ΗΠΑ

Ναύαρχος Τζ. Σταυρίδης: “Ο στρατός των ΗΠΑ να αναλάβει πολιτικά καθήκοντα”

Μια διαφορετική άποψη για τη χρήση στρατιωτικής δύναμης ενάντια στην τρομερή πανδημία προτάθηκε από τον εν αποστρατεία Ναύαρχο και πρώην Συμμαχικό Διοικητή του ΝΑΤΟ Τζέιμς Σταυρίδη, ο οποίος αναφέρθηκε με άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Bloomberg. 

Ο ίδιος επιδοκιμάζει τους Αμερικανούς στρατιωτικούς, για τη συμμετοχή τους στην καταπολέμηση της εξάπλωσης της χολέρας στην Αϊτή το 2010 αλλά και στον ρόλο της Αμερικής στην πρόληψη της εξάπλωσης του ιού του Έμπολα στη Δυτική Αφρική.

Επίσης ο ίδιος αποτίει επίσης φόρο τιμής στον κινεζικό στρατό, ο οποίος κατάφερε γρήγορα να κατασκευάσει ένα μεγάλο νοσοκομείο στο Wuhan βοηθώντας στην κρίση.

Ο Ναύαρχος ε.α. Τζ. Σταυρίδης προτρέπει να αντληθούν άμεσα διδάγματα από την Κίνα ώστε να “μεταρρυθμιστούν” οι ενέργειες του Πενταγώνου με τις ίδιες αρχές, ενώ προτρέπει τον αμερικανικό στρατό να είναι σε θέση να μεταβεί γρήγορα σε πολιτικά καθήκοντα και σε διυπηρεσιακή συνεργασία με όλες τις αρχές και ιδιαίτερα να αναπτυχθεί λεπτομερώς ο συντονισμός με βασικούς κρατικούς οργανισμούς θέτοντας σε εφαρμογή πολλά κυβερνητικά σχέδια εκτάκτων αναγκών τώρα.

Μπορεί και πρέπει να γίνει μια σύγκριση των συνθηκών ενός πιθανού "πολέμου", με την τωρινή κατάσταση  υπό το πρίσμα μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής, και τις επακόλουθες συνθήκες ειρήνης.

Για παράδειγμα, σύμφωνα με άλλους ειδικούς, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο οι ΗΠΑ προσπάθησαν να θεσπίσουν τους δικούς τους κανόνες για τις επόμενες δεκαετίες και να αυξήσουν την επιρροή τους χρησιμοποιώντας το Σχέδιο Μάρσαλ.

Τώρα το Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών μειώνει το βασικό επιτόκιο και εκτυπώνει δισεκατομμύρια επιπλέον δολάρια, με το επίπεδο κινδύνου κατάρρευσης της παγκόσμιας οικονομίας από την υπερσυσσώρευση τραπεζογραμματίων να είναι πολύ πιθανή.

Πρόκειται για κινήσεις που αφορούν παλαιές μεθόδους, αλλά θα λειτουργήσουν υπό αυτές τις νέες συνθήκες της πανδημίας;

Τρόποι αντιμετώπισης της πανδημίας

Αρχικά, Ιρανοί και Κινέζοι αξιωματούχοι δήλωσαν ότι ο κορωνοϊός ήταν ένα βιολογικό όπλο που δημιουργήθηκε στα αμερικανικά στρατιωτικά εργαστήρια. Τα αμερικανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης σε απάντηση έσπευσαν να κατηγορήσουν όλους όσους βρίσκονταν πίσω από τέτοιου τύπου δηλώσεις και θεωρίε  συνωμοσίας, με τους  υποστηρικτές αυτής της θεωρίας να συνεχίζουν να κερδοσκοπούν περαιτέρω με διάφορες διαρροές στο ίδιο θέμα.

Αυτό που ζούμε προσομοιάζεται με έναν υβριδικό πόλεμο (λόγω μιας αρκετά συγκεκριμένης αντίληψης για τη διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων και την επίτευξη των πολιτικών στόχων).

Η πανδημία του κορωνοϊού έχει συνδεθεί με μια στρατηγική που αποσκοπεί στην υπονόμευση της οικονομικής ανάπτυξης τόσο της Κίνας όσο και των άλλων χωρών.

Η πανδημία στις ΗΠΑ έχει ερμηνευτεί από θεωρητικούς συνωμοσίας ως μια διαμαρτυρία του διακρατικού κεφαλαίου εναντίον του Ν.Τραμπ, την παραμονή μάλιστα των προεδρικών εκλογών.

Ακολουθώντας μια τέτοια λογική, το ξέσπασμα της τωρινής πανδημίας μπορεί να θεωρηθεί ως ένας "πόλεμος", με τον όρο όμως να πρέπει να προσεγγιστεί πιο ορθολογικά.

