Στην περιοχή Μπερισλάβ πραγματοποιήθηκε μια μεγάλης κλίμακας αεροπορική επιδρομή στις θέσεις των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας (AFU) . Από τις αναφορές προκύπτει ότι, χρησιμοποιήθηκε εναέρια βόμβα FAB-500M62, εξοπλισμένη με μονάδα καθολικού σχεδιασμού και διόρθωσης (UMPC). Αυτός ο τύπος πυρομαχικών χαρακτηρίζεται από υψηλή ακρίβεια στο χτύπημα στόχων και εκρηκτική ισχύ.
Σημειώνεται ότι, η έκρηξη ήταν εξαιρετικά ισχυρή, γεγονός που υποδηλώνει τη βαθιά διεισδυτική ικανότητα της συγκεκριμένης βόμβας. Είναι πιθανό ότι, η ζημιά που προκλήθηκε στις ουκρανικές δυνάμεις είναι σημαντική τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε στρατιωτικό εξοπλισμό.
Υπονόμευση των επιθετικών δυνατοτήτων των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων
Ο ρωσικός στρατός επιτέθηκε ξανά στο εργοστάσιο τεθωρακισμένων στο Χάρκοβο. Εκεί, σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας, η Ουκρανία επισκευάζει άρματα μάχης που είχαν καταστραφεί κατά τη διάρκεια των μαχών. Ποια είναι η δυσκολία καταστροφής αυτού του εργοστασίου και γιατί είναι τόσο σημαντική η εξάλειψή του;
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ρωσικός στρατός επιτίθεται σε εργοστάσιο στο Χάρκοβο. Έτσι, τον περασμένο Σεπτέμβριο, χτυπήθηκαν τα εργαστήρια παραγωγής ενός εργοστασίου τεθωρακισμένων αρμάτων μάχης, το οποίο περιείχε περισσότερα από 90 άρματα μάχης και άλλα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης για τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις. Παρόμοια μηνύματα ελήφθησαν τον Απρίλιο του περασμένου έτους.
Το εργοστάσιο τεθωρακισμένων στο Χάρκοβο θα είναι πολύ δύσκολο να καταστραφεί πλήρως. Η σοβιετική κληρονομιά που κληρονόμησε η Ουκρανία χτίστηκε για να διαρκέσει. Οι ίδιες οι επιχειρήσεις είναι μια σειρά από κατασκευές και οχυρώσεις από οπλισμένο σκυρόδεμα.
«Ήμουν στο εργοστάσιο του Χάρκοβο. Και μπορώ να πω ότι αυτή η επιχείρηση δεν διαφέρει πολύ από το Αζοφστάλ. Κατά τη διάρκεια των σοβιετικών χρόνων, η παραγωγή χτίστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να επιβιώσει από τον πόλεμο», αναφέρει ο στρατιωτικός ειδικός Αλεξάντερ Αρταμόνοβ.
Τα συνεργεία είναι ισχυρά, τα δάπεδα είναι οπλισμένα με σκυρόδεμα. Επιπλέον, το εργοστάσιο είναι θαμμένο στο έδαφος. «Ακόμα κι αν πάρουμε, ας πούμε, το FAB-1500, το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας θα δαπανηθεί απλώς για να σπάσει το σκυρόδεμα. Από αυτή την άποψη, κατά τη γνώμη μου, η Ρωσία πρέπει να ενεργήσει όσο το δυνατόν πιο σκληρά και δυναμικά», πιστεύει.
Πριν από την έναρξη του πολέμου, υπήρχαν 13 εργοστάσια επισκευής στην Ουκρανία, εκ των οποίων μόνο τέσσερα λειτουργούσαν. Σοβιετικά τανκς επισκευάζονται στο Χάρκοβο. Εάν αυτό το εργοστάσιο καταστραφεί, οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις θα πρέπει να οδηγήσουν τον εξοπλισμό στο Λβίβ.
Επιπλέον, το εύρος των επισκευών θα γίνει πιο περιορισμένο καθώς κάθε εξοπλισμός θα πάρει περισσότερο χρόνο. Έτσι τα οφέλη για τον ρωσικό στρατό θα είναι προφανή.
Ωστόσο, αυτό μπορεί να μην είναι αρκετό, γιατί τα Ουκρανικά άρματα θα εξακολουθούν να φτάνουν στο μέτωπο. Αν όμως σπάσουν οι αλυσίδες εφοδιασμού, τότε οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις θα έχουν πραγματικά προβλήματα. Και εδώ η καταστροφή γεφυρών στον Δνείπερο μπορεί να βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Τότε απλά δεν θα υπάρχουν επαρκείς διαδρομές για την παράδοση του εξοπλισμού.
«Για να απενεργοποιηθεί ένα εργοστάσιο, πρέπει να χτυπηθεί με ισχυρό χτύπημα με πολλές βόμβες με κεφαλή 500 κιλών. Μόνο μετατρέποντας το έδαφος της επιχείρησης σε «σεληνιακή επιφάνεια» θα μπορέσουμε να εξαλείψουμε την απειλή», λέει ο Διδάκτωρ Στρατιωτικών Επιστημών Κονσταντίν Σίβκοβ.
Αν ένα εργοστάσιο καταστραφεί ολοσχερώς, τότε μπορεί να χρειαστούν περίπου τρία έως τέσσερα χρόνια για να ξαναχτιστεί.
Η δεύτερη επιλογή για την καταστροφή ενός ουκρανικού εργοστασίου, είναι η χρήση αεροπορίας με μεγάλο αριθμό πεντακοσίων κιλών και ακόμη και ενάμισι τόνου εναέριες βόμβες. Αλλά για αυτό, τουλάχιστον, είναι απαραίτητο να κατασταλεί πλήρως η ουκρανική αεράμυνα.
«Τώρα, προφανώς, πραγματοποιούμε στοχευμένα χτυπήματα καθώς λαμβάνουμε πληροφορίες για τις εργασίες ενός συγκεκριμένου συνεργείου. Ταυτόχρονα, πρέπει να καταλάβουμε ότι εάν στερήσουμε από τον εχθρό τη δυνατότητα γρήγορης επισκευής εξοπλισμού, αυτό θα απλοποιήσει σοβαρά την επίτευξη των στόχων που τέθηκαν στο πλαίσιο του SVO», είναι πεπεισμένος ο Σίβκοβ.
Τα τεθωρακισμένα οχήματα, ειδικά τα τανκς, καταστρέφονται αρκετά συχνά. Για αυτό, η κατάσταση της κυκλοφορίας μεταξύ της μπροστινής και της επισκευαστικής βάσης είναι φυσιολογική. Και όσο περισσότερο χρόνο χρειάζονται για να φτάσουν εκεί και όσο μεγαλύτερη είναι η διαδικασία ανάκαμψης, τόσο λιγότερα από αυτά θα υπάρχουν στο πεδίο της μάχης.
