Η επιβίωση του δυτικού κόσμου εξαρτάται από την ανοικοδόμηση της αξιοπιστίας της αμερικανικής-ευρωπαϊκής συμμαχίας για την αποτροπή των αντιπάλων, γράφει ο πολιτικός επιστήμονας και φιλόσοφος Μάρεκ Α. Σισόσκι.
Η νέα συμμαχία Κίνας, Ιράν και Ρωσίας που στοχεύει τη Δύση στοχεύει να εκθρονίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και, στη διαδικασία, να μοιράσει τα λάφυρα που άφησαν οι ξεθωριασμένες ευρωπαϊκές δυνάμεις.
"Ωστόσο, μεταξύ των τριών, μόνο η Κίνα έχει την ικανότητα να αναλάβει το ρόλο ενός πραγματικά παγκόσμιου παίκτη, ικανού να διαμορφώσει αποφασιστικά τη μελλοντική ισορροπία ισχύος παράλληλα με την Αμερική.
Ωστόσο, το θεμέλιο αυτής της αντιδυτικής συμμαχίας μπορεί να μην είναι τόσο ισχυρό όσο φαίνεται, καθώς τα συγκρουόμενα συμφέροντα μεταξύ των τριών ρεβιζιονιστικών κρατών θα μπορούσαν γρήγορα να επικρατήσουν.
Η Δύση βρίσκεται διχασμένη όχι μόνο σε ζητήματα που αφορούν την Ουκρανία ή τη Μέση Ανατολή, αλλά και ως προς την ικανότητά της να κινητοποιηθεί ενάντια σε αυτές τις απειλές και να διατηρήσει ταυτόχρονα την ενότητα της.
Ενώ η άμυνα εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας είναι η πιο δημοφιλής στάση και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, παράλληλα, πρέπει να αντιμετωπιστούν και πρακτικά ζητήματα.
Η Δύση πρέπει να επικεντρωθεί στην ανασυγκρότηση της αξιοπιστίας μιας αμερικανο-ευρωπαϊκής συμμαχίας για την αποτροπή των αντιπάλων, μια ευθύνη που βαρύνει κυρίως την Ευρώπη, η οποία πρέπει να αποδείξει τη δέσμευσή της να διασφαλίσει τη δική της ασφάλεια.
Ωστόσο, η διφορούμενη στάση της Γερμανίας αποτελεί σημαντικό εμπόδιο.
Η Δύση αντιμετωπίζει μεγάλη δυσκολία να αναγνωρίσει το γεγονός ότι η θέση της έχει αμφισβητηθεί, όχι μόνο από γεωπολιτικούς όρους, αλλά και λόγω του συστήματος αξιών της.
Εδώ βρίσκεται το πρόβλημα, καθώς αυτό μπορεί να είναι ένα ακόμη πιο δύσκολο πεδίο μάχης, καθώς η Δύση είναι σήμερα περισσότερο διχασμένη ως προς τις δικές της αξίες, παρά για τα τρέχοντα ζητήματα που αφορούν τον πόλεμο και την ειρήνη στην Ουκρανία ή τη Μέση Ανατολή", καταλήγει ο ίδιος.
Η Β.Κορέα σε συνεργασία με Ιράν-Πακιστάν για βαλλιστικούς πυραύλους 3000 χλμ
Οι εξαγωγές όπλων της Βόρειας Κορέας χρησιμεύουν εδώ και πολύ καιρό για να αντισταθμίσουν τις σημαντικές μεταφορές όπλων και τεχνολογίας από τον δυτικό κόσμο στο Ισραήλ από τη δεκαετία του 1990.
Μετά από την θανατηφόρα αεροπορική επιδρομή σε ιρανικό διπλωματικό κτίριο στη Δαμασκό την 1η Απριλίου, η οποία γρήγορα αποδόθηκε στην ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία, οι δεσμεύσεις της Τεχεράνης για αντίποινα οδήγησαν τόσο τα τοπικά όσο και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης να τονίσουν το εύρος των κατηγοριών πυραύλων που θα κτυπούσαν το ισραηλινό έδαφος.
Ενώ η ικανότητα του Ιράν να δεσμεύει στόχους στο Ισραήλ είναι καλά εδραιωμένη, με τη χώρα να έχει επίσης πραγματοποιήσει μακρές επιχειρήσεις αναγνώρισης drone στον ισραηλινό εναέριο χώρο, είναι λιγότερο γνωστή η ειδική σχέση της Πιονγκγιάνγκ με την Τεχεράνη.
