«Θα υπάρξει μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων εκεί έξω και πρέπει να ηγηθούμε! Και πρέπει να ενώσουμε τον υπόλοιπο κόσμο για να το κάνουμε!». Αυτό δήλωσε ο Μπάιντεν σε πρόσφατη ομιλία του.
Δυστυχώς, όπως άκουσε ο κόσμος σε πολλές ομιλίες του προέδρου των ΗΠΑ, δεν έχει ιδέα ότι η «αυτοκρατορία» του καταρρέει γύρω του.
Αλλά δυστυχώς για τον Μπάιντεν, οι ΗΠΑ δεν είναι καθόλου αυτοκρατορία αλλά ένα χρεοκοπημένο έθνος χωρίς ηγεσία. Αλλά ακόμη χειρότερα, οι ΗΠΑ μόλις σε μια τελευταία πράξη απελπισίας δεν αυτοπυροβολήθηκαν απλώς στο πόδι αλλά στο κεφάλι.
Πολύ λίγοι, αν υπάρχουν, από τους σημερινούς παγκόσμιους ηγέτες κατανοούν τις συνέπειες των πράξεών τους και σαφώς όχι ο Μπάιντεν. Καθώς ο κόσμος βιώνει το τέλος μιας οικονομικής εποχής, έχουμε τους ηγέτες που μας αξίζουν και, επομένως, τους κατάλληλους για να οδηγήσουν τον κόσμο στον Αρμαγεδδώνα.
Έτσι, ο κόσμος μπαίνει τώρα στην τελική μάχη, μια μάχη με παντελώς ανίκανους αρχηγούς κρατών που θα οδηγήσει σε απώλειες για όλους.
Η διαδρομή προς τον Αρμαγεδδώνα θα είναι καταστροφική για τον κόσμο. Οι αναξιοπαθούντες ηγέτες θα προβούν σε καταστροφικές ενέργειες, επιδεινώνοντας όχι μόνο το πρόβλημα της χώρας τους, αλλά και του υπόλοιπου κόσμου.
Και αυτό ακριβώς βλέπουμε τώρα με τη χειρότερη δυνατή σύνθεση ελλειμμάτων χρέους, υποτίμησης νομισμάτων και παρακμής. Οι συνέπειες ήταν φυσικά πάντα προβλέψιμες με βάση την ιστορία. Αλλά κανένας ηγέτης στη σημερινή εποχή δεν είναι πραγματικός μελετητής της ιστορίας. Και αυτός είναι ο λόγος που ο κόσμος είναι σε τέτοιο χάλι.
Ακολουθεί αποπληθωριστική ύφεση
Η πορεία των γεγονότων είναι εμφανής: πληθωρισμός, υπερπληθωρισμός, κατάρρευση χρέους, κατάρρευση περιουσιακών στοιχείων, που οδηγεί σε οικονομική εξαθλίωση και τελικά σε αποπληθωριστική ύφεση.
Θα συνεχιστεί η μετανάστευση, αλλά πιθανώς σε μικρότερο βαθμό, δεδομένου ότι δεν θα υπάρχουν εδάφη της επαγγελίας που θα προσφέρουν στους μετανάστες μια καλύτερη ζωή. Θα υπάρξει απομονωτισμός και πολλές χώρες θα προσπαθήσουν να κλείσουν τα σύνορά τους.
Δυστυχώς θα υπάρξουν επίσης πόλεμοι, πόλεμοι στον κυβερνοχώρο, εμφύλιοι και ακόμη και μεγάλοι στρατιωτικοί πόλεμοι. Η ανθρωπότητα ποτέ δεν έμεινε μακριά από πολέμους και ιδιαίτερα σε περιόδους οικονομικής ύφεσης και υψηλών χρεών. Οι πόλεμοι είναι μια τόσο υπέροχη δικαιολογία για τους φτωχούς ηγέτες τόσο για να τυπώνουν περισσότερα χρήματα όσο και ως φταίξιμο για τη δυστυχία που υποφέρουν οι άνθρωποι.
Τα μέσα ενημέρωσης και η προπαγάνδα που κυριαρχούνται από τη Δύση κατηγορούν φυσικά τον Πούτιν για τον πόλεμο. Και πολλοί ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του Μπάιντεν, θέλουν να φύγει.
