Αν και ποτέ δεν αναγνωρίστηκε επίσημα, το Ισραήλ θεωρείται ευρέως μια πυρηνική δύναμη.
Αν και τα Popeye Turbo και Jericho 3 είναι τα πιθανοί φορείς πυρηνικών όπλων, η μη πυρηνική πυραυλική ομπρέλα του Ισραήλ είναι επίσης εντυπωσιακή.
Οι πυραυλικές δυνατότητες του Ισραήλ είναι ίσως από τις πιο προηγμένες στη Μέση Ανατολή. Μέσω της εκτεταμένης βοήθειας από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, καθώς και τη συνεργασία για την ανάπτυξη πυραύλων, το Ισραήλ κατάφερε να αναπτύξει μια υψηλών επιδόσεων εγχώρια πολεμική βιομηχανία παραγωγής πυραύλων που ήταν επιτυχής κάνοντας σημαντικές εξαγωγές.
Οι περισσότεροι από τους πυραύλους του Ισραήλ είναι σχετικά μικρής έως μεσαίας εμβέλειας, έχουν επίσης αρκετούς πυραύλους στην οικογένεια Jericho των οποίων το βεληνεκές κυμαίνεται μεταξύ 1.500 έως 4.800 χιλιομέτρων.
Delilah
Αν και αρχικά σχεδιάστηκε ως "δόλωμα" για να αποσπάσει την προσοχή των εχθρικών αντιαεροπορικών συστημάτων η Delilah λειτουργεί σήμερα ως υποηχητικός πύραυλος cruise και είναι συμβατός με μια μεγάλη σειρά ισραηλινών αεροσκαφών.
Λόγω των άκαμπτων φτερών του, έχει τη δυνατότητα να περιφέρεται μετά την εκτόξευση μέχρι τον κατάλληλο χρόνο έκρηξης και έχει βεληνεκές από 250 έως 300 χιλιόμετρα. Χρησιμοποιήθηκε το 2006 από την Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία πάνω από τον Λίβανο εναντίον φάλαγγας οπλικών συστημάτων της Χεζμπολάχ. Σύμφωνα με πληροφορίες, έχει ακρίβεια ενός μέτρου.
"Οικογένεια" Popeye
Ο πρώτος πύραυλος Popeye είναι πύραυλος στερεού καύσιμου, αέρος-εδάφους, υψηλής εκρηκτικής δυνατότητας με βεληνεκές περίπου 80 χιλιομέτρων. Τέθηκαν σε υπηρεσία στα μέσα της δεκαετίας του 1980.
Το σύστημα Popeye χρησιμοποιεί ένα σύστημα τηλεοπτικής πλοήγησης και έχει πιθανότητα κυκλικού σφάλματος 3 μέτρων. Αν και ήταν πολύ ακριβές, το Popeye πρέπει να συνοδεύεται από το σύστημα καθοδήγησης, το οποίο είναι αρκετά βαρύ - πολύ βαρύ για τον εκτεταμένο στόλο F-16 του Ισραήλ.
Το 1994, το Popeye πήρε εκτεταμένες αναβαθμίσεις. Αν και το μέγεθος της κεφαλής μειώθηκε, βελτιώθηκε η αεροδυναμική του πυραύλου. Το βεληνεκές είναι ελαφρώς μικρότερο - 75 χιλιόμετρα - αλλά το Popeye 2 μπορεί να εκτοξευτεί από ισραηλινά F-16.
Η τελευταία παραλλαγή της οικογένειας Popeye είναι το Popeye Turbo, το οποίο που οι ειδικοί πιστεύουν ότι έχει πολύ μεγαλύτερη εμβέλεια, περίπου 200 έως 350 χιλιόμετρα.
Μια παραλλαγή του Popeye Turbo μπορεί να εκτοξευθεί από τα υποβρύχια του Ισραήλ που είναι το πιθνότερο μέσο εκτόξευσης των πυρηνικών κεφαλών του Ισραήλ.
Τζεριχο 3
Το Jericho 3 είναι ο πύραυλος μεγαλύτερου βεληνεκούς του Ισραήλ και τέθηκε σε υπηρεσία με τις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις το 2011. Χρησιμοποιώντας στερεό προωθητικό, μπορεί να ταξιδέψει από 4.800 έως 6.500 χιλιόμετρα ή 3.000 έως 4.000 μίλια, κάτι που βάζει ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, το μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής, όλης της Ευρώπη, της Ινδίας, της Μόσχας και της δυτικής Κίνας στο βεληνεκές του.
