Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία συνεχίζονται με ιδιαίτερη σφοδρότητα, με τις δυνάμεις του Ζελένσκι να διεξάγουν μια ευρείας κλίμακας επιθετική αναγνώριση σε σχεδόν όλη την γραμμή επαφής με τις Ρωσικές Δυνάμεις ,προκειμένου να διακριβωθεί το αδύναμο σημείο της Ρωσικής άμυνας, ώστε στη συνέχεια να εφαρμοστεί σε αυτό, η κύρια επίθεση προς επίτευξη αποφασιστικού αποτελέσματος για την τελική έκβαση της μάχης.
Σε αυτή την εκτίμηση κατατείνει το γεγονός ότι ορισμένα ρωσικά κανάλια Telegram και μπλόγκερ πολέμου, αναφέρουν ότι η Ουκρανία έχει εμπλακεί μέχρι στιγμής μόνο με οκτώ (8) από τις είκοσι τέσσερις (24) ταξιαρχίες μάχης που είναι διαθέσιμες για αυτήν την επίθεση, ενώ είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι αρχικές Ουκρανικές επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν ταυτόχρονα σε πολλές κατευθύνσεις.
Αν επρόκειτο για εκδήλωση της Κύριας Ουκρανικής επίθεσης, αυτή θα πραγματοποιείτο σε στενό μέτωπο, σε μία κύρια κατεύθυνση και 1-2 δευτερεύουσες κατευθύνσεις, με πολλές Ταξιαρχίες να ενεργούν ταυτόχρονα σε μικρό εύρος και όχι με το 1/3 της συνολικής δύναμης των Ουκρανικών Ταξιαρχιών, προκειμένου να πετύχουν αρχικά διάρρηξη της Ρωσικής αμυντικής τοποθεσίας, διάσπαση, διεύρυνση του θύλακα και κατάληψη αυτής.
Το Ουκρανικό σχέδιο ενεργείας
Η Ουκρανία ξεκίνησε τις προπαρασκευαστικές επιθέσεις της στις αρχές Μαΐου, με τις οποίες έπλητταν σε βάθος Ρωσικούς σταθμούς διοίκησης, αποθήκες πυρομαχικών και χώρους αποθήκευσης καυσίμων.
Πραγματοποίησαν επιχειρήσεις μικρής κλίμακας στο Μπέλγκοροντ για να κρατήσουν τις δυνάμεις της Μόσχας απλωμένες και να επιχειρούν να μαντέψουν τον πραγματικό Αντικειμενικό σκοπό (ΑΝΣΚ) της Ουκρανίας, αν και φαινόταν ότι αυτός θα ήταν η εκτόξευση επίθεσης στον άξονα Ζαπορίζια- Τοκμάκ-Μελιτόπολη-Αζοφική Θάλασσα, πετυχαίνοντας έτσι τον διαχωρισμό των Ρωσικών δυνάμεων στα δύο, σε εκείνες που θα βρίσκονταν Δυτικά Μελιτόπολης-στον Χερσώνα και την Κριμαία και σε εκείνες που θα βρισκόταν ανατολικά της Μελιτόπολης σε Μαριούπολη και Ντονμπάς.
Οι Ρώσοι γνώριζαν επίσης την κρίσιμη σημασία της Μελιτόπολη και τι θα τους κόστιζε η απώλεια της, με αποτέλεσμα, εδώ και πάνω από έξι μήνες να δημιουργούν μια σύνθετη σειρά αμυντικών ζωνών σε όλο το μέτωπο μεν, με ιδιαίτερη όμως έμφαση και πυκνότητα στην περιοχή μεταξύ Ζαπορίζιε-Μελιτόπολης.
Έτσι όταν στις 5 Ιουνίου, οι Ουκρανοί επιτέθηκαν νότια της πόλης Orikiv στην περιφέρεια Ζαπορίζια με κατεύθυνση το Τοκμάκ οι ρωσικές δυνάμεις δεν αιφνιδιάστηκαν.
Το Ρωσικό δόγμα διεξαγωγής άμυνας περιοχής
Σύμφωνα με το Ρωσικό δόγμα διεξαγωγής άμυνας περιοχής, προβλέπονται δυνάμεις ασφαλείας, δυνάμεις αποκρούσεως και δυνάμεις εφεδρείας, κάθε μια από τις οποίες αναπτύσσσεται αντίστοιχα στην έμπροσθεν της πρώτης γραμμής αμύνης, στην κυρίως αμυντική τοποθεσία και στο εσωτερικό όπισθεν αυτής σε κάποιο βάθος.
Αποστολή των δυνάμεων ασφαλαίας είναι να αποδυναμώσουν τους επιτιθέμενους όσο το δυνατόν περισσότερο, να μην εμπλακούν στενά με αυτούς και να τους οδηγήσουν στην κύρια αμυντική τοποθεσία στην οποία είναι ταγμένος ο κύριος όγκος των αμυνομένων δυνάμεων, οι δυνάμεις αποκρούσεως οι οποίες έχουν ως αποστολή να αναχαιτίσουν τον επιτιθέμενο προτάσσοντας σθεναρή αντίσταση.
Στην συνέχεια μόλις επιτευχθεί η ανάσχεση της ορμής του επιτιθέμενου και η πρόκληση σημαντικών απωλειών του, αναλαμβάνουν δράση οι εφεδρικές δυνάμεις οι οποίες αντεπιτίθενται μεσκοπό την καταστροφή του επιτιθέμενου εχθρού.
