Οι δυτικές δυνάμεις θέλουν να διασφαλίσουν ότι, η Ρωσία δεν θα λάβει ώθηση στα ενεργειακά της έσοδα, καθώς προσπαθούν να αυξήσουν την οικονομική πίεση 15 μήνες μετά την πλήρη εισβολή της Μόσχας στην Ουκρανία.
Το μερίδιο της Μόσχας στις ευρωπαϊκές εισαγωγές φυσικού αερίου, μειώθηκε από περισσότερο από 40 τοις εκατό σε λιγότερο από 10 τοις εκατό, και ένας ήπιος χειμώνας έχει ενισχύσει την αποθήκευση φυσικού αερίου στην ΕΕ.
Ωστόσο, για την Ρωσία νέο μεγάλο έργο φυσικού αερίου, το Arctic LNG-2, θα πρέπει να ξεκινήσει φέτος. Όμως το έργο αντιμετωπίζει προβλήματα με κρίσιμο εξοπλισμό αερίου. Αυτό θα μπορούσε να επιβραδύνει σοβαρά την έναρξη λειτουργίας του εργοστασίου. Ενώ παράλληλα, είναι σημαντικό για τη Ρωσία να αυξήσει τις εξαγωγές φυσικού αερίου στο πλαίσιο της κατάρρευσης των πωλήσεών της προς την ευρωπαϊκή κατεύθυνση.
Υπάρχει διέξοδος από αυτή την δύσκολη κατάσταση;
Η πλήρης παραγωγή του έργου Arctic LNG 2 της Novatek, θα μπορούσε να καθυστερήσει τουλάχιστον τρία έως τέσσερα χρόνια. Την άποψη αυτή εξέφρασαν επίσημοι εκπρόσωποι της ερευνητικής εταιρείας Rystad Energy. Η αιτία είναι ότι, λόγω κυρώσεων είναι αδύνατη η εισαγωγή κρίσιμου εξοπλισμού: αεριοστροβίλων και συμπιεστών ευρωπαϊκής και αμερικανικής παραγωγής.
Μετά την πτώση των εξαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη από 160 σε 30 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως, η Ρωσία έχει δύο τρόπους να ανακατευθύνει τις εξαγωγές φυσικού αερίου.
Το πρώτο είναι η κατασκευή αγωγών φυσικού αερίου προς την ασιατική κατεύθυνση.
Ο δεύτερος τρόπος είναι η εξαγωγή φυσικού αερίου δια θαλάσσης. Αλλά για αυτό, το αέριο πρέπει να υγροποιηθεί, κάτι που απαιτεί την κατασκευή μονάδων LNG. Και υπάρχουν πολλά προβλήματα στην πορεία. Εάν η Ρωσία έχει κολοσσιαία εμπειρία στην κατασκευή αγωγών φυσικού αερίου και διαθέτει όλες τις τεχνολογίες, τότε είναι αρχάριος στην κατασκευή μονάδων LNG και δεν διαθέτει τις τεχνολογίες για την κατασκευή LNG μεγάλης χωρητικότητας.
Ωστόσο, συνδέθηκε με την αγορά κυρίως εισαγόμενου εξοπλισμού, ο οποίος δεν παράγεται στη Ρωσία. Και τώρα αυτό το πρόβλημα πρέπει να λυθεί.
Το απαισιόδοξο σενάριο είναι ότι, η εταιρεία θα πρέπει να αναζητήσει αντικαταστάτη για δυτικούς στροβίλους για το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας.
Ποιες επιλογές μπορεί να εξετάσει η Novatek;
Σύμφωνα με τον Ιγκόρ Γιουσκόβ, ειδικός στο Ρωσικό Χρηματοοικονομικό Πανεπιστήμιο και το Ταμείο Εθνικής Ενεργειακής Ασφάλειας, πρώτον η Ρωσία πρέπει να αρχίσει να παράγει τον δικό της αεριοστρόβιλο υψηλής χωρητικότητας, αλλά αυτό σημαίνει χάσιμο χρόνου. Μέχρι τώρα, τα εργοστάσιά της μπορούσαν να παράγουν μόνο τουρμπίνες μικρής και μεσαίας ισχύος.
Μια άλλη επιλογή, είναι να χρησιμοποιηθούν ηλεκτρικοί κινητήρες αντί για τουρμπίνες αερίου. «Αυτό ακριβώς σκοπεύει να κάνει η Novatek, για παράδειγμα, στο Μούρμανσκ στο νέο της έργο που ανακοινώθηκε για την παραγωγή LNG με χωρητικότητα 20,4 εκατομμυρίων τόνων ετησίως, για να αντικαταστήσει τους στροβίλους με ηλεκτρικούς κινητήρες που τροφοδοτούνται από τον πυρηνικό σταθμό Kola», ανέφερε.
Η τρίτη επιλογή, είναι να αντικατασταθούν οι τουρμπίνες που κατασκευάζει η αμερικανική Baker Hughes με τον εξοπλισμό της κινεζικής Harbin Guanghan Gas Turbine.
Ο ειδικός σημειώνει ότι, εάν τα προβλήματα με τους στροβίλους για σταθμούς παραγωγής ενέργειας μπορούν να λυθούν, τότε η έλλειψη δυτικών στροβίλων για τα ίδια τα εργοστάσια LNG (πλατφόρμες LNG) θέτει πιο δύσκολο έργο για τη Novatek.
«Με τους στροβίλους για πλατφόρμες LNG, η κατάσταση είναι πιο περίπλοκη, επειδή ο άλλος εξοπλισμός για αυτούς είναι βαρύτερος και μεγαλύτερος. Εάν τα εγκαταστήσετε, τότε ίσως χρειαστεί να δημιουργήσετε νέες πλατφόρμες για αυτούς», λέει ο Γιουσκόβ.
Αυτό σημαίνει μια απότομη αλλαγή στη διαμόρφωση του έργου, η οποία θα αυξήσει τόσο τις επενδύσεις σε αυτό όσο και τον χρόνο υλοποίησης.
Δηλαδή, δεν μπορεί κανείς να βασίζεται στο LNG όσον αφορά την αύξηση των εξαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου, τουλάχιστον όσο επιβάλλονται κυρώσεις σε κρίσιμο εξοπλισμό. Ως εκ τούτου, η Gazprom βασίζεται μόνο σε αγωγούς φυσικού αερίου προς την ασιατική κατεύθυνση.
«Δεν γίνεται λόγος για αποκατάσταση των εξαγωγών φυσικού αερίου στα 160 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως. Είναι το νέο φυσιολογικό ότι, τώρα εξάγουμε σημαντικά λιγότερο αέριο. Και πρέπει να συμβιβαστείτε με αυτό. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα τα επόμενα χρόνια. Μπορεί να μην επιστρέψουμε ποτέ σε τέτοιους όγκους εξαγωγών φυσικού αερίου όπως παλιά, τουλάχιστον δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι θα επιστρέψουμε», καταλήγει ο ειδικός.
