Η διπλωματία υψηλού επιπέδου έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας εμπορίου τεχνολογίας όπλων τα τελευταία χρόνια. Γάλλοι δημοσιογράφοι, αναφέρουν ένα γεγονός που έχει γίνει εμφανές τις τελευταίες εβδομάδες, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Εμανουέλ Μακρόν και ο Υπουργός Άμυνας Σεμπαστιέν Λεκόρν, παίζουν το ρόλο των εμπορικών εκπροσώπων στη σύναψη μιας τέτοιας συμφωνίας.
Πρόκειται για τη Σαουδική Αραβία. Λίγο απροσδόκητο «στο φόντο» των μακροχρόνιων σχέσεων με την αμερικανική κυβέρνηση, η οποία σχεδόν πάντα χωρίς προβλήματα, έδινε άδεια στο Ριάντ να αγοράσει οπλικά συστήματα αμερικανικής κατασκευής.
Σήμερα, ωστόσο, περισσότερο από ποτέ το όνομα του Dassault Aviation Rafale F4 είναι «στα χείλη» όλων όταν συζητείται η περίπτωση της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας της Σαουδικής Αραβίας. Αυτό γράφει η γαλλική εξειδικευμένη αεροπορική δημοσίευση Avions Legendaires.
Πολλοί, έχουν παρατηρήσει την εντατική «Παρισινή διπλωματία» και τις προσπάθειες της Γαλλίας να ολοκληρώσει τη «συμφωνία του αιώνα».
Πρόκειται για μια συμφωνία μεταξύ 100 και 200 μαχητικών Dassault Aviation Rafale F4. Σύμφωνα με Γάλλους δημοσιογράφους, αλλά και σύμφωνα με Ασιατικά μέσα ενημέρωσης, τα Γαλλικά μαχητικά θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τα γερασμένα 83 McDonnell-Douglas F-15C/D Eagles του Ριάντ.
Το αυξανόμενο ενδιαφέρον του Βασιλείου του Ριάντ για τα Γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη, μπορεί να προαναγγέλλει μια υποκείμενη αλλαγή στις στρατιωτικές του στρατηγικές, (μια πιθανή αρχόμενη δυσπιστία προς τους πρώην αμερικανούς προμηθευτές μαχητικών αεροσκαφών).
Στο πλαίσιο της εικασίας , μια κατά παραγγελία απόφαση του Βασιλείου να «αποκλίνει» από την παράδοση με τις ΗΠΑ, είναι πιθανό να ασκήσει πίεση στην εδραιωμένη συνεργασία μεταξύ των δύο μακροχρόνιων συμμάχων.
Το Βερολίνο παρακολουθεί με ενδιαφέρον
Εν τω μεταξύ, ένας απροσδόκητος Γερμανικός «ελιγμός» προκαλεί ουσιαστική συζήτηση και αναταραχή στους «πολιτικούς διαδρόμους».
Σε μια απρόβλεπτη εξέλιξη που αναφέρθηκε από το έγκριτο γερμανικό έντυπο Bild, φαίνεται να υπάρχει μια συγκαλυμμένη αλλαγή στη στρατηγική εξαγωγής αεροσκαφών της Γερμανίας. Ενώ αρχικά προβλεπόταν να προμηθεύσει την Ουκρανία με αεροσκάφη Eurofighter, τώρα ανακατευθύνει κρυφά τις πωλήσεις του προς τη Σαουδική Αραβία.
Η δημοσίευση της Bild, «ρίχνει φως» σε μια εντεινόμενη ένταση στη σχέση μεταξύ της Ουκρανίας και των δυτικών συμμάχων της. Αυτή η ένταση, προκαλείται κυρίως από τη φαινομενική επιφυλακτικότητα της Γερμανίας να προμηθεύσει στρατιωτικά αεροσκάφη για την άμυνα της Ουκρανίας.
Βερολίνο-Λονδίνο-Ριάντ
Καθώς μια περίεργη συνωμοσία ξεδιπλώνεται, η Γερμανική Ομοσπονδιακή κυβέρνηση, διαπιστώθηκε ότι σχεδιάζει κρυφά την εξαγωγή σχεδόν 50 Eurofighters στη Σαουδική Αραβία . Η οικονομική ισχύς του «εύπορου» έθνους της Μέσης Ανατολής, που του επιτρέπει να χρηματοδοτεί άνετα τέτοιες πολυτελείς αμυντικές αποκτήσεις, βρίσκεται σε πλήρη αντιπαράθεση με την «οικονομικά πολιορκημένη» Ουκρανία.
Σε μια έντονη πολιτική επίδειξη διαφωνίας, ο Anton Hofreiter, που ηγείται του Κόμματος των Πρασίνων, αμφισβήτησε ευθέως τις αποφάσεις που έλαβε η κυβέρνηση Scholz. «Είναι λογικό ότι, η απαρέγκλιτη παροχή σύγχρονων όπλων σε δικτατορίες και απολυταρχίες ενώ ταυτόχρονα αρνούμαστε τα ίδια προνόμια στην Ουκρανία είναι αδικαιολόγητη», ανέφερε.
Το γεγονός ότι, η Σαουδική Αραβία «δελεάζει» τους κατασκευαστές πολεμικών αεροσκαφών επιβεβαιώνει την πρόθεση του Ριάντ την επόμενη δεκαετία, να τερματίσει τις δραστηριότητές του με το McDonnell-Douglas F-15C/D Eagle και με το Panavia Tornado.
Η ξαφνική βελτίωση των σχέσεων Γαλλίας-Σαουδικής Αραβίας και η «αυξανόμενη» αναφορά του Rafale F4 ως πολύ καλής λύσης για τη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία της Σαουδικής Αραβίας, μπορεί να είναι ακριβώς το «είδος εκδίκησης» εναντίον του Βερολίνου, του Λονδίνου και του Τόκιο που επηρεάζει έμμεσα την Ουάσιγκτον.
Εκδίκηση λόγω GCAP
Πόσο επιτυχημένη θα είναι η Γαλλική διπλωματία εάν αυτή η συμφωνία ολοκληρωθεί, είναι δύσκολο να πούμε. Αλλά ένα γεγονός που έλαβε χώρα μέσα σε ένα μήνα δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Το Ριάντ αρχικά ήθελε να ενταχθεί στο Παγκόσμιο Αεροπορικό Πρόγραμμα Μάχης (GCAP). Σε πρώτη ανάγνωση, το Λονδίνο δεν θα είχε κανένα πρόβλημα με μια τέτοια ένταξη. Ωστόσο, η Ιαπωνία, η οποία συμμετέχει στο ίδιο πρόγραμμα, εξέφρασε τη δυσαρέσκειά της . Οι λόγοι για την άρνηση της Ιαπωνίας είναι και πάλι πολιτικοί, το αμφιλεγόμενο ζήτημα της σύγκρουσης στην Υεμένη και η επιτακτική ανάγκη σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