Αν και μπορεί, θεωρητικά, να μεταφέρει μεγάλο ωφέλιμο φορτίο από 1.000 έως 1.300 κιλά, το πυρηνικό ωφέλιμο φορτίο του εκτιμάται ότι είναι περίπου το μισό από αυτό. Ο Jericho 3s φέρεται να βρίσκεται σε υπόγεια σπήλαια κοντά στο Τελ Αβίβ.
Ο σημαντικότερος αντίπαλος του Ισραήλ στην περιοχή είναι το Ιράν και τόσο το πυρηνικό όσο και το συμβατικό οπλοστάσιο του Ισραήλ είναι προσανατολισμένο κυρίως στην Ιρανική απειλή.
Πρόσφατα το Ισραήλ αποκατέστησε διπλωματικές σχέσεις με τα ΗΑΕ, και σύσφιξε τις στρατιωτικές σχέσεις μεταξύ τους, γεγονός που σημαίνει ότι θα μπορούσε να αναπτύξει F-35 στα ΗΑΕ.
Εάν υπάρξει τέτοια συμφωνία τα Ισραηλινά μαχητικά θα απέχουν λίγο χρόνο πτήσης από τους πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν.
Υπάρχει πιθανότητα τα μαχητικά της IAF F-35 να αναπτυχθούν σε βάσεις στον Περσικό Κόλπο, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στο Μπαχρέιν ή στη Σαουδική Αραβία, όπου θα μπορούσαν να λειτουργήσουν πιο αποτελεσματικά εναντίον του Ιράν, δήλωσε ο Βρετανός αναλυτής ασφάλειας και ειδικός Tim Martin μια συνομιλία με το Shephard Media.
Εάν υπάρχει μια τέτοια "ρύθμιση", τα Ισραηλινά μαχητικά θα είναι πολύ κοντά στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν και αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πολύ σημαντική αλλαγή στον επιχειρησιακό σχεδιασμό.
Σύμφωνα με τον Μάρτιν, έχουν γίνει συζητήσεις για επιχειρησιακή συνεργασία από την υπογραφή των Συμφωνιών Αβραάμ, με την έγκριση της πώλησης 50 F-35 στα ΗΑΕ, και για την απόκτηση τρίτης μοίρας τέτοιων μαχητών από το Ισραήλ.
Τα Ισραηλινά μαχητικά F-35 "Adir", μπορούν να επιχειρήσουν από την αεροπορική βάση Nevatim στο Negev, και να επιτεθούν σε στόχους στη Συρία, το Ιράκ, το Λίβανο, την Ιορδανία και σε μέρη της Αιγύπτου χωρίς εναέριο ανεφοδιασμό. Αλλά η πιο πιεστική απειλή για το Ισραήλ σήμερα είναι το Ιράν.
Στο μέλλον, θα μπορούσε να υπάρξει κοινή εκπαίδευση από τους χειριστές του F-35 στο Ισραήλ και τα ΗΑΕ, και στην πραγματικότητα θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένας νέος συνασπισμός - ένα ΝΑΤΟ της Μέσης Ανατολής -. Ο Βρετανός αναλυτής ανέφερε επίσης άλλες προγραμματισμένες αγορές από το Ισραήλ, όπως αεροπλάνα ανεφοδιασμού KC-46 και ελικόπτερα CH-53K, και το Ισραήλ δεν κρύβει το ενδιαφέρον του να αγοράσει μαχητικά F-15EX.
Όσον αφορά τα ισραηλινά F-35, παίζουν βασικό ρόλο στην ισραηλινή εκστρατεία για να διαταράξουν τον ιρανικό άξονα, κυρίως στη Συρία.
Το Ισραήλ αποκτά νέα αεροπλάνα ανεφοδιασμού για τη βελτίωση των δραστηριοτήτων του στον «τρίτο κύκλο», συμπεριλαμβανομένου του Ιράν, της Λιβύης και της Βόρειας Αφρικής, έγραψε ο Tim Martin.