Ο πύραυλος Hwasong-7, πιο γνωστός στη Δύση ως Rodong-1, έκανε μια τρομερή επίδειξη δύναμης στις 29 Μαΐου 1993, όταν εκτοξεύτηκε στη Θάλασσα της Ιαπωνίας και έδειξε υψηλή ακρίβεια προσκρούοντας κοντά σε στόχο εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά.
Η εισαγωγή του πυραύλου ήρθε σε μια περίοδο αυξανόμενων ανησυχιών στη Δύση σχετικά με την πιθανή ανάπτυξη πυρηνικών όπλων από την Πιονγκγιάνγκ και συνέπεσε με μια περίοδο υψηλών εντάσεων με την Ουάσιγκτον.
Ενώ ο πύραυλος Hwasong-7 άλλαξε το παιχνίδι για τις αποτρεπτικές ικανότητες πυραύλων της Βόρειας Κορέας και σηματοδότησε την αρχή μιας νέας εποχής για τις δυνατότητες κρούσης της χώρας, αυτό κορυφώθηκε 24 χρόνια αργότερα με την απόκτηση ενός πυραύλου ICBM, που ήταν εξαιρετικά ελκυστικός για διεθνείς πελάτες, ιδίως το Ιράν και το Πακιστάν.
Η αντιγραφή από τους Ιρανούς του Βορεκορεατικού πυραύλου Hwasong-7, διευκόλυνε τυχόν αντίποινα εναντίον αμερικανικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή σε περίπτωση που οι ΗΠΑ επιχειρήσουν στρατιωτική επίθεση στην Τεχεράνη.
Υπάρχει σύμφωνα με πληροφορίες, σαφής υπόνοια σημαντικής μεταφοράς τεχνολογίας μεταξύ Ιράν και Βόρειας Κορέας.
Το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας ήταν ο ιρανικός πύραυλος Shahab-3, ο οποίος διαθέτει βελτιωμένες ικανότητες καθοδήγησης, εισαγωγή οχημάτων επανεισόδου με δυνατότητα ελιγμών, καθώς και χρήση ενός νέου συστήματος ελέγχου ακροφυσίων, με πολλές από αυτές τις αναβαθμίσεις να έχουν σκοπό να αυξήσουν την ικανότητα επιβίωσης έναντι των δυτικών και ισραηλινών συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας.
Τα βελτιωμένα παράγωγα του Shahab-3 περιλαμβάνουν τους πυραύλους Ghadr-110 και το Emad, που διαθέτουν σημαντικά εκτεταμένες εμβέλειες.
Η Βόρεια Κορέα θα συνεχίσει να παίζει κεντρικό ρόλο στον εκσυγχρονισμό των δυνατοτήτων πυραύλων μεγαλύτερου βεληνεκούς του Ιράν, με ανεπιβεβαίωτες αναφορές των ΗΠΑ να δείχνουν ότι ο βαλλιστικός πύραυλος Hwasong-10 δοκιμάστηκε στο Ιράν ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 2000.
Αυτός ο βαλλιστικός πύραυλος μεσαίου βεληνεκούς θα μπορούσε να δεσμεύσει στόχους σε διπλάσια απόσταση από τον βορειοκορεατικό Hwasong-7.
Ενώ το οπλοστάσιο μεσαίου βεληνεκούς της Βόρειας Κορέας έχει περάσει δύο γενιές μετά τον Hwasong-10, με τον Hwasong-12 να εκτοξεύεται για πρώτη φορά το 2017 και τον Hwasong-16B τον Απρίλιο του 2024, η ιρανική σειρά βαλλιστικών πυραύλων Khoramshahr συνεχίζει να παίζει κεντρικό ρόλο στη χώρα.
Πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, αναφέρουν ότι το Ιράν έχει πιθανόν αναπτύξει ένα υπερηχητικό όχημα ολίσθησης για πυραύλους μεγαλύτερου βεληνεκούς.
Το μόνο ερώτημα εδώ είναι ένα “ τι κάνει ή τι έχει κάνει η Τουρκία σε αυτό το ζήτημα με την Βόρεια Κορέα έστω και μυστικά;
