Σε εκκρεμότητα παραμένει η επικύρωση της.
«Η συμφωνία αντιπροσωπεύει έναν συμβιβασμό, κάτι που σημαίνει πως δεν μπορούν όλοι να λάβουν ότι θέλουν. Αυτή είναι η ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας» τόνισε ο Τζο Μπάιντεν, κατά την ανακοίνωση του πολυαναμενόμενου deal με τους Ρεπουμπλικάνους για το νέο ανώτατο όριο του χρέους.
Το πρόβλημα, βέβαια, είναι πως ο επώδυνος συμβιβασμός, κυρίως για την πλευρά του Λευκού Οίκου, μπορεί να σημαίνει πως αποφεύγεται το εφιαλτικό σενάριο μιας στάσης πληρωμών -υπό την εύλογη προϋπόθεση ότι το νομοσχέδιο θα επικυρωθεί από Βουλή και Γερουσία τα επόμενα 24ωρα- όμως έρχεται με ένα βαρύ κόστος για την οικονομία, την ανάπτυξη της και την αγορά εργασίας σε ένα διάστημα που απειλείται ήδη με επιβράδυνση, αν όχι και με ύφεση.
Μισοάδειο ποτήρι
Ήταν ακριβώς το σημείο στο οποίο είχε σταθεί, περίπου τρεις εβδομάδες πριν, όταν ακόμη οι συνομιλίες βρίσκονταν ακόμη σε προκαταρκτικό στάδιο, η κορυφαία επενδυτική αναλύτρια της Morgan Stanley Wealth Management, Λίζα Σάλετ, όταν είχε επισημάνει ότι δεν έχει σημασία μόνο η επίτευξη της συμφωνίας, αλλά και το περιεχόμενο της. Κι αυτό διότι μια σημαντική μείωση των ομοσπονδιακών δαπανών, σε ένα διάστημα που η οικονομία παραμένει ευάλωτη, ελλοχεύει τον κίνδυνο να επιβαρύνει την αναπτυξιακή της πορεία.
Πραγματικά, αν και η δεξιά πτέρυγα των δημοσιονομικών γερακιών των Ρεπουμπλικάνων δηλώνει δυσαρεστημένη διότι οι περικοπές δεν είναι όσο δραστικές θα ήθελαν, οι διεθνείς αναλυτές τις θεωρούν κάτι παραπάνω από αρκετές για να εκτροχιάσουν τις προβλέψεις τους για τους ρυθμούς ανάπτυξης και την απασχόληση.
