Ο τομέας του υποβρύχιου πολέμου στο Αιγαίο είναι μεγάλης σημασίας για την τελική έκβαση ναυτικών επιχειρήσεων στο Αιγαίο και καθοριστικός για την άμυνα των νησιών μας.
Επίσης, η Τουρκία έχει προχωρήσει στην εκπόνηση κατασκευής υποβρυχίων της ,σύμφωνα με το οποίο θα τίθενται σε λειτουργία κάθε χρόνο ένα από τα συνολικά 6 υποβρύχια κλάσης Reis που θα παραδοθούν στο τουρκικό ναυτικό έως το 2027.
Ενδεικτικό ότι, ανέπτυξαν το μίνι υποβρύχιο όχημα STM500 που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από ειδικές δυνάμεις μεταφέροντας έως και 6 άτομα για διεξαγωγή επιχειρήσεων στο Αιγαίο, ενώ ενέταξαν το UAV Aksungur στον ανθυποβρυχιακό πόλεμο, αναβαθμίζοντας την απειλή κατά των υποβρυχίων μας σε Αιγαίο-Αν. Μεσόγειο.
Η χώρα μας παρά τις παραπάνω τουρκικές κινήσεις και σχεδιασμούς, δεν φαίνεται μέχρι στιγμής να κινείται στην απόκτηση μη επανδρωμένου υποβρύχιου οχήματος, ωστόσο η λύση φαίνεται ότι μπορεί να προέλθει από την φίλη και σύμμαχο χώρα τις ΗΠΑ.
«Μίνι» υποβρύχιο για επιχειρήσεις ταχείας αντίδρασης
Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ πρόσθεσε το τελευταίο του μίνι υποβρύχιο ειδικών επιχειρήσεων, το Dry Combat Submersible (DCS), στον στόλο. Το DCS είναι μια σημαντική πρόοδος στην υποβρύχια τεχνολογία, που επιτρέπει στο προσωπικό να παραμένει πλήρως βυθισμένο και προστατευμένο κατά τη διάρκεια των εργασιών. Αυτή η ενσωμάτωση σηματοδοτεί ένα σημαντικό επίτευγμα για το Πολεμικό Ναυτικό.
Η Lockheed Martin, η κατασκευάστρια εταιρεία του DCS, ανακοίνωσε ότι το υποβρύχιο έχει φτάσει στην αρχική επιχειρησιακή του ικανότητα με το Πολεμικό Ναυτικό. Μέχρι σήμερα, η Lockheed Martin έχει παραδώσει δύο μονάδες DCS στο Πολεμικό Ναυτικό, με μια τρίτη να ακολουθεί.
Το DCS είναι μια παραλλαγή του S351 Nemesis, ενός σχεδίου «μίνι-υποβρυχίου» από την εταιρεία MSubs με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο. Η MSubs και η Lockheed Martin, έχουν συνεργαστεί στο σχεδιασμό και την κατασκευή του DCS από το 2016.
Αυτό το υποβρύχιο βάρους 30 τόνων και μήκους 39 ποδιών διαθέτει ένα πλήρως ηλεκτρικό σύστημα πρόωσης, μπορεί να διανύσει 66 ναυτικά μίλια με περίπου πέντε κόμβους και να κατέβει σε περίπου 330 πόδια. Μπορεί να μεταφέρει πλήρωμα δύο ατόμων, με επιπλέον χώρο για οκτώ άτομα ή ισοδύναμο φορτίο.
Επισημαίνουμε ότι, το τελευταίο SEAL Delivery Vehicle (SDV) του Ναυτικού, το Mk 11, έχει μήκος λίγο λιγότερο από 22,5 πόδια και μπορεί να φιλοξενήσει πλήρωμα δύο συν έξι ατόμων. Αυτό το υποβρύχιο μάχης (SWCS), περιορίζει το λειτουργικό του βάθος σε σύγκριση με το υποβρύχιο Dry Combat (DCS).
Το Αμερικανικό Ναυτικό και οι ειδικές δυνάμεις του (SEAL), επωφελούνται από τον εσωτερικό θάλαμο του DCS. Σε αντίθεση με τα «μίνι υποβρύχια» SDV που εκθέτουν τους «επιβάτες» στο νερό, το DCS προσφέρει πιο άνετη οδήγηση. Τα SDV επίσης, μπορεί να προκαλέσουν κόπωση του χειριστή και κινδύνους για την υγεία λόγω των συνθηκών ψύχους. Απαιτούν επίσης περιορισμούς ενυδάτωσης λόγω της ανάγκης για βρεγμένα ρούχα και εξοπλισμό κατάδυσης.
Εν αντιθέσει, το DCS παρέχει ασφαλή, κρυφή μεταφορά σε μεγάλες αποστάσεις σε «στεγνό» περιβάλλον. Αφήνει το προσωπικό των ειδικών δυνάμεων έτοιμο για την αποστολή τους. Επιτρέπει επίσης την επιστροφή με τον ίδιο τρόπο, πιθανώς εντελώς υποβρύχια.
Το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό έχει μια νέα μέθοδο μεταφοράς των ειδικών δυνάμεών του (SEAL) και άλλων δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων. Αυτή η πρόοδος προσφέρει βελτιωμένα επίπεδα άνεσης σε αυτά τα στρατεύματα κατά τη διάρκεια των αποστολών.
Η χρήση του σε ρόλο προπομπού του Πολεμικού Ναυτικού μας, εκτιμούμε ότι θα δύναται να μετριάσει τις απώλειες από την δράση του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού.