Τα μέτρα που υιοθετήθηκαν για την καταπολέμηση της πανδημίας στην Κίνα φαίνονταν εντελώς λογικά και επαρκή, διότι εκεί το πρώτο μέλημα της κινεζικής ηγεσίας δεν ήταν το ποιος φταίει, αλλά το τι πρέπει να γίνει για να εξέλθει η χώρα από την κρίση.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι κατηγορίες περί δήθεν αμερικανικής στρατιωτικής συμμετοχής εμφανίστηκαν μετά την παρέλευση της κρίσης στην Κίνα, όταν τα ποσοστά των επιπτώσεων και της θνησιμότητας είχαν αρχίσει να μειώνονται.

Δεδομένου ότι το σύστημα παρακολούθησης των πολιτών στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας είναι καλά ανεπτυγμένο και το πνεύμα υπακοής του Κομφούκιου βοηθά τις αρχές, επιτεύχθηκε έγκαιρα ο εντοπισμός των μολυσμένων οι οποίοι απομονώθηκαν σε κατάλληλες συνθήκες όσο το δυνατό ταχύτερα, με αποτέλεσμα να διακοπεί η εξάπλωση του ιού σχετικά γρήγορα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Σε αντίθεση όμως με την Κίνα, το Ιράν και ορισμένες άλλες ευρωπαϊκές χώρες (Ιταλία-Ισπανία- Βρετανία) απέτυχαν οι αρχές να πράξουν το λογικό που σε αυτήν την περίπτωση αφορούσε την άμεση διακοπή της διασποράς του ιού.

Εκτός από τις διαφορετικές νοοτροπίες των κρατών, πτυχές όπως η αλληλεγγύη και η προθυμία να βοηθήσουν (ή η απουσία της) αποκαλύφθηκαν σε όλο τον κόσμο. Όλοι αυτοί οι παράγοντες είναι κρίσιμοι σε καταστάσεις κρίσης και σε στρατιωτικές συγκρούσεις. Έτσι, υπάρχει ένας καλός λόγος για τον οποίο συγκρίνονται οι ιοί με την απειλή ενός πολέμου.

Σε ιστορικό πλαίσιο, η μάχη κατά των διαφόρων επιδημιών και παρόμοιων φαινομένων ονομάζεται πάντα εικονικά ως πόλεμος, “πόλεμος κατά της πείνας”, “πόλεμος κατά του αλκοολισμού” κ.λπ. Δεδομένου ότι η τρέχουσα κρίση δεν είναι τυπική, η σύγκριση με μια μη συμβατική μορφή πολέμου είναι απολύτως δικαιολογημένη.

Πόσφατο αμερικανικό άρθρο με τίτλο "Χρήση μηχανισμών νίκης για την καταπολέμηση του Κορωνοϊού και την καταπολέμηση μελλοντικών βιολογικών όπλων", προκαλεί πραγματικά μεγάλη ανησυχία.

Η νέα αυτή προσέγγιση "εμφανίστηκε στην ιστοσελίδα μιας αμερικανικής ιστοσελίδας που ασχολείται με συγκεκριμένες συγκρούσεις, όπως πολέμους μικρής κλίμακας, βιοτρομοκρατία και αστικό πόλεμο.

Ο συγγραφέας του άρθρου είναι πρώην ανώτατος αξιωματικός του στρατού των ΗΠΑ που έχει υπηρετήσει τόσο στο Αφγανιστάν όσο και στο Ιράκ. Στην κλίμακα των απειλών, ο ίδιος τοποθετεί τον κορωνοϊό ανάμεσα στο κεφάλαιο των κινδύνων από πολιτοφυλακές (από αριστερά πλησιέστερα στις αποκαλούμενες συμβατικές συγκρούσεις) και στην μάχη κατά των ανταρτών (έως δεξιά ταξινομημένο ως μη συμβατικό πόλεμο).

Η διαφορά μεταξύ τους είναι ότι το ένα άκρο, (αριστερά) του φάσματος χαρακτηρίζεται από ακριβή δεδομένα πληροφοριών και συμμόρφωσης με όλους τους κανόνες του πολέμου, ενώ στη δεξιά πλευρά (η πιο απομακρυσμένη είναι η τρομοκρατία), η ποιότητα των δεδομένων είναι πολύ χαμηλή και δεν τηρούνται οι κανόνες πολέμου, καθιστώντας έτσι πολύ πιο δύσκολο να κατανοηθεί η κατάσταση και να πραγματοποιηθούν οι οποιεσδήποτε ενέργειες.

Όσον αφορά τις μολυσματικές ασθένειες και στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτής του Covid-19, η μεγαλύτερη πρόκληση αφορά τη μάχη από ένα καλά λειτουργικό σύστημα υγείας και ενός δικτύου μεταφορών. Εάν ο ίδιος ο ιός θεωρείται ως υβριδική απειλή, τότε πρέπει να προσδιοριστούν τα χαρακτηριστικά του, προκειμένου να προσδιοριστούν στη συνέχεια τα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν για την καταπολέμηση αυτής της απειλής.

Δεδομένου ότι η μόλυνση μεταφέρεται και εξαπλώνεται από ανθρώπους, ένας τομέας που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής είναι οι μετακινήσεις των ανθρώπων. Επομένως, το θέμα είναι η σωστή απομόνωση και η ελεγχόμενη μετακίνηση των πολιτών. Στη στρατιωτική πρακτική, νίκη κατά του εχθρού, σημαίνει η διεξαγωγή ορισμένων τύπων πράξεων που μπορούν να συνδυαστούν επιτυχημένα. Κατά γενικό κανόνα,πρόκειται για τριβή (εξάντληση), εξάρθρωση και αποσύνθεση του αντιπάλου. Τριβή σημαίνει τοποθέτηση των ενόπλων δυνάμεων σε πιο πλεονεκτικές θέσεις και περιόδους για να καταστρέψουν τις δυνάμεις του εχθρού γρηγορότερα από ό, τι αυτές μπορούν να ανακάμψουν.

Εφαρμόζοντας αυτό το σκεπτικό στην πραγματικότητα μιας πανδημίας, αυτό μεταφράζεται σε μέτρα για τη συμμόρφωση σε συνθήκες καραντίνας από όλους τους πολίτες. Πρώτα απ 'όλα, μιλάμε για μια ακόμα πιο υπεύθυνη προσέγγιση, δηλαδή αυτής της εκούσιας αυτο-απομόνωσης. Εάν η κοινωνική αυτο-απομόνωση είναι απλώς μια αντίδραση, τότε η συνολική απομόνωση των πολιτών μιας χώρας, μπορεί να είναι ένα προληπτικό μέτρο κατά της εξάπλωσης μιας επικίνδυνης ιογενούς λοίμωξης όπως αυτής τώρα που βιώνει ο πλανήτης μας.

Η δεύτερη ενέργεια κατά του "εχθρού" είναι εξάρθρωση, η οποία επιδιώκει να αλλάξει ταχύτατα στις συνθήκες, έτσι ώστε ο εχθρός να μην μπορεί να εκμεταλλευτεί οποιαδήποτε πρωτοβουλία.

Εφόσον ο κορωνοϊός είναι ο εχθρός μας, τότε πρέπει να απομονωθεί σε όσο τον δυνατό μικροσκοπικές ομάδες πληθυσμού, δηλαδή πρέπει αμέσως να κλείσουν σχολεία, πανεπιστήμια, μουσεία, αλλά και όλοι οι δημόσιοι χώροι γενικά, ακόμη και τα σύνορα, περιορίζοντας τα δίκτυα μεταφορών. Παράλληλα, πρέπει να διεξαχθούν δοκιμές και να δημιουργηθούν πρόσθετες υπηρεσίες ιατρικής βοήθειας. Για να αποφευχθεί η πρόληψη της ελευθερίας του συνέρχεσθαι σε συνδυασμό με ορισμένα μέτρα, πρέπει να δημιουργηθούν ειδικοί ψηφιοποιημένοι δημόσιοι χώροι.

Η τρίτη ενέργεια είναι η αποσύνθεση του εχθρού-Κορωνοϊού. Στον πόλεμο αυτό, το κεφάλαιο αυτό αφορά τις καταστροφικές επιπτώσεις μιας μαζικής επίθεσης σε όλους τους επιλεγμένους εχθρικούς στόχους. Για μια πανδημία, αυτό είναι ο εμβολιασμός. Αυτό είναι στην πραγματικότητα η πιο αποτελεσματική μέθοδος και είναι επίσης η απλούστερη εφαρμογή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Αλλά τι πρέπει να γίνει αν δεν υπάρχει εμβόλιο ακόμα; Ποια μέτρα χρησιμοποιούνται στον πόλεμο όταν δεν υπάρχουν αρκετά πυρομαχικά; Πρόκειται για περίπλοκο ζήτημα, αλλά, ταυτόχρονα, θα πρέπει να επιλυθεί χωρίς καθυστέρηση.

Πρέπει να χρησιμοποιηθούν είτε άλλα μέσα που μπορούν να αντικαταστήσουν τη δύναμη πυρός, είτε πρέπει να κατασκευαστεί κατά προτεραιότητα ο απαιτούμενος αριθμός βομβών και βλημάτων.

Στην προκειμένη περίπτωση που βιώνουμε, είναι σημαντικό να πούμε ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και τα Ηνωμένα Έθνη δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στην πρόκληση αυτής της πανδημίας. Επομένως, κάτι συμβαίνει με το σχέδιο της παγκόσμιας κυβέρνησης και της παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Οι κυρίαρχες αποφάσεις των κρατών φαίνονται πιο αποτελεσματικές, ακόμη και αν η εμπειρία εφαρμοστεί στη συνέχεια σε παγκόσμια κλίμακα. Σύντομα όμως θα δοθεί η λύση με κάθε τρόπο.

Ακολουθήστε το Πενταπόσταγμα στο Google news Google News

ΔΗΜΟΦΙΛΗ