Μια στρατηγική του Πενταγώνου που δίνει έμφαση σε αιφνιδιαστικές βραχυπρόθεσμες ενισχύσεις στρατευμάτων στην Ευρώπη είναι πιο πιθανό να διακινδυνεύσει μια κλιμάκωση με τη Ρωσία παρά να εξασφαλίσει μια μακροχρόνια και σταθερή στρατιωτική παρουσία στην ήπειρο, σύμφωνα με μελέτη που εκπονήθηκε από τον αμερικανικό στρατό.
Το δόγμα Dynamic Force Employment, που αναπτύχθηκε από τον πρώην υπουργό Άμυνας Τζέιμς Ματίς, περιλαμβάνει την ανάπτυξη μιας σειράς δυνάμεων με έδρα τις ΗΠΑ σε αποστολές βραχείας ειδοποίησης στο εξωτερικό για να επιδείξουν την αμερικανική ισχύ σε αντιπάλους όπως η Ρωσία και η Κίνα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Σείεται η γη στην Α. Ουκρανία! "Προ των πυλών οι εχθροπραξίες" - Τουρκικά ΜΜΕ: "Οι Ρώσοι θα επιτεθούν με χημικά όπλα"
Ωστόσο, η τακτική "συνεπάγεται ασυνέχεια" και συχνά συνδέεται με την αύξηση των εντάσεων, δήλωσε η Rand Corp. σε μια έκθεση που δημοσίευσε την Πέμπτη, με τίτλο "Αποτροπή και κλιμάκωση στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία".
«Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους η ιδέα είναι ελκυστική θεωρητικά και από δημοσιονομική άποψη», αναφέρεται στην έκθεση. «Παρόλα αυτά, η έρευνά μας υποδηλώνει ότι υπάρχουν εγγενείς κλιμακωτοί κίνδυνοι όταν βασιζόμαστε σε στρατιωτικές ασκήσεις και παρόμοιες δραστηριότητες για την αποτροπή».
Η Rand κατέληξε στα συμπεράσματά αυτά εξετάζοντας τις τάσεις από διάφορους πολέμους proxy και τις ρωσικές στρατιωτικές κλιμακώσεις, που χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1940 έως την τρέχουσα κατάσταση στην Ουκρανία.
Ο στρατός των ΗΠΑ στην Ευρώπη και την Αφρική εκπόνησαν τη μελέτη, σε μια περίοδο που οι εντάσεις με τη Ρωσία έχουν φτάσει στο ζενίθ τους λόγω της στρατιωτικής συσσώρευσης στα σύνορα με την Ουκρανία, τροφοδοτώντας φόβους για νέα εισβολή, για την οποία ήδη έχει "προειδοποιήσει" ο Λευκός Οίκος.
Η στρατιωτική συγκέντρωση του Κρεμλίνου θα μπορούσε με τη σειρά της να έχει ευρύτερες συνέπειες για το πώς θα τοποθετηθούν οι αμερικανικές δυνάμεις κατά μήκος της ανατολικής πλευράς του ΝΑΤΟ.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δήλωσε αυτή την εβδομάδα ότι σε περίπτωση ρωσικής επίθεσης στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να ενισχύσουν τις συμμαχικές χώρες κοντά στα σύνορα στη Ρωσία, όπως η Πολωνία και τα τρία κράτη της Βαλτικής, Εσθονία, Λετονία και Λιθουανία, ωστόσο δεν είναι πρόθυμες να συμμετάσχουν ενεργά σε μια σύγκρουση.
Ο στρατός των ΗΠΑ στην Ευρώπη, τα τελευταία οκτώ χρόνια επικεντρώθηκε στην αποτροπή ρωσικής στρατιωτικής δράσης στη Γηραιά Ήπειρο, σύμφωνα με το επίσημο σχέδιο.
Μεγάλο μέρος αυτής της προσπάθειας επικεντρώθηκε στη δημιουργία μιας στρατιωτικής δύναμης που μέχρι το 2014, το έτος της αρχικής εισβολής της Μόσχας στην Ουκρανία, δεν ήταν τίποτα παρά ένα απομεινάρι της κάποτε ισχυρής αμερικάνικης δύναμης, μετά από χρόνια μείωσης των στρατευμάτων.
Μέχρι στιγμής, η έμφαση έχει δοθεί στην εντατικοποίηση των εναλλαγών στρατευμάτων και, πιο πρόσφατα, στην αποστολή δυνάμεων για αιφνίδιες επιχειρήσεις ως μέρος του δόγματος Dynamic Force Employment.
Ωστόσο, όταν πρόκειται για την αποτροπή της ρωσικής επιθετικότητας, οι απρόβλεπτες κινήσεις στρατευμάτων θα μπορούσαν να είναι αντιπαραγωγικές, διαπίστωσε η Rand.
«Μια επίμονη, προβλέψιμη στάση των ΗΠΑ σχετίζεται με χαμηλότερα επίπεδα κακοήθους δραστηριότητας στο πεδίο, ενώ οι έντονες, απρόβλεπτες ασυνέχειες συνδέονται με πολύ πιο κλιμακωτικά αποτελέσματα», συμπεραίνει η Rand.
Το πού τοποθετούνται τα στρατεύματα των ΗΠΑ έχει επίσης σημασία όταν πρόκειται για την επίτευξη ισορροπίας μεταξύ της αποτροπής και της κλιμάκωσης με τη Ρωσία, σύμφωνα με τη μελέτη. Η τοποθέτηση στρατευμάτων κοντά αλλά όχι εντός ευάλωτων χωρών, όπως οι χώρες της Βαλτικής, συνδέεται με πιο αποτελεσματική αποτροπή, όπως προκύπτει από τα δεδομένα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αντίστροφη μέτρηση ή πολύ κακό για το τίποτα; Associated Press: Οι ΗΠΑ δεν θα στείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία αν η Ρωσία εισβάλει
«Οι δυνάμεις που είναι τοποθετημένες σε ευάλωτες χώρες μπορούν να θέσουν τις χώρες υποδοχής στόχους για ποικίλα εχθρικά μέτρα, από στρατιωτικό εκφοβισμό (με τον διαρκή κίνδυνο ακούσιας κλιμάκωσης) έως πιο ανεπαίσθητες μορφές επιθετικότητας που αποσκοπούν στην επιβολή κόστους ή την αποδυνάμωση της βούλησης και του θάρρους», αναφέρεται στην έκθεση.
«Οι δυνάμεις που βρίσκονται σε λιγότερο ευάλωτες χώρες αποτελούν μικρότερες απειλές για τη χώρα υποδοχής, αλλά θα μπορούσαν ωστόσο να επανατοποθετηθούν άμεσα αν και όταν απαιτηθεί».
Στην Ευρώπη, υπάρχει μια μακροχρόνια συζήτηση μεταξύ των αναλυτών ασφαλείας σχετικά με τον καλύτερο τρόπο διαμόρφωσης της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ. Κάποιοι υποστήριξαν ότι χρειάζονται μόνιμες βάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη Βαλτική και την Πολωνία, όπου τα στρατεύματα θα αξιοποιούνται ως δύναμη πρώτης γραμμής σε περίπτωση σύγκρουσης με τη Μόσχα.
Άλλοι τομείς της συζήτησης περιστρέφονται γύρω από τα πλεονεκτήματα της μόνιμης βάσης των στρατευμάτων στην Ευρώπη, κυρίως στη Γερμανία, έναντι της μεταφοράς μονάδων μετ' επιστροφής σε μικρότερες αποστολές σε όλη την Ήπειρο.
"Στο μέλλον, ο αμερικανικός στρατός, ο οποίος έχει ενισχύσει τις δυνατότητες του πυροβολικού στην Ευρώπη και αναπτύσσει βολές ακριβείας μεγάλης εμβέλειας με βεληνεκές 1.000 μιλίων, θα πρέπει να εξετάσει προσεκτικά πού είναι εγκατεστημένα τέτοια όπλα", τόνισε η Rand στην επίμαχη μελέτη.
Εάν πολλά τέτοια συστήματα τοποθετούνταν στη βορειοανατολική Ευρώπη ή εάν τοποθετούνταν συστήματα μεγαλύτερης εμβέλειας στη Δυτική Ευρώπη, «υπάρχει ισχυρή πιθανότητα η Ρωσία να αντιδράσει στοχοποιώντας τις χώρες υποδοχής με εχθρικά μέτρα», καταλήγει η έκθεση.
