Οι ΗΠΑ στοχεύουν να συντρίψουν τα ρωσικά και κινεζικά αντιδορυφορικά όπλα με τους δορυφόρους επικοινωνίας, μεταφοράς δεδομένων και παρακολούθησης πυραύλων της Υπηρεσίας Διαστημικής Ανάπτυξης (SDA). Η πρώτη παρτίδα των 10 δορυφόρων εκτοξεύτηκε στις 2 Απριλίου.
Ο διευθυντής της SDA Ντέρεκ Μ. Τερνίαρ (Derek M. Tournear) είπε ότι ο στόχος είναι να καταστήσει οποιαδήποτε επίθεση στον αστερισμό απαγορευτικά δαπανηρή και τεχνικά προκλητική για τους πυραύλους Anti-Satellite (ASAT) απευθείας ανάβασης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Στρατιωτικές δαπάνες και κυρώσεις βλάπτουν τον προϋπολογισμό της Ρωσίας: Έλλειμμα σχεδόν 29 δισ. δολαρίων το πρώτο τρίμηνο του 2023
Ενώ αυτό προσθέτει μια άλλη διάσταση στη συμβατική στρατιωτική και πυρηνική αποτροπή μεταξύ των υπερδυνάμεων, καθώς οποιαδήποτε δορυφορική επίθεση θα προκαλέσει άμεσα πόλεμο στη Γη, παραδόξως δεν λαμβάνει υπόψιν ότι η Ρωσία και η Κίνα έχουν από καιρό τολμήσει να αναπτύξουν κατευθυνόμενα ενεργειακά όπλα (DEW).
Το Proliferated Warfighter Space Architecture (PWSA) της SDA έχει μια αρχική παρτίδα 28 δορυφόρων, εκ των οποίων οι δέκα εκτοξεύτηκαν από έναν επαναχρησιμοποιήσιμο πύραυλο SpaceX Falcon 9. Η δόση 1 αποτελείται από 126 δορυφόρους για τη μεταφορά δεδομένων και 35 για την παρακολούθηση πυραύλων, με μηνιαίες εκτοξεύσεις που έχουν προγραμματιστεί να ξεκινήσουν τον Σεπτέμβριο του 2024.
Σμήνος δορυφόρων στο διάστημα
Η δόση 2, εν τω μεταξύ, θα αποτελείται από ένα στόλο 250 δορυφόρων που ονομάζεται «Transport Layer» (μεταφορά) και έναν αστερισμό 50 δορυφόρων που ονομάζεται «Tracking Layer» (παρακολούθηση). Από αυτούς, 100 θα είναι δορυφόροι Alpha για μεταφορά δεδομένων, 72 δορυφόροι Beta με εξαιρετικά υψηλό ωφέλιμο φορτίο τακτικών επικοινωνιών συχνότητας και 44 δορυφόρουι Gamma που μεταφέρουν ωφέλιμα φορτία «προηγμένης κυματομορφής».
«Θα έχουμε εκατοντάδες από αυτούς τους δορυφόρους εκεί πάνω. Θα κοστίσει περισσότερο η κατάρριψη ενός μόνο δορυφόρου από ό,τι θα κοστίσει η κατασκευή αυτού του μεμονωμένου δορυφόρου. Απλώς αλλάξαμε εντελώς αυτήν την εξίσωση αξίας», ανέφερε ο Τερνίαρ σε μια έκθεση για τις Αεροπορικές και Διαστημικές Δυνάμεις. Μιλούσε στο περιθώριο του Φόρουμ Ασφάλειας Διαστημικής Ενέργειας του Ινστιτούτου Μίτσελ.
Η σκέψη μεταξύ των σχεδιαστών άμυνας των ΗΠΑ είναι ότι η αντικατάσταση μιας τεράστιας ακριβής διαστημικής αρχιτεκτονικής με μικρότερες, φθηνά συναρμολογημένες στοχεύει να πείσει τους αντιπάλους ότι τα μαθηματικά «δεν είναι πλέον υπέρ τους, καθιστώντας ουσιαστικά άχρηστα τα όπλα της Κίνας και της Ρωσίας».
Θεωρητικά, τέτοια χτυπήματα απειλούν αποτελεσματικά τους δορυφόρους του ίδιου του επιτιθέμενου λόγω των συντριμμιών που θα δημιουργούσαν με την κατάρριψη των αμερικανικών δορυφόρων. Οι παγκόσμιες διπλωματικές συνέπειες από τη δημιουργία διαστημικών σκουπιδιών πιέζουν επίσης τον εισβολέα και πιθανώς τον απομονώνουν, επηρεάζοντας πολλούς από τους πολιτικούς και στρατηγικούς τους στόχους.
