Οι προεδρικές και βουλευτικές εκλογές στην Τουρκία είναι προγραμματισμένες για τις 14 Μαΐου. Οι πολιτικοί σχολιαστές δίνουν ιδιαίτερη σημασία σε αυτές τις εκλογές. Πιστεύουν ότι , ο τουρκικός λαός θα αποφασίσει εάν η Τουρκία θα παραμείνει κολλημένη στο να αντλεί πολιτική υποστήριξη από την ισλαμική θρησκευτική θέση ή οραματίζεται ένα φιλελεύθερο δημοκρατικό και προοδευτικό έθνος που επηρεάζεται από τη Δύση.
Είναι γνωστό ότι, ο υποψήφιος της τουρκικής αντιπολίτευσης Muharrem İnce αποχωρεί από τον εκλογικό αγώνα. Έτσι ο Κιλιντζάρογλου θα μπορούσε να λάβει εκτός από το 49,3% που του δίνεται δημοσκοπικά και το ποσοστό του Ince 2.2%, εξασφαλίζοντας συνολικό ποσοστό 51.5%, με αποτέλεσμα την εκλογή του ως νέος Πρόεδρος της Τουρκίας από τις 14 Μαΐου.
Ο Ερντογάν παρέμεινε στην εξουσία για σχεδόν είκοσι χρόνια. Τα τελευταία χρόνια, έχει δείξει μια ισλαμιστική προδιάθεση, άλλοτε επιθετική και άλλοτε φανατική. Πρόσφατα μετέτρεψε την Αγία Σοφία από μουσείο σε τζαμί, μια απόφαση που προφανώς δεν περιελάμβανε διαβούλευση και εκτελέστηκε γρήγορα μετά από μια αιφνιδιαστική ανακοίνωση.
Ποια ήταν τα πραγματικά κίνητρα του Ερντογάν για να κάνει αυτό το προκλητικό βήμα;
Η Αγία Σοφία χτίστηκε τον 4ο αιώνα ως βυζαντινή εκκλησία. Μετατράπηκε σε τζαμί, μετά από απόφαση του τουρκικού δικαστηρίου και την οριστική επιβεβαίωση του Τούρκου Προέδρου.
Πολλοί θεώρησαν την απόφαση ως αντιχριστιανική, αλλά είχε σκοπό, πρώτα και κύρια, να ευχαριστήσει τους Άραβες μουσουλμάνους. Ο Ερντγάν επιθυμούσε να καθιερωθεί ως ο πιο άξιος ηγέτης που θα σταθεί επικεφαλής του σουνιτικού μουσουλμανικού κόσμου. Επιδεικνύει προσεκτικά τη θρησκευτικότητά του, παραθέτει τακτικά στίχους από το Κοράνι στις ομιλίες του και συχνά προσεύχεται δημόσια.
Επιδιώκει να ανακτήσει τη δόξα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, της οποίας οι αγαπημένες κατακτήσεις έχουν παραλληλισμούς με τις σημερινές τουρκικές ενέργειες όπως αναφέρονται παρακάτω:
Η κατοχή της Βόρειας Κύπρου από την Τουρκία, η άφιξη τουρκικών μαχητικών στη Λιβύη, εισβολές του τουρκικού στρατού στο συριακό έδαφος και κατοχή κουρδικών πόλεων.
Επίσης, η σιωπηρή υποστήριξη του Ερντογάν στις δυνάμεις του ISIS, η απορρόφηση στην Τουρκία χιλιάδων Αιγυπτίων ακτιβιστών από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και χορήγηση καθεστώτος πρόσφυγα στην Τουρκία, οι προσπάθειες για τον έλεγχο μεγάλων περιοχών στο Σουδάν επιδιώκοντας να αποδυναμώσει τη θέση της Σαουδικής Αραβίας ως θεματοφύλακα των ιερότερων ιερών του Ισλάμ στη Μέκκα και τη Μεδίνα.
Και τέλος, η παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις του Ισραήλ και τη σύγκρουσή του με τους Παλαιστίνιους, και αργότερα τη λήψη στάσης κατά της Ινδίας στο πλαίσιο του Κασμίρ.
Ο Ερντογάν, προσπαθεί να παρουσιαστεί ως υπερασπιστής των Παλαιστινίων και του τζαμιού al-Aqsa στο Όρος του Ναού στην Ιερουσαλήμ. Αυτή η τοποθέτηση είναι αναπόσπαστο μέρος της επιθυμίας του, να επεκτείνει τις δραστηριότητες της Τουρκίας και να καταλάβει τελικά τον αραβικό κόσμο.
