"Είναι ώρα να βομβαρδίσουμε το Ιράν", είναι ο τίτλος άρθρου του Ισραηλινού JNS, του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα εξής:
"Μόλις υπογραφεί η νέα πυρηνική συμφωνία, η νομιμότητα της Ιερουσαλήμ να ενεργεί στρατιωτικά κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας θα διαλυθεί, λέει ο πρώην Διοικητής του Ισραηλινού Ναυτικού, Eliezer Marom.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Στρατηγική κίνηση! Τι σηματοδοτεί η μεταφορά αντιαεροπορικού συστήματος Pantsir-S σε Ιρανική βάση στη Συρία σε σχέση με ΗΠΑ-Ισραήλ;
Με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους εταίρους τους στο P5+1 στο τελευταίο στάδιο της φρενήρης κούρσας τους για την υπογραφή μιας νέας έκδοσης του Κοινού Συνολικού Σχεδίου Δράσης (JCPOA) με το Ιράν, αρκετοί απόστρατοι Στρατηγοί των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων και σημερινοί εμπειρογνώμονες του Think Tank έχουν εκμεταλλευτεί την ευκαιρία για να επιμείνουν ότι «μια κακή συμφωνία είναι καλύτερη από τη μη συμφωνία».
Πάρτε τοn Ziv, για παράδειγμα, όπου συμμετέχων σε πάνελ το απόγευμα του Σαββάτου στο «Meet the Press» του Channel 12, ο πρώην επικεφαλής της Διεύθυνσης Επιχειρήσεων του IDF υποστήριξε ότι η απουσία συμφωνίας ή η παραβίασή της από οποιοδήποτε από τα μέρη, δεν θα εμποδίσει το Ιράν να περάσει το πυρηνικό κατώφλι σε κάθε περίπτωση.
Στη συνέχεια, προχώρησε, με περίεργο τρόπο, υποβαθμίζοντας τη σημασία των πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων που θα χορηγούσε μια συμφωνία στην Τεχεράνη για την ανάπτυξη των πυρηνικών της δυνατοτήτων, ενώ ταυτόχρονα τόνισε ότι τα χρήματα θα δαπανηθούν για την τρομοκρατία. Πράγματι.
Ωστόσο, πρόσθεσε, μια συμφωνία θα αγόραζε «κρίσιμο χρόνο» για το Ισραήλ,ότι και να σημαίνει αυτό.
Αν και όλοι οι άλλοι συμμετέχοντες στη συζήτηση, με εξαίρεση τον πρώην διοικητή του Ισραηλινού Ναυτικού, Αντιναύαρχο Eliezer Marom, παραδέχτηκαν ότι μια συμφωνία είναι προ των πυλών και ότι ένα πυρηνικό Ιράν θα αποτελούσε υπαρξιακή απειλή για το εβραϊκό κράτος , προέβησαν σε δύο παράλογους ισχυρισμούς.
Ο ένας ήταν ότι η αποχώρηση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ από το JCPOA το 2018 ήταν λάθος, επειδή έδωσε τη δυνατότητα στην Τεχεράνη να συνεχίσει το πυρηνικό της πρόγραμμα χωρίς παρακολούθηση.
Ο άλλος ήταν ότι η σταθερή στάση του πρώην πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπέντζαμιν «Μπίμπι» Νετανιάχου κατά της συμφωνίας και η περίφημη ομιλία σε κοινή σύνοδο του Κογκρέσου το 2015, δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να προκαλέσουν την οργή του απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και τον ανάγκασαν να απέχει από το βέτο, σε ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών που καταδικάζει το Ισραήλ.
Ο σκοπός αυτής της διαστρέβλωσης, εκτός από το να σκοτωθούν δύο πουλιά (Τραμπ και Νετανιάχου) με μια πέτρα, είναι να υπερασπιστεί την πολιτική της προσωρινής κυβέρνησης «οποιουδήποτε άλλου εκτός του Μπίμπι» να υποκλίνεται προς την κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν.