Οι πόλεμοι έχτισαν το σύγχρονο κόσμο
Οι πόλεμοι είναι φυσικά τρομεροί, αλλά η ιστορία του κόσμου βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στους πολέμους και την οικοδόμηση αυτοκρατοριών είτε μιλάμε για περσικές, ρωμαϊκές, μογγολικές, οθωμανικές, ισπανικές, ρωσικές ή βρετανικές αυτοκρατορίες.
Η Βρετανική Αυτοκρατορία για παράδειγμα ήταν αξιοσημείωτη. Ένα μικρό νησί δημιούργησε τη μεγαλύτερη αυτοκρατορία στην ιστορία που διαρκεί για περισσότερα από 300 χρόνια και καλύπτει το 26% του κόσμου. Η πολιτιστική και γλωσσική επιρροή είναι ακόμα σημαντική.
Πολύ λίγες φωνές ακούγονται σήμερα που απαιτούν οι βασιλιάδες ή οι αυτοκράτορες εκείνων των εποχών να καταδικαστούν μετά θάνατον για εγκλήματα πολέμου.
Οι ΗΠΑ δεν δημιούργησαν ποτέ μια αυτοκρατορία, αλλά επιτέθηκαν απρόκλητα σε χώρες όπως το Βιετνάμ, το Ιράκ, η Λιβύη και η Συρία. Πάνω από 300.000 άμαχοι έχουν σκοτωθεί σε αυτούς τους πολέμους υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.
Ενώ σχεδόν ολόκληρος ο δυτικός κόσμος θεωρεί τον Πούτιν εγκληματία πολέμου, δεν έχουμε ακούσει παρόμοιες επιθέσεις σε ηγέτες των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου ή της Γαλλίας που συμμετείχαν στους παραπάνω πρόσφατους πολέμους.
Χωρίς να σκοπεύουμε να πάρουμε πλευρά, γιατί να έχουμε διαφορετικούς κανόνες ή νόμους για διαφορετικούς εγκληματίες πολέμου; Προφανώς δεν υπάρχουν ίσοι όροι ανταγωνισμού.
Το στρίμωγμα της ρωσικής αρκούδας έχει συνέπειες
Επιστρέφοντας στις συνέπειες, οποιοσδήποτε ευφυής δυτικός ηγέτης θα μπορούσε να είχε προβλέψει τις πρόσφατες ενέργειες της Ρωσίας από την Επανάσταση του Μαϊντάν στην Ουκρανία το 2014. Αυτό ήταν όταν ένα πραξικόπημα υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και της Δύσης ανέτρεψε τον εκλεγμένο ηγέτη και την κυβέρνηση της Ουκρανίας και εγκατέστησε μια φιλική ηγεσία της Δύσης.
Αυτό το πραξικόπημα, σε συνδυασμό με νέα μέλη του ΝΑΤΟ που περιβάλλουν τη Ρωσία, ήταν τόσο ξεκάθαρη απειλή για τη Ρωσία που η αντίδραση του Πούτιν ήταν προφανής. Το να στριμώξεις μια ρωσική αρκούδα είναι πολύ επικίνδυνο.
Ένας ισχυρός δυτικός ηγέτης και πολιτικός θα το είχε προβλέψει αυτό και θα είχε ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία. Αλλά οι δυτικοί ηγέτες αγνόησαν εντελώς όλες τις προειδοποιήσεις από τον Πούτιν και τη Ρωσία και γι' αυτό ο κόσμος δεν είναι απλώς σε χάος, αλλά σε μια κατάσταση που είναι γεωπολιτικά πολύ επικίνδυνη.
Ορισμένοι παρατηρητές υποστηρίζουν ότι η τρέχουσα κατάσταση έχει σχεδιαστεί από τους Νεοσυντηρητικούς των ΗΠΑ προκειμένου να ξεκινήσει μια σύγκρουση/πόλεμος με τη Ρωσία.
Οι κυρώσεις έχουν συνέπειες
Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ευημερούσε για αιώνες λόγω του ελεύθερου εμπορίου εντός και εκτός. Αλλά το να επιβάλεις κυρώσεις σε μια χώρα όπως η Ρωσία, η οποία έχει τους μεγαλύτερους φυσικούς πόρους στον κόσμο σε έκταση 75 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, είναι απόλυτη τρέλα. Ακόμη χειρότερα, όταν αυτή η χώρα που υπόκειται σε κυρώσεις προμηθεύει την ενέργεια σχεδόν της μισής Ευρώπης, αυτό δεν είναι απλώς να πυροβολείς τον εαυτό σου στο πόδι αλλά και στο κεφάλι.
Αυτό δεν θα οδηγήσει μόνο σε ελλείψεις ενέργειας και τροφίμων στη Δύση, αλλά και σε μαζική μείωση του παγκόσμιου εμπορίου καθώς και του ΑΕΠ.
Ο Διευθύνων Σύμβουλος της BASF, του μεγαλύτερου παραγωγού χημικών στον κόσμο, δήλωσε πρόσφατα: «Η διακοπή της ενέργειας από τη Ρωσία θα οδηγήσει τη Γερμανία στην πιο «καταστροφική οικονομική κρίση της που ξεκινά από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου!»
Αλλά αυτό δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη για τους σπουδαστές της ιστορίας. Στο τέλος των μεγάλων οικονομικών κύκλων, οι χώρες αποκτούν τους αβυσσαλέους ηγέτες που τους αξίζουν και αυτοί οι ηγέτες θα δείξουν παντελή έλλειψη ευφυΐας και πολιτικού πνεύματος. Έτσι, δυστυχώς, δεν υπάρχει ούτε ένας ηγέτης που να είναι ικανός να διαπραγματευτεί με τον Πούτιν.
Στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ δεν φαίνεται να έχουν καθόλου ηγέτη. Εξίσου η Γερμανία σαφώς δεν έμαθε ποτέ την έκφραση «Μην δαγκώνεις το χέρι που σε ταΐζει».
Τόσο ο Βρετανός Μπόρις "Partygate" Τζόνσον και ο Γάλλος "Manu" Μακρόν μπορούν να θεωρηθούν τυχεροί που ο πόλεμος απέσυρε την προσοχή από τα εσωτερικά τους προβλήματα.
Η οικονομική αυτοκρατορία των ΗΠΑ στο δρόμο προς την καταστροφή
Οι ΗΠΑ ήταν μια οικονομική αυτοκρατορία, αλλά δυστυχώς τώρα η χώρα βρίσκεται στο δρόμο προς την καταστροφή.
Όπως έχει επισημανθεί πολλές φορές από ειδικούς, με τις ακόλουθες αβυσσαλέες φιγούρες οι ΗΠΑ δεν μπορούν να είναι ούτε οικονομικός ούτε ηθικός ηγέτης του κόσμου:
- Ομοσπονδιακό χρέος και έλλειμμα αυξάνεται κάθε χρόνο από το 1930 (με 4 μικρές εξαιρέσεις)
- Από το 1971 το ομοσπονδιακό χρέος έχει αυξηθεί 60 φορές από 500 δισεκατομμύρια δολάρια σε 30 τρισεκατομμύρια δολάρια
- Το συνολικό χρέος της χώρας αυξήθηκε 53 φορές από το 1971 σε 90 τρισεκατομμύρια δολάρια με το ΑΕΠ να αυξάνεται μόνο 22 φορές
- Ελλειμματικό ισοζύγιο πληρωμών από τις αρχές της δεκαετίας του 1970
Είναι πραγματικά εκπληκτικό το γεγονός ότι ο υπόλοιπος κόσμος δέχεται να του υπαγορεύεται από μια χώρα που έχει ξεπεράσει την ημερομηνία πώλησης και μπορεί να δημιουργήσει ψευδή ανάπτυξη μόνο εκτυπώνοντας ατελείωτα ποσά άχρηστων χρημάτων. Πριν από τη δεκαετία του 1970 οι ΗΠΑ είχαν μια ισχυρή οικονομία με ένα σεβαστό νόμισμα. Αλλά από τότε που ο Νίξον έκλεισε το παράθυρο του χρυσού το 1971, οι ΗΠΑ βρίσκονται σε ολισθηρή κατηφόρα με το χρέος να εκρήγνυται και το νόμισμα να καταρρέει.
Όπως δείχνει το παρακάτω διάγραμμα, το δολάριο έχει χάσει 88% σε πραγματικούς όρους (χρυσός) από το 1999 και 98% από το 1971 (δεν εμφανίζεται).
