρθει στην πρώτη γραμμή αυτών των προσπαθειών, τοποθετώντας τον εαυτό της ως την πρώτη γραμμή της ευρωπαϊκής άμυνας.
Με τις τραγωδίες της ιστορίας να είναι ακόμα ενσωματωμένες στη συλλογική μνήμη, φαίνεται ότι η Πολωνία δεν θα αιφνιδιαστεί ξανά από τις εξελίξεις.
Μαζί με τη διατήρηση αμυντικών δυνατοτήτων για τη σταθεροποίηση μιας αμυντικής γραμμής που φτάνει μέχρι τη Βαλτική, η Πολωνία έχει επίσης επικυρώσει τη μόνιμη παρουσία του 5ου Σώματος Στρατού των ΗΠΑ και επιδίωξε αυξανόμενους δεσμούς με τον βρετανικό στρατό.
Τα παραπάνω δεν αφήνουν περιθώρια εδαφικών διεκδικήσεων από την Γερμανία προς την Πολωνία, αλλά ούτε και της Πολωνίας προς την Ουκρανία. Εκτίμησή μας είναι ότι οι παραπάνω ρωσικές αναφορές στο άρθρο, στερούνται βάσης και εντάσσονται στο πλαίσιο προπαγάνδας με απώτερο σκοπό τη δημιουργία καχυποψίας και τριβών μεταξύ συμμαχικών χωρών.