Ο Πρωθυπουργός Yair Lapid, όπως και ο άμεσος προκάτοχός του και «αναπληρωματικός», Naftali Bennett, είχε βάλει σκοπό να δείξει ότι όταν ο Netanyahu δεν ήταν πλέον στο τιμόνι, το Ισραήλ θα απολάμβανε την πλήρη δικομματική υποστήριξη στην Αμερική.
Για αυτό ο Μπένετ υποσχέθηκε πέρυσι στον Μπάιντεν ότι η Ιερουσαλήμ δεν θα έκανε καμία στρατιωτική ή άλλη κίνηση χωρίς να ενημερώσει πρώτα την Ουάσιγκτον. Ο Λάπιντ, φυσικά, πήρε αυτόν τον πυρσό και έτρεξε μαζί του.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν είναι μια αμοιβαία διευθέτηση. Ίσως αυτό εξηγεί γιατί ο Λάπιντ δυσκολεύτηκε να επικοινωνήσει με τον Μπάιντεν πρόσφατα. Ο τελευταίος ηγέτης ξεκάθαρα δεν ενδιαφέρεται , για άλλη μια φορά, σχετικά με τις διασφαλίσεις που πρέπει να συμπεριληφθούν στη συμφωνία για να γίνει ευχάριστη στο Ισραήλ.
Εν τω μεταξύ, ο Lapid προσπαθούσε να εκτελέσει κάποιου είδους άσκοπη πράξη εξισορρόπησης. Από τη μία, ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι «εάν υπογραφεί μια πυρηνική συμφωνία, αυτή δεν υποχρεώνει το Ισραήλ».
Κατά τη διάρκεια ενημέρωσης με ξένους ανταποκριτές στο Γραφείο του Πρωθυπουργού στην Ιερουσαλήμ, είπε: «Οι Ιρανοί διατυπώνουν και πάλι απαιτήσεις. οι διαπραγματευτές είναι έτοιμοι να κάνουν παραχωρήσεις και πάλι. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Οι χώρες της Δύσης τραβούν μια κόκκινη γραμμή, οι Ιρανοί την αγνοούν και η κόκκινη γραμμή κινείται».
Αναφερόταν στην απάντηση της Τεχεράνης σε αυτό που η Ευρωπαϊκή Ένωση χαρακτήρισε την περασμένη εβδομάδα ως το «τελικό προσχέδιο» της συμφωνίας, λέγοντας στο Ιράν «να το πάρει ή να το αφήσει».
Ωστόσο, όπως τόνισε, «Οι Ιρανοί, όπως πάντα, δεν είπαν «Όχι». Είπαν «Ναι, αλλά» και μετά έστειλαν ένα δικό τους προσχέδιο, με περισσότερες αλλαγές και απαιτήσεις».
Αφού απαρίθμησε διάφορους λόγους ότι η επικείμενη συμφωνία είναι «κακή», κατέληξε.
«Θα ενεργήσουμε για να αποτρέψουμε το Ιράν να γίνει πυρηνικό κράτος. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να ζήσουμε με μια πυρηνική απειλή πάνω από τα κεφάλια μας από ένα εξτρεμιστικό, βίαιο ισλαμιστικό καθεστώς. Αυτό δεν θα συμβεί, γιατί δεν θα το αφήσουμε να συμβεί».
Από την άλλη πλευρά, αιφνιδιάστηκε, και μάλιστα απογοητεύτηκε, από παρόμοια σχόλια που έκανε την Πέμπτη ο επικεφαλής της Μοσάντ Ντέιβιντ Μπαρνέα. Προφανώς, η διατύπωση και ο τόνος του Μπαρνέα δεν του άρεσε, καθώς μπορεί να ερμηνεύτηκαν από τον Λευκό Οίκο ως υπερβολικά επικριτικά.