Η πτώση στο ΜΗΔΕΝ είναι εγγυημένη αφού όλα τα νομίσματα, ανεξαιρέτως, έχουν εκλείψει σε όλη την ιστορία. Αλλά έχουμε ακούσει ποτέ έναν επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας ή έναν πρόεδρο να λέει στους ανθρώπους τους ότι το νόμισμα θα γίνει άχρηστο λόγω των απερίσκεπτων ενεργειών τους; Φυσικά όχι.
Πρώτον, δεν καταλαβαίνουν ούτε μελετούν την ιστορία και δεύτερον, κανένας εκλεγμένος πολιτικός δεν μπορεί ποτέ να πει την αλήθεια γιατί αν το έκαναν, δεν θα εκλεγόταν ποτέ.
Σαφώς, ο Νίξον δεν είχε καταλάβει τι συμβαίνει με τα χρήματα όταν το χρέος υποστηρίζει το νόμισμα και όχι τον χρυσό. Ή απλά είπε ψέματα όπως είχε το έθιμο να κάνει;
Ανεξάρτητα από αυτό, ενορχήστρωσε μια πτώση του δολαρίου (από το Matterhorn όπως απεικονίζεται παραπάνω) κατά 98% με το υπόλοιπο 2% απώλεια να μειώνεται σε 100% τα επόμενα χρόνια.
Ο Μπάιντεν με τις τρέχουσες καταστροφικές του ενέργειες δημιούργησε το τέλειο κλίμα για την επίτευξη της τελικής πτώσης του δολαρίου κατά 2%. Αλλά να θυμάστε ότι είναι 100% πτώση από εδώ.
Η δέσμευση περιουσιακών στοιχείων έχει συνέπειες
Επιδεικνύοντας στις παγκόσμιες κεντρικές τράπεζες ότι οι ΗΠΑ μπορούν να παγώσουν τα συναλλαγματικά αποθέματα οποιασδήποτε χώρας που διατηρούνται εκτός της χώρας τους, το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και οι κεντρικοί τραπεζίτες πήραν ένα μάθημα που θα αλλάξει οριστικά τον τρόπο που δραστηριοποιούνται.
Καμία υγιής χώρα δεν θα κρατήσει ποτέ τα αποθέματά της σε δολάρια ΗΠΑ ή άλλα νομίσματα σε τράπεζα που η κυβέρνηση των ΗΠΑ μπορεί να ελέγξει άμεσα ή έμμεσα. Ούτε οι χώρες θα εμπιστευτούν το σύστημα Swift το οποίο οι ΗΠΑ μπορούν να χειραγωγήσουν μονομερώς.
Η αγνόηση από το δολάριο ΗΠΑ δεν θα γίνει εν μία νυκτί, αλλά θα είναι πιο γρήγορη από ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Κανένας συνετός επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας δεν θα σκεφτεί ποτέ να παραδώσει τα συναλλαγματικά αποθέματά του στις ΗΠΑ, ένα χρεοκοπημένο έθνος, με ένα νόμισμα που καταρρέει, το οποίο μπορεί να κατασχέσει τα αποθεματικά άλλων χωρών.
Αλλά όχι μόνο αυτό, ποιος θα έβαζε ποτέ τα χρήματά του στα ταμεία των ΗΠΑ. Οι επενδυτές όχι μόνο θα έχαναν τη συνολική τους επένδυση στην πτώση της αξίας του δολαρίου, αλλά και στις ΗΠΑ ως αδικοχαμένοι οφειλέτες που θα μπορούσαν εύκολα να χρεοκοπήσουν υποβιβάζοντας το νόμισμα στο ΜΗΔΕΝ ή να σβήσουν το χρέος.
Η Ρωσία το είδε αυτό να έρχεται ήδη πριν από μερικά χρόνια και έτσι ρευστοποίησε όλα τα αμερικανικά θησαυροφυλάκια της. Αντίθετα αγόρασαν σοφά χρυσό.
Η παράπλευρη ζημία θα οδηγήσει σαφώς σε δυσπιστία όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά σε όλες τις κυβερνήσεις και σε όλα τα νομίσματα. Η παγκοσμιοποίηση μετατρέπεται πλέον σε απομονωτισμό.
Και η προφανής συνέπεια αυτού θα είναι η στροφή προς εμπορεύματα και ιδιαίτερα σε φυσικό χρυσό και ασήμι.