Πριν από δύο χρόνια, η αποτυχημένη συνάντηση της Μαλαισίας τριών χωρών κατά της Σαουδικής Αραβίας, δηλαδή της Τουρκίας, του Ιράν και του Πακιστάν, μαρτύρησε τη φιλοδοξία του Ερντογάν να προβληθεί ως ο μοναδικός ηγέτης του ισλαμικού κόσμου.
Τα τελευταία χρόνια, η ένταση μεταξύ του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας, της Αιγύπτου, του Μπαχρέιν και των Εμιράτων χώρισε τη Μέση Ανατολή σε μέτωπα. Η Τουρκία έγινε υπερασπιστής του Κατάρ μαζί με το Ιράν. Να επισημάνουμε ότι, ο τουρκικός στρατός έχει βάσεις στο Κατάρ και προστατεύει τον Εμίρη και τη γη του.
Ορισμένοι πιστεύουν ότι μέσω τέτοιων ενεργειών, ο Ερντογάν προσπαθεί να κλέψει τον ρόλο του βασιλείου ως υπερασπιστή των Αράβων, των Μουσουλμάνων και των δύο πιο ιερών τοποθεσιών τους στη σαουδαραβική επικράτεια. Η δημοτικότητά του μεταξύ των Αράβων είναι αναμφίβολα υψηλή, ειδικά όταν είναι εχθρικός προς το Ισραήλ. Να σημειωθεί ότι, ο τουρκικός στρατός θεωρείται ο δεύτερος ισχυρότερος στη Μέση Ανατολή μετά το Ισραήλ.
Η Τουρκία βρίσκεται σε ιστορικό σταυροδρόμι
Είτε οι εκλογές στείλουν τον Ερντογάν στο σπίτι του είτε τον επαναφέρουν στην εξουσία, σε κάθε περίπτωση, η χώρα βρίσκεται σε ιστορικό σταυροδρόμι.
Ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου είναι ο εκλεκτός αρχηγός της αντιπολίτευσης. Το μανιφέστο που δημοσίευσε η Συμμαχία του Έθνους τον Ιανουάριο, προτείνει την αφαίρεση των εξουσιών του Προέδρου και την αποκατάσταση του κοινοβουλευτικού συστήματος που διακυβεύτηκε με προεδρικό διάταγμα το 2018.
Στοχεύει στην εισαγωγή πολλών συνταγματικών τροποποιήσεων για την αναμόρφωση της εκτελεστικής, της νομοθετικής και της δικαστικής εξουσίας και την προσθήκη λογοδοσίας.
Η πρόβλεψη του αποτελέσματος των προεδρικών και κοινοβουλευτικών εκλογών στην Τουρκία είναι κάπως δύσκολη. Σε γενικές γραμμές, η εκλογική συμπεριφορά στην Τουρκία επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες όπως η θρησκεία, η γεωγραφία και οι οικονομικές επιδόσεις.
Μια πρόσφατη έρευνα της Παγκόσμιας Ακαδημίας δείχνει ότι το 28,9% των ψηφοφόρων νοιάζονται περισσότερο για τα οικονομικά προβλήματα και ακολουθούν η τρομοκρατία (15,4%), η προσφυγική κρίση (9,4%), ο περιορισμός της ελευθερίας και των δικαιωμάτων του προσωπικού (7,8%), η εξωτερική πολιτική (6,1%). και κουρδικό (4,6%).
Μπορεί να αναφερθεί ότι, η Ινδία ήταν η πρώτη χώρα που έφερε ανακούφιση και ιατρική βοήθεια στον πληθυσμό που επλήγη από το σεισμό στο Τούκι και ο Ερντογάν δεν έχασε χρόνο να μιλήσει κατά της Ινδίας στα Ηνωμένα Έθνη αχάριστα.
Σχολιάζοντας την εξωτερική πολιτική του Ερντογάν, το Begin-Saadat Center for Strategy γράφει στο Perspective Paper του: «Παρά την προφανή τάση της Τουρκίας να εξομαλύνει τις σχέσεις με πολλές χώρες, ιδίως το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, οι ακροβατισμοί του Ερντογάν μεταξύ Ανατολής και Δύσης και η σκληρή στρατηγική του στη Μεσόγειο, έχουν προκαλέσει ανησυχία στην Ουάσιγκτον, την Ιερουσαλήμ και άλλες πρωτεύουσες όπως η Αθήνα και το Κάιρο».
Η νίκη του Ερντογάν θα οδηγούσε πιθανότατα σε μια επανάληψη τυπικών πολιτικών στη Μεσόγειο, όπου οι εταιρικές σχέσεις συνδυάζονται με εντάσεις. Μια κυβερνητική αλλαγή θα μπορούσε να φέρει την Τουρκία πιο κοντά στις ΗΠΑ και την ΕΕ.