Η αμυντική οργάνωση των Ρώσων
Στην προκειμένη περίπτωση η Ρωσική κύρια αμυντική τοποθεσία εμπεριέχει τρείς (3) διαδοχικές ζώνες που η κάθε μια έχει ναρκοπέδια, οδόντες δράκοντος,"τομές" φιλοξενίας τεθωρακισμένων οχημάτων, χαρακώματα και έργα μόνιμης και ημιμόνιμης οχύρωσης, αλλά και ζώνες θανάτου για τον επιτιθέμενο που διοχετεύεται σε αυτές τεχνηέντως προκειμένου να καταστραφεί από βολές φίλιου πυροβολικού και όλμων κατά βάση.
Αποτέλεσμα είναι μέχρι στιγμής η Ουκρανία να μην έχει ακόμη περάσει από την πρώτη ζώνη της κύριας Ρωσικής γραμμής άμυνας πουθενά, ενώ αίσθηση έχει προκαλέσει η μη συμμετοχή Ουκρανικών drone στις επιχειρήσεις, δείγμα των επιτυχιών στον τομέα του ηλεκτρονικού πολέμου από πλευράς Ρώσων.
Τέλος τα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη και τα επιθετικά ελικόπτερα συνεχίζουν να παίζουν ρόλο στην επίθεση των ουκρανικών τεθωρακισμένων από αέρος, με την Ουκρανία να αδυνατεί με την αεράμυνά της να προστατεύσει ολόκληρη τη γραμμή του μετώπου.
Τι μπορεί να συμβεί στη συνέχεια του πολέμου ;
Οι Ουκρανικές ενέργειες
Ο Ζελένσκι βρίσκεται σε άσχημη θέση διαπιστώνοντας από την ευρείας κλίμακας επιθετική αναγνώριση που διενεργούν οι δυνάμεις του ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να διασπαστεί ακόμη και η πρώτη ζώνη της κύριας αμυντικής τοποθεσίας των Ρώσων.
Εάν ο Ουκρανός πρόεδρος διατάξει τα στρατεύματά του να συνεχίσουν να πιέζουν και εμπλέξει και τις υπόλοιπες 16 Ταξιαρχίες που διαθέτει για να πραγματοποιήσει την επίθεσή του, μπορεί τελικά να πετύχει να διεισδύσει στην κύρια αμυντική τοποθεσία των Ρώσων σε κάποιο σημείο του μετώπου.
Ωστόσο είναι πολύ αβέβαιη η συνέχεια για τις Ουκρανικές Δυνάμεις, οι οποίες έχοντας υποστεί πολλές απώλειες θα κληθούν να αντιμετωπίσουν την αντεπίθεση από τις ισχυρότατες και ξεκούραστες Ρωσικές εφεδρικές δυνάμεις, πράγμα που είναι πάρα πολύ πιθανό να οδηγήσει στη συντριβή τους.
Εφόσον αυτό πραγματοποιηθεί τότε η Ουκρανία θα μεταπέσει σε αμυντικό ρόλο σε όλο το μέτωπο.
Αυτό που η Ουκρανία μπορεί να επιλέξει να κάνει βραχυπρόθεσμα είναι να διατηρήσει την πυκνότητα των επιθέσεων σε όλη τη γραμμή επαφής σε περιορισμένα έως μέτρια επίπεδα , εξαπολύοντας μια μεγάλη επίθεση στην περιοχή Χερσώνα και επιχειρώντας παράλληλα να ανακαταλάβει τον Πυρηνικό Σταθμός ηλεκτροπαραγωγής στη Ζαπορίζια.
Οι ενέργειες του Πούτιν
Ο Πούτιν τέλος από την πλευρά του μετά την αποτυχήμένη ή περιορισμένης επιτυχίας Ουκρανικής επίθεσης μπορεί να προβεί σε ένα από τα παρακάτω:
-Να επιδιώξει να κρατήσει τις γραμμές αμύνης του επιδιώκοντας να διαπραγματευτεί το τέλος των μαχών που θα εδραιώσει τον έλεγχο του εδάφους που κατέχει επί του παρόντος.
-Μετά την επίθεση της Ουκρανίας να εξαπολύσει μια δική του επίθεση για να καταλάβει όλο το Ντονμπάς ενώ η Ουκρανία είναι αδύναμη
-Να διατάξει μια μεγάλη αντεπίθεση για την κατάληψη σημαντικού εδάφους ή μιας πόλης μόλις κορυφωθεί η επίθεση της Ουκρανίας.
Συμπέρασμα
Η Ουκρανία θα πρέπει να βρει την ισορροπία ανάμεσα στο να κερδίσει ότι μπορεί τώρα, χωρίς να κινδυνεύει να χάσει επαρκή ισχύ για να αποτρέψει μια σημαντική νέα ρωσική προέλαση στη συνέχεια, επιδιώκονταςι να τερματίσει τις μάχες με τους καλύτερους δυνατόν όρους.
Αυτό που είναι εντός των δυνατοτήτων της Ουκρανίας είναι να διατηρήσει την φυσιογνωμία της μάχης σε όλη τη γραμμή επαφής , εξαπολύοντας μια μεγάλη επίθεση στην περιοχή Χερσώνα και επιχειρώντας παράλληλα να ανακαταλάβει τον Πυρηνικό Σταθμός ηλεκτροπαραγωγής στη Ζαπορίζια.
Εφόσον αυτό επιτευχθεί στη συνέχεια αναμένουμε την ένταξη express της Ουκρανίαςστο ΝΑΤΟ, με αποτέλεσμα τον τερματισμό του πολέμου και τον Πούτιν να δηλώνει ικανοποιημένος διατηρώντας στην κατοχή του τα Ουκρανικά εδάφη που κατέλαβε.
