Εδώ και ένα χρόνο περίπου, στο Τέξας και στις εγκαταστάσεις της Lockheed Martin Aero, βρίσκεται το πρώτο αναβαθμισμένο αεροσκάφος F-16 της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Η αναβάθμιση στην έκδοση Viper έγινε στην Ελλάδα και αποτέλεσε προϊόν συνεργασίας της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ) και της Lockheed Martin.
Στο Τέξας θα πραγματοποιηθούν όλα τα αναγκαία επίγεια και πτητικά τεστ, μεταξύ αυτών και προσομοίωση σε ειδικούς θαλάμους, για να διαπιστωθεί ότι το αεροσκάφος πληροί όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές.
Φυσικά μετά την ολοκλήρωση των πτητικών δοκιμών, το F-16 θα επιστρέψει στην Ελλάδα ενώ το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα έξι αεροσκάφη F-16 θα περνούν τις πύλες της ΕΑΒ για αποσυναρμολόγηση και αναβάθμιση. Συνολικά, θα αναβαθμιστούν σε Viper 84 ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη F-16 με χρονικό ορίζοντα έως το 2027.
Για κάθε ένα από αυτά, η διαδικασία αναβάθμισης διαρκεί από εννέα έως έντεκα μήνες.
Όλα φαίνεται να κυλούν ομαλά και η χώρα μας να αποτελεί έναν πιστό σύμμαχο των ΗΠΑ, καθώς σε λίγες ημέρες ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, θα επισκεφθεί επίσημα την Ουάσιγκτον και θα μιλήσει ( ο πρώτος Έλληνας Πρωθυπουργός) στην Αμερικανική Γερουσία.
Όμως μια άλλη μικρή χώρα, χωρίς τυμπανοκρουσίες με την αγορά νέων αεροσκαφών, συμπεριλαμβανομένου του F-16 Block 72, μετατρέπεται σε κόμβο συντήρησης F-16, C-130.
Σε μια προσπάθεια να γίνει κέντρο συντήρησης στρατιωτικών αεροσκαφών για τις γειτονικές αφρικανικές χώρες, το Μαρόκο υπέγραψε στρατηγική συνεργασία με τις βελγικές εταιρείες Sabca και Sabena Aerospace, μαζί με τον αμερικανικό κολοσσό Lockheed Martin, για τη συντήρηση και υποστήριξη των F-16 και C-130 αεροσκάφος Hercules.
Η συμφωνία, που υπογράφηκε στις 14 Απριλίου, θα οδηγήσει στη δημιουργία της Maintenance Aero Maroc (MAM), μιας εγκατάστασης συντήρησης αεροσκαφών στο στρατιωτικό αεροδρόμιο Benslimane για «τις απαιτήσεις διατήρησης της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας του Μαρόκου και θα φέρει θέσεις εργασίας υψηλής τεχνολογίας και τεχνικές ικανότητες στη χώρα», σύμφωνα με δελτίο τύπου της Sabca. Η ανακοίνωση σημειώνει ότι οι «πρώτες δραστηριότητες συντήρησης» στα C-130, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν στις εγκαταστάσεις περίπου 15.000 τετραγωνικών μέτρων πριν από το τέλος του έτους.
Η συνεργασία «θα διασφαλίσει ότι το Βασίλειο του Μαρόκου θα λάβει την καλύτερη δυνατή βιομηχανική εγκατάσταση, εξοπλισμό, εκπαίδευση και πιστοποίηση για την υποστήριξη των απαιτήσεων διατήρησης της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας του Μαρόκου και άλλων διεθνών πελατών», δήλωσε η Danya Trent, αντιπρόεδρος των προγραμμάτων F-16 της Lockheed.
Η Βασιλική Πολεμική Αεροπορία του Μαρόκου, «αναμένει την παράδοση νέων αεροσκαφών, συμπεριλαμβανομένου του F-16 Block 72, που θα τεθούν σε υπηρεσία από τα τέλη του 2025 έως το 2027. Εδώ έγκειται η σημασία της εγκατάστασης, καθώς θα επιτρέψει στο Μαρόκο να αναπτύξει τοπικά τον τρέχοντα στόλο F- 16, στο επίπεδο των πιο προηγμένων F-16 Viper Block 72», δήλωσε στο Breaking Defense ο Αμπντέλ Χαμίντ Χάρφι, ένας Μαροκινός στρατιωτικός εμπειρογνώμονας.
Η μαροκινή Πολεμική Αεροπορία διαθέτει ήδη 23 μαχητικά αεροσκάφη F-16, τα οποία ο Harfi αναμένει να αναβαθμιστούν στο Block 72 εντός της εγκατάστασης. Αυτά συμπληρώνονται από έναν στόλο τοπικά αναβαθμισμένων μαχητικών F5, που χρησιμοποιούνται ειδικά για επιχειρήσεις υποστήριξης πυρός των χερσαίων δυνάμεων, καθώς και αεροσκάφη Mirage F-1 και ALPHA-JET που διατηρούνται εντός της στρατιωτικής βάσης Μεκνές. Το Μαρόκο διαθέτει επίσης, ένα στόλο 17 μεταφορών C-130H και έχει επιδιώξει να αυξήσει αυτόν τον στόλο μέσω του προγράμματος Excess Defense Articles.