Ωστόσο, το μόνο που έκανε ο Barnea ήταν να χαρακτήρισε τη συμφωνία «στρατηγική καταστροφή» για το Ισραήλ και να δηλώσει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «σπεύδουν σε μια συμφωνία που τελικά βασίζεται σε ψέματα».
Τίποτα ανακριβές εκεί. Αλλά ο Λάπιντ ανησυχεί μήπως προσβάλει τον Μπάιντεν και ακόμη περισσότερο απεχθάνεται να ακούγεται κάτι σαν Μπίμπι.Έτσι φρόντισε να πει στον ξένο Τύπο:
«Έχουμε ανοιχτό διάλογο με την αμερικανική κυβέρνηση για όλα τα θέματα διαφωνίας. Εκτιμώ την προθυμία τους να ακούσουν και να συνεργαστούν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι και θα παραμείνουν ο στενότερος σύμμαχός μας και ο Πρόεδρος Μπάιντεν είναι ένας από τους καλύτερους φίλους που γνώρισε ποτέ το Ισραήλ».
Με φίλους σαν αυτούς, ο Lapid θα έκανε καλά να αποκλείσει φωνές όπως του Ziv και να προσέξει τον Marom, η οποία απέρριψε τη δικαιολογία του «αγορά χρόνου». Μόλις υπογραφεί μια συμφωνία, είπε, η νομιμότητα του Ισραήλ να ενεργεί θα διαλυθεί, επομένως το παράθυρο κλείνει γρήγορα.
Ερωτηθείς αν εννοούσε ότι το Ισραήλ έπρεπε να εξαπολύσει επίθεση στο Ιράν, ήταν κατηγορηματικός.
«Ναι», είπε, καθώς οι συνάδελφοί του έβγαλαν τα κεφάλια τους από την άμμο τόσο πολύ ώστε να τους ταρακουνήσει
Δεν είναι περίεργο που το Ιράν και οι πληρεξούσιοί του στην Παλαιστινιακή Αρχή επιχειρούν να εμποδίσουν τη νίκη του Νετανιάχου στις επερχόμενες εκλογές της Κνεσέτ."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι υπάρχει διχογνωμία στο Ισραήλ αναφορικά με το αν, μια κακή συμφωνία είναι καλύτερη από τη μη συμφωνία, μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ-ΕΕ, αναφορικά με το πυρηνικό του πρόγραμμα
Η νέα Ισραηλινή κυβέρνηση τάσσεται στην πλειοψηφία της υπέρ των ΗΠΑ που επιθυμούν να έρθουν σε συμφωνία με το Ιράν
Ωστόσο και εντός αυτής αλλά και στην αντιπολίτευση, υπάχουν φωνές που επιμένουν ότι το πλήρωμα του χρόνου έφτασε για μια επίθεση του Ισραήλ κατά του Ιράν, αφού εφόσον υπογραφεί η νέα πυρηνική συμφωνία, η νομιμότητα της Ιερουσαλήμ να ενεργήσει στρατιωτικά κατά της Τεχεράνης θα πάψει να υφίσταται
Τι θα γίνει όμως αν το Ισραήλ επιτεθεί στρατιωτικά κατά του Ιράν τώρα και ποιά τα επακόλουθα για την Ελλάδα;
Αν το Ισραήλ επιτεθεί στρατιωτικά κατά του Ιράν είναι δεδομένο ότι αυτός ο πόλεμος θα έχει τη δυναμική να ξεφύγει από τις διαστάσεις μιας περιφερειακής σύγκρουσης και να οδηγήσει σε κάτι πολύ μεγαλύτερο, ενώ πέραν των στρατιωτικών πληγμάτων και απωλειών, οι οικονομίες της Δύσης συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας θα αντιμετώπιζαν πλέον τρομερό ενεργειακό πρόβλημα
