Οι πρώην πρόεδροι των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και Ντόναλντ Τραμπ είχαν δεσμευτεί να τερματίσουν τους «ατελείωτους πολέμους» της Αμερικής που κόστισαν στη χώρα τρισεκατομμύρια δολάρια.
Οι υποσχέσεις τους περιελάμβαναν την επιστροφή στρατευμάτων των ΗΠΑ από το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Ωστόσο, τόσο ο Ομπάμα όσο και ο Τραμπ δεν κατάφεραν να υλοποιήσουν τη δέσμευσή τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Νεκρός μετά από τη συντριβή του ελικοπτέρου του ο δισεκατομμυριούχος Olivier Dassault
Ο νύν Πρόεδρος των ΗΠΑ υποσχέθηκε να δώσει προτεραιότητα στη διπλωματία. Εντούτοις πραγματοποίησε αεροπορική επίθεση κατά Ιρανικών στόχων στην ανατολική Συρία 35 ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του.
Οι ετήσιες στρατιωτικές δαπάνες των ΗΠΑ ξεπερνούν τα 700 δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτός ο αριθμός είναι μεγαλύτερος από τον συνολικό αμυντικό προϋπολογισμό των δέκα χωρών που ακολουθούν τις ΗΠΑ, σε στρατιωτικές δαπάνες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και της Κίνας.
Ο τερματισμός των ατελείωτων πολέμων της Αμερικής είναι εφικτός, μόνο με τη Διοίκηση μιας κυβέρνησης που θα είναι ικανή να ηγηθεί και να επιβληθεί στο αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα.
Το 1961, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Dwight D. Eisenhower ολοκλήρωσε την αποχαιρετιστήρια ομιλία του με μια προειδοποίηση για την αυξανόμενη δύναμη του εν λόγω συμπλέγματος. Ο Eisenhower, που ήταν στρατηγός και ο πρώτος αρχηγός του ΝΑΤΟ, είχε επίσης τονίσει ότι το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα θα ενεργούσε σύμφωνα με τα δικά του συμφέροντα.
Υποσχόμενος να θέσει τέρμα σε ατελείωτους πολέμους, ο Τραμπ είχε αναφέρει: "Υπάρχει ένα στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα σε αυτήν τη χώρα, που θέλει συνεχή πόλεμο". Ωστόσο, συνέχισε να επενδύει χρήματα στα ταμεία αυτού του συγκροτήματος.
Κάθε χρόνο, εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια φορολογουμένων πηγαίνουν στο στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα. Για να ξαναγεμίσει ο κάδος που ονομάζεται «στρατιωτικός προϋπολογισμός», πρέπει να αδειάζει κάθε χρόνο. Το συγκρότημα εξασφαλίζει έτσι τη δική του επιβίωση μέσω των ατελείωτων πολέμων της Αμερικής. Παράγει κάθε είδους πρόσχημα, θεωρίες και στρατηγικές προκειμένου να νομιμοποιήσει αυτούς τους πολέμους. Αυτός είναι ένας ολόκληρος τομέας από μόνος του. Οι λεγόμενες δεξαμενές σκέψης για την άμυνα και την ασφάλεια αμείβονται κάθε χρόνο από αυτόν τον τομέα.
Οι ΗΠΑ έχουν περίπου 800 στρατιωτικές βάσεις σε περισσότερες από 70 χώρες. Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Ρωσία έχουν συνολικά 60 διασυνοριακές βάσεις. Ο μεγαλύτερος γεωπολιτικός αντίπαλος των ΗΠΑ, η Κίνα έχει μόνο μια στρατιωτική βάση στο Κέρας της Αφρικής στο Τζιμπουτί.
Σύμφωνα με έρευνα του συγγραφέα Nicolas J.S. Davies και της Madea Banjamin, μία εκ των ιδρυτών του CODEPINK, μιας γυναικείας οργάνωσης της κοινωνίας των πολιτών που στοχεύει στον τερματισμό των ατελείωτων πολέμων, "ο αμερικανικός στρατός και οι σύμμαχοί του έχουν χρησιμοποιήσει από το 2001 περισσότερες από 326.000 βόμβες και πυραύλους σε πολλές χώρες σε όλον τον κόσμο, ιδιαίτερα στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Συρία και την Υεμένη.
Η Μπέντζαμιν και ο Ντέιβις τονίζουν ότι ο αμερικανικός στρατός βομβαρδίζει μέρη κάθε μέρα χωρίς να το γνωρίζει το κοινό. Οι συγγραφείς επισημαίνουν επίσης ότι οι μυστικές βομβιστικές επιθέσεις συνεχίστηκαν τόσο από τον Τραμπ όσο και από τον Μπάιντεν καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες διεξάγουν έναν αέναο πόλεμο στη Μέση Ανατολή για 20 χρόνια.
Οι δύο ειδικοί, εξέδωσαν μια προειδοποίηση λέγοντας ότι ο Μπάιντεν συνεχίζει να χρησιμοποιεί στρατιωτική δύναμη παρά τη δέσμευσή του να ευνοήσει τη διπλωματία, σημειώνοντας ότι «αυτό δεν είχε υποσχεθεί στην προεκλογική του εκστρατεία».
Και οι δύο ανέφεραν επίσης ότι ο Τραμπ, ο οποίος είχε υποσχεθεί να τερματίσει τους λεγόμενους «ατελείωτους πολέμους», κράτησε μυστικά δεδομένα που αφορούσαν αεροπορικές επιδρομές που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της θητείας του.