Το Μαρόκο «αναμένει να διατηρήσει τα F-16 και C-130 Hercules όχι μόνο για την αεροπορία του, αλλά και για τις γειτονικές αφρικανικές χώρες που χρησιμοποιούν αυτά τα αεροσκάφη», είπε ο Χάρφι.
Η γειτονική Τυνησία διαθέτει ένα στόλο έξι C-130B/H Hercules και δύο C-130J-30 Super Hercules. Επιπλέον, πρόκειται να παραλάβει δύο επιπλέον αεροσκάφη C-130H από τις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά από αίτημα του 2019. Άλλοι περιφερειακοί φορείς εκμετάλλευσης C-130H περιλαμβάνουν τη Λιβύη, τον Νίγηρα, το Τσαντ και την Αίγυπτο, οι τελευταίοι από τους οποίους εγκρίθηκαν από την κυβέρνηση Μπάιντεν τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, για την αγορά δώδεκα αεροσκαφών C-130J Super Hercules. Η Αίγυπτος διαθέτει επίσης, τον τέταρτο μεγαλύτερο στόλο F-16 παγκοσμίως με 220 μαχητικά αεροσκάφη F-16 που δραστηριοποιούνται στη χώρα, καθιστώντας την προφανή στόχο πιθανών επιχειρήσεων για τη νέα εγκατάσταση.
Το 2020, το Μαρόκο εξέδωσε το νόμο 10.20, ο οποίος θέτει το πλαίσιο για την τοπική παραγωγή στρατιωτικών συστημάτων. Σύμφωνα με το νόμο, τρεις κατηγορίες στρατιωτικής παραγωγής επιτρέπονται στο Βασίλειο: αμυντικά όπλα και πυρομαχικά, συμπεριλαμβανομένων σχετικών συστημάτων πληροφοριών και εξοπλισμού επικοινωνίας και επιτήρησης στρατιωτικού εξοπλισμού ασφαλείας και συστήματα ανίχνευσης και ελεύθερου σκοπευτή.
«Σε ευθυγράμμιση με αυτόν τον νόμο, το Μαρόκο ενισχύει τον εντοπισμό της στρατιωτικής παραγωγής του και η νέα εγκατάσταση είναι ένα από αυτά τα βήματα. Το Βασίλειο φιλοδοξεί να επιτύχει αυτάρκεια στον τομέα της στρατιωτικής εκβιομηχάνισης και να αποτελέσει, μια περιφερειακή πλατφόρμα για τη στρατιωτική βιομηχανία για την τοπική αγορά, καθώς και για εξαγωγή σε γειτονικές αφρικανικές χώρες» είπε ο Χάρφι.
Το Βασίλειο εργάζεται επίσης, σε ένα ευρύτερο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού που περιλαμβάνει 36 ελικόπτερα AH-64E Apache, που αναμένεται να παραληφθούν έως το 2025, και 22 ελικόπτερα T-129 ATAK τουρκικής κατασκευής με ασαφή ημερομηνία άφιξης.
«Οι εργασίες συντήρησης σύμφωνα με τη νέα συμφωνία, δεν θα είναι οι πρώτες δραστηριότητες MRO που λαμβάνουν χώρα στο Βασίλειο. Τα γαλλικά μαχητικά αναχαίτισης Mirage F1 διατηρήθηκαν τοπικά, στο πλαίσιο μιας προηγούμενης συνεργασίας μεταξύ της Μαροκινής Πολεμικής Αεροπορίας και της Sabena Aerospace. Επίσης το αεροσκάφος F-5 αναπτύχθηκε τοπικά ,στην αρχή το 2000 σε συνεργασία με το Ισραήλ», είπε ο Χάρφι.
Το Μαρόκο έχει πολλές ανησυχίες για την ασφάλεια, συμπεριλαμβανομένης της γειτονικής Αλγερίας με προηγμένους στόλους της πολεμικής αεροπορίας, τους οποίους το Βασίλειο κατηγορεί ότι εξοπλίζει την ομάδα ανταρτών του Μετώπου Polisario στη Δυτική Σαχάρα. Επιπλέον, παραμένουν εντάσεις με την Ισπανία για τη Θέουτα και τη Μελίγια, δύο ισπανικούς θύλακες που το Μαρόκο θεωρεί ότι είναι κατεχόμενες πόλεις.
Ο Χάρφι πρόσθεσε ότι, το Μαρόκο που αναζητά τη μεταφορά τεχνολογίας είναι σημαντικό για τη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία, να είναι ανεξάρτητη και να μπορεί να διατηρεί τους στόλους της σε κρίσιμες καταστάσεις.
«Είναι αξιοσημείωτο ότι η συντήρηση μεταφορικών και μάχιμων αεροσκαφών μέχρι το τρίτο και το τέταρτο επίπεδο, γίνεται τοπικά στο Μαρόκο ενώ αυτή η ικανότητα, δεν υπάρχει στο 80-90% στις αραβικές χώρες», κατέληξε.