Εκτός της απευθείας στρατιωτικής αναμέτρησης των δύο χωρών, σε αυτήν θα εμπλακούν Χεζμπολάχ, Χαμάς, Παλαιστίνιοι, καθώς και οι δυνάμεις των Ιρανών Φρουρών της Επανάστασης (IRGC) που βρίσκονται στη Συρία, με μεγάλη πιθανότητα το Ισραήλ να βρεθεί να πολεμάει ταυτόχρονα με Λίβανο, Συρία, Παλαιστίνη, Ιράν
Τρομοκρατικά χτυπήματα αναμένονται ανά τον κόσμο σε βάρος Ισραηλινών και Αμερικανικών στόχων
Αντιλαμβανόμαστε ότι οι ΗΠΑ παρά τις αρχικές ενστάσεις και δισταγμούς θα σπεύσουν σε βοήθειά του Ισραήλ, οπότε είναι πολύ πιθανό λόγω της παρουσίας Αμερικανικών δυνάμεων σε χώρες του Κόλπου, αλλά και λόγω των Συμφωνιών του Αβραάμ, στις πολεμικές επιχειρήσεις να εμπλακούν και αυτές
Η Ρωσία η οποία βρίσκεται στη Συρία, είναι πολύ πιθανό να βοηθήσει το Ιράν.
Η Ελλάδα τέλος η οποία είναι σύμμαχος του Ισραήλ και των ΗΠΑ, κατά την εκτίμηση μας, θα τασσόταν με το μέρος τους, παρέχοντας λιμάνια-αεροδρόμια ως βάσεις υποστήριξης και ανεφοδιασμού των δυνάμεών τους
Το ενδεχόμενο στοχοποίησης της χώρας μας από το Ιράν, με τρομοκρατικά χτυπήματα και πυραυλικές επιθέσεις, σε τέτοια περίπτωση θα είχε κάποιες μικρές πιθανότητες
Η Τουρκία θα κληθεί να αποφασίσει τι θα πράξει, αν θα παραμείνει ουδέτερη μέχρι τέλους, αν θα βοηθήσει το Ισραήλ-ΗΠΑ, ή το Ιράν.
Εκτίμησή μας είναι ότι η στάση των Τούρκων εφόσον πάρουν θέση, θα καταδείξει και που το πάει τελικά ο Ερντογάν. Ίσως και εδώ όπως και στον πόλεμο Ουκρανίας-Ρωσίας , η Τουρκία ακολουθήσει διπρόσωπη πολιτική, με την επίφαση της ειρηνοποιού χώρας, αποκομίζοντας εκ του ασφαλούς οφέλη
Ωστόσο είναι περισσότερο πιθανό σταδιακά και ανάλογα με τις εξελίξεις στο πεδίο, ο Ερντογάν να γείρει προς το Ισραήλ, βλέποντας το ως μια πάρα πολύ καλή ευκαιρία να αναδειχθεί σε φίλος-σύμμαχος με το Τέλ Αβίβ, ομαλοποιώντας τις σχέσεις μαζί του και ζητώντας παράλληλα προκαταβολικά για αυτή του τη στάση, περισσότερα ανταλλαγματα από τις ΗΠΑ -ΝΑΤΟ για τη βοήθεια που θα προσφέρει, που δεν θα αρκούνται μόνο στην αγορά των 40 F-16BLOCK-70 και 80 κίτ εκσυγχρονισμού ισάριθμων μαχητικών
Δεν θα μας εξέπλητε αν ζητούσε ο Ερντογάν σε τέτοια περίπτωση άρση των κυρώσεων για τους S-400, ακόμη και επανένταξη στο πρόγραμμα των F-35
Για τους παραπάνω λόγους την Ελλάδα δεν τη συμφέρει μια στρατιωτική αναμέτρηση Ισραήλ-Ιράν, αφού κάτω από προύποθέσεις θα μπορούσε να ωφελήσει την Τουρκία, αναβαθμίζοντας το ρόλο της σε ΗΠΑ-Ισραήλ σε βάρος