Οι συγγραφείς τόνισαν ότι αντί να ακολουθεί τα βήματα του Τραμπ, ο Μπάιντεν πρέπει να αποχαρακτηρίσει τις ενημερώσεις της Πολεμικής Αεροπορίας. Το 2001 και το 2002, το Κογκρέσο των ΗΠΑ έδωσε προσωρινά στην προεδρία την εξουσία να χρησιμοποιεί στρατιωτική δύναμη. Ανήσυχοι για αυτό, μερικοί Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικανικοί πολιτικοί ζητούν την ανάκτηση αυτής της εξουσίας από το Κογκρέσο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
"Τύμπανα πολέμου" στο Ιράκ - Ηγέτης της πολιτοφυλακής: "Θα πάρουμε τα όπλα αν η Τουρκία εισβάλει"
Οι συζητήσεις που προκάλεσε ο Μπάιντεν που εξουσιοδότησε την πρόσφατη αεροπορική επιχείρηση στη Συρία, οδήγησαν σε μια πρωτοβουλία που παίρνει δυναμική στο Κογκρέσο, κάτι που ο Λευκός Οίκος φαίνεται να βλέπει επίσης θετικά. Σε αυτό το πλαίσιο, ο γερουσιαστής των Δημοκρατικών,Τιμ Κάιν και ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Τοντ Γιάνγκ, συνέταξαν ένα νομοσχέδιο.
Σε μια δήλωση, ο Κάιν υπενθύμισε ότι το Κογκρέσο έχει την ευθύνη να ανακαλέσει παλιές εξουσιοδοτήσεις προς τον Πρόεδρο που δεν απαιτούνται πλέον, εκτός από τις νέες στρατιωτικές ενέργειες που θά έχουν πάρει το πράσινο φώς.
Πιστεύεται ότι η έγκριση του νομοσχεδίου θα βοηθήσει στον τερματισμό των πολέμων. Σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές, οι πρόεδροι θα συνεχίσουν να ασκούν αυτό το προνόμιο
Δεν είναι μυστικό ότι οι ατελείωτοι πόλεμοι συνεχίζονται με διμερείς ευλογίες.
Ας δούμε αν το Κογκρέσο των ΗΠΑ θα μπορέσει να περιορίσει τουλάχιστον το στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα αυτή τη φορά;
Εκτίμηση
Οι ΗΠΑ έχουν αναδειχθεί ως η πρώτη υπερδύναμη παγκοσμίως και έχουν χτίσει μια σειρά συμμαχιών σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου προκειμένου να διατηρήσουν την πρωτοκαθεδρία τους.
Μιλάμε για μια δημοκρατική χώρα με σεβασμό στα ανθρωπίνα δικαιώματα και την ελευθερία της έκφρασης, χωρίς να ελέγχονται τα ΜΜΕ από την εκάστοτε κυβέρνηση.
Η διπλωματία όντως θα πρέπει να αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα στις Διεθνείς σχέσεις και στην επίλυση των διαφορών. Το ερώτημα είναι αν η διπλωματία δεν φέρνει αποτελέσματα, τότε τί πρέπει να γίνει; Να αφεθούν τα κράτη μόνα τους να επιλύσουν τις διαφορές τους; Ποιά θα ήταν άραγε η πορεία των σχέσεων μεταξύ των κρατών αν οι ΗΠΑ και οι συμμαχίες της δεν εμπλέκονταν στην επίλυσή τους;
Πολύ σοβαρά ερωτήματα, τα οποία επιδέχονται διάφορες απαντήσεις.
Ωστόσο, ως Ελλάδα πήραμε μια γεύση της Αμερικανικής αποστασιοποίησης αναφορικά με την Τουρκία επί διακυβέρνησης Τράμπ, κατά την οποία η Τουρκία στην κυριολεξία καταστρατήγησε και καταπάτησε οποιαδήποτε έννοια δικαίου σε βάρος της χώρας μας. Η λέξη πρόκληση και Τουρκία ήταν και είναι συνυφασμένες.
Η τουρκική προκλητικότητα έφτασε στα ύψη με την "πολιορκία" του Έβρου από τους μετανάστες που εργαλιοποίησε η Τουρκία και συνεχίστηκε και συνεχίζεται με καθημερινές προκλήσεις στο Αιγαίο και την Α. Μεσόγειο, με τουρκικές ωμές στρατιωτικές παρεμβάσεις σε Λιβύη, παράνομο μνημόνιο για ΑΟΖ, στη Συρία, με κατοχή της επαρχίας Αφρίν και μέρους της επαρχίας Ιντλίμπ από την Τουρκία και τέλος την εμπλοκή στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και την παροχή ουσιαστικής βοήθειας στους Αζέρους.
Όλα αυτά έγιναν λόγω της αδράνειας και αποστασιοποίησης των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Την Ελλάδα τη συμφέρει η εμπλοκή αυτών των δύο πολύ σημαντικών συμμάχων, ΗΠΑ και ΕΕ, στα Διεθνή ζητήματα, αφού διαφορετικά το κενό ισχύος θα αναπληρωθεί από μη φίλα προς εμάς προσκείμενα κράτη με πολύ αρνητικά επακόλουθα.
Πιστεύει κανείς ότι αν η Ελλάδα δεν ήταν κράτος μέλος της ΕΕ και σύμμαχος χώρα με τις ΗΠΑ ότι η Τουρκία δεν θα της επιτίθετο;. Εδώ ακόμη και τώρα η Τουρκία δεν διστάζει να απειλεί την Ελλάδα, τις ΗΠΑ και την ΕΕ.