Η Ρωσία και η Κίνα δεν θα χρησιμοποιήσουν αντιδορυφορικούς πυραύλους
Ωστόσο, οι αναφορές έχουν επισημάνει με συνέπεια τη Ρωσία και την Κίνα να καταβάλλουν συντονισμένες προσπάθειες για την ανάπτυξη κατευθυνόμενων ενεργειακών όπλων (DEW), αμφισβητώντας την ιδέα ότι πιθανότατα θα χρησιμοποιούν πυραύλους ASAT.
Οι αμερικανικές αντιλήψεις για τη Ρωσία που πιθανώς χρησιμοποιεί ASAT φαίνεται να έχουν σκληρύνει μετά τη δοκιμή της Μόσχας, στις 15 Νοεμβρίου 2021, ενός τέτοιου πυραύλου. Χρησιμοποίησε έναν αναχαιτιστή αντιβαλλιστικών πυραύλων PL-19 Nudol που έριξε τον δικό του δορυφόρο ηλεκτρονικής νοημοσύνης Cosmos 1408 σε 480 χιλιόμετρα (300 μίλια) από τη Γη που βρισκόταν σε τροχιά από το 1982. Σύμφωνα με τον αστροφυσικό Τζόναθαν ΜακΝτάουελ (Jonathan McDowell) του Κέντρου Αστροφυσικής του Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, φέρεται να δημιούργησε 1.500 κομμάτια συντριμμιών και κατέστρεψε τον δορυφόρο
Η Κίνα πραγματοποίησε επίσης ASAT στις 11 Ιανουαρίου 2007, χρησιμοποιώντας έναν τροποποιημένο βαλλιστικό πύραυλο μεσαίου βεληνεκούς DF-21 (MRBM) και έπληξε τον δικό της δορυφόρο FY-1C σε υψόμετρο 865 χιλιομέτρων. Η άκρως αμφιλεγόμενη δοκιμή κλόνισε τη στρατιωτική αδελφότητα τότε και αργότερα αξιολογήθηκε ως αποτέλεσμα της αποχώρησης των ΗΠΑ από τη Συνθήκη Αντιβαλλιστικών Πυραύλων του 1972 (ABMT) το 2002. Η κατάργηση της συνθήκης από την κυβέρνηση του τότε προέδρου Τζορτζ Μπους πυροδότησε κούρσα εξοπλισμών καθώς επιτάχυνε τα ρωσικά, κινεζικά και τελικά ινδικά υπερηχητικά προγράμματα.
Ακολούθησε στις 20 Φεβρουαρίου 2008, αμερικανική δοκιμή ASAT, όπου ένα Standard Missile-3 (SM-3) από αντιτορπιλικό Aegis του Ναυτικού των ΗΠΑ έβγαλε έναν αναγνωριστικό δορυφόρο USA-193. Οι ΗΠΑ δικαιολόγησαν τη δοκιμή λέγοντας ότι ο δορυφόρος σε αποσύνθεση μετέφερε στο σκάφος το εξαιρετικά τοξικό καύσιμο υδραζίνης που απειλούσε τη ζωή στη Γη.
Το ινδικό ASAT της 27ης Μαΐου 2019 που χρησιμοποίησε έναν τροποποιημένο αναχαιτιστή βαλλιστικών πυραύλων προέκυψε από αυτή τη σειρά αντιποίνων δοκιμών ASAT. Ωστόσο, ειδικοί, όπως ο απόστρατος υποστράτηγος Πρακάς Μένον (Prakash Menon), έχουν σημειώσει πώς το ινδικό ASAT δεν «απειλεί στην πραγματικότητα κανέναν άλλον, αφού το χτύπημα ενός μόνο δορυφόρου δεν καταρρίπτει ολόκληρο το σύστημα διαστημικής επιτήρησης μιας χώρας». Ο Μένον είναι πρώην Στρατιωτικός Σύμβουλος και Γραμματέας της Γραμματείας του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας (NSCS) και είναι επί του παρόντος διευθυντής του προγράμματος Στρατηγικών Σπουδών στο Ινστιτούτο Takshashila στην Μπανγκαλόρ. «Υπάρχει ένας ολόκληρος αστερισμός δορυφόρων για αυτόν τον ρόλο και το είδος της ικανότητας κινητικής ενέργειας που απαιτείται για να επιτευχθεί αυτό θα ήταν κολοσσιαίο. Ως εκ τούτου, η Ινδία θα πρέπει να αναπτύξει soft-kill και DEWs όπως τα λέιζερ όπου απενεργοποιούν έναν δορυφόρο και δεν τον διαλύουν χτυπώντας τον», είπε.
Η χρησιμότητα των DEW σε τέτοια σενάρια δεν φαινόταν να έχει ξεφύγει από τη Ρωσία αφού έχει αναπτύξει όπλα όπως τα Kalina, Peresvet και Zadira. Ενώ το Peresvet και το Zadira είναι κυρίως λέιζερ κατά των drone, το Kalina είναι ένα όπλο «ηλεκτρο-οπτικού πολέμου» που μπορεί να τυφλώσει μόνιμα εχθρικούς δορυφόρους εκπέμποντας παλμούς λέιζερ για να βλάψει (ή να «θαμπώσει») τους οπτικούς αισθητήρες ενός δορυφόρου. Επίσης, από το 2001, έχει αναπτυχθεί ένα αερομεταφερόμενο σύστημα, το Sokol-Eshelon, αλλά η τρέχουσα κατάστασή του είναι ασαφής.
Επιπλέον, ο επικεφαλής της SpaceX, Έλον Μασκ, σημείωσε στις 11 Μαΐου πέρυσι πώς η Ρωσία «εντείνει» τις προσπάθειες να εμποδίσει τη δορυφορική υπηρεσία Διαδικτύου του Starlink στην Ουκρανία. Η Ουκρανία χρησιμοποίησε ευρέως το Starlink για την παροχή δορυφορικής πλοήγησης σε πολλές επιθέσεις με drone στη Ρωσία. Ο Μασκ, σε ένα σημείο, υπαινίχθηκε επίσης ότι θα διακόψει την υπηρεσία λόγω εκκρεμών τελών. Η Ρωσία έχει από καιρό πρωτοστατήσει στον ηλεκτρονικό πόλεμο (EW) και στον ηλεκτρομαγνητικό χώρο, εμφανές από τις καταστροφικές επιπτώσεις στα ουκρανικά drones και τις επικοινωνίες στο πεδίο της μάχης.
Η Κίνα, επίσης, προηγείται σε επίγεια DEW όπως τα λέιζερ και έκανε σταθερά βήματα στην υπέρβαση τεχνικών εμποδίων όπως η παραγωγή ενέργειας, η ένταση και η αναγνώριση στόχων, ενώ διαθέτει επίσης διάφορα διαστημικά DEW με τη μορφή όπλων συντροχιάς. Η South China Morning Post (SCMP) ανέφερε τον Μάρτιο του 2022 ότι επιστήμονες με έδρα το Σιτσουάν ανέπτυξαν μια συσκευή μικροκυμάτων με ισχύ εξόδου πέντε μεγαβάτ - διπλάσια από άλλα δημόσια γνωστά συστήματα. Ένα συνεχιζόμενο έργο από ερευνητές στη Σαγκάη ισχυρίζεται ότι θα είναι σε θέση να πυροβολήσει ένα λέιζερ 100 petawatt μέχρι το 2023.
Παρακολούθηση υπερηχητικών πυραύλων
Η δήλωση του Τερνίαρ, επομένως, φαίνεται να είναι περιττή, δεδομένου ότι σύμφωνα με την τεχνοστρατιωτική κατεύθυνση που ακολουθούν η Ρωσία και η Κίνα δεν θα χρησιμοποιούσαν εξαρχής κινητικά όπλα ASAT στο μέλλον.
Ωστόσο, η χρησιμότητα του PWSA έγκειται στην παρακολούθηση υπερηχητικών πυραύλων, η οποία έχει καταστεί ζωτικής σημασίας δεδομένης της ατιμωρησίας αυτού του τύπου πυραύλων για εντοπισμό και αναχαίτιση. Η Ρωσία και η Κίνα ομολογουμένως πρωτοστατούν στην τεχνολογία.
Μετά την εκτόξευση, ο Τερνίαρ είπε ότι η καθοριστική ικανότητα του αστερισμού PWSA είναι «να παρακολουθεί… αυτά τα υπερηχητικά οχήματα ολίσθησης, τους υπερηχητικούς πυραύλους… για τα οποία έχετε ακούσει». Ο τρέχων αστερισμός του στρατιωτικού συστήματος Space Based Infrared System (SBIRS) μπορεί να ανιχνεύσει τη φωτεινή θερμική λάμψη από το λοφίο ενός μεγάλου βαλλιστικού πυραύλου, όχι τ συγκριτικά αμυδρό υπέρυθρο ίχνος ενός υπερηχητικού πυραύλου.
Χρησιμοποιώντας υπάρχοντα τακτικά ραδιοδίκτυα, αυτοί οι δορυφόροι με αισθητήρες υπερύθρων μπορούν να ανιχνