Το LTA 20-1 της Magnus Aerospace Corporation είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός διαστημικού αεροσκάφους επιστημονικής φαντασίας του '80. Ο σχεδιασμός του έμοιαζε εξωγήινος και εύκολα θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε ένα επεισόδιο του Σταρ Τρεκ: Η Επόμενη Γενιά. Το αερόστατο διέθετε ένα πολύ ιδιαίτερο μέσο προώθησης εντός του σφαιρικού του μπαλονιού, το οποίο όταν γέμιζε ήλιο περιστρέφονταν και ανυψώνονταν στον αέρα. Ουσιαστικά πλοηγούνταν εκμεταλλευόμενο το Φαινόμενο Μάγκνουμ.
Αν και το πρόγραμμα είναι χρόνια ξεπερασμένο, εξαιτίας των ελαφρύτερων από τον αέρα αερόπλοιων των τελευταίων 40 ετών, η ιστορία του είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα.
Η Ιστορία Ενός Εξωφρενικού Προγράμματος Αερόστατου
Η ιστορία του LTA 20-1 ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '1980, όταν ο Καναδός εφευρέτης και επιχειρηματίας Frederick D. Ferguson άρχισε να ενδιαφέρεται για αναπτύξεις και έρευνες σχετικές με τα αερόπλοια.
Η ανάπτυξη του LTA 20-1 ξεκίνησε στην εταιρεία Van Dusen Development Corporation, η οποία σχηματίστηκε τον Οκτώβριο του 1980, ωστόσο λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα ιδρύθηκε μία νέα επιχείρηση, η Magnus Aerospace Corporation.
Το 1983, ο Ferguson έλαβε άδεια ευρεσιτεχνίας για έναν σχεδιασμό αεροσκάφους, ο οποίος θα διέθετε ένα μεγάλο σφαιρικό μπαλόνι με σταθερές διαστάσεις όταν είναι πλήρως φουσκωμένο που θα ήταν γεμάτο με ένα αέριο ελαφρύτερο από τον αέρα, όπως το ήλιο.
Χρησιμοποιώντας ένα τέτοιο αέριο, το αερόπλοιο θα μπορούσε να ανυψωθεί και να μεταφέρει φορτίο, ακόμη και υπό δύσκολες καιρικές συνθήκες, σύμφωνα με τα έγγραφα της πατέντας του Ferguson. Φυσικά, ο εφευρέτης περιέλαβε και έναν μηχανισμό, ο οποίος θα επέτρεπε στον χειριστή του αεροσκάφους να αλλάζει κατεύθυνση κίνησης.
Βέβαια θα υπήρχαν και αεριοστρόβιλοι κινητήρες -2 συγκεκριμένα, για να βοηθούν το αερόπλοιο κατά την κάθετη απογείωσή του και κατά την αλλαγή κατεύθυνσης (δηλαδή για να στρίβει στον αέρα). Η καμπίνα θα ήταν πεπιεσμένη, έτσι ώστε να μπορούσε το όχημα να επιχειρεί σε υψόμετρο έως 15 χιλιάδων ποδιών, δηλαδή 4,5 χιλιομέτρων.
Η δοκιμαστική έκδοση του Ferguson είχε μήκος 6 μέτρων, ύψος 7 μέτρων και κόστισε 2,5 εκατομμύρια δολάρια την τότε εποχή (σχεδόν 8,8 εκ. με τα σημερινά δεδομένα). Τα τελικά χαρακτηριστικά του περιλάμβαναν μεταφορά μέγιστου φορτίου 54,5 τόνων, όπως και εμβέλεια με πλήρες φορτίο 804 χιλιομέτρων. Η σταθερή ταχύτητά του θα ήταν 80 χλμ/ώρα.
Ο Στόχος και το Θλιβερό Τέλος
Ουσιαστικά, το LTA 20-1 ήθελε να γίνει ένα εναλλακτικό ελικόπτερο, με την ικανότητα να μεταφέρει πολύ βαρύτερα φορτία, σε πολύ οικονομικότερο κόστος και σε λιγότερο προσβάσιμα μέρη. Εννοείται πως θα μπορούσε να έχει και στρατιωτικές εφαρμογές.
Ωστόσο παρά το ενδιαφέρον εταιρειών, κυρίως από την Ιαπωνία, η Magnus Aerospace Corporation δεν κατασκεύασε ποτέ μία πλήρης κλίμακας έκδοση του LTA 20-1, ενώ η καναδική επιχείρηση διαλύθηκε ολοκληρωτικά το 2002.
Μέχρι και σήμερα όμως ο Fergusan δεν έχει σταματήσει να πειραματίζεται, αφού βίντεο από το 2010 δείχνει ένα νέο πρωτότυπο αερόπλοιου με βάση το Φαινόμενο Μάγκνουμ. Πιστεύετε πως το διεθνές ενδιαφέρον για τέτοια αεροσκάφη να επανέλθει στο επίκεντρο;
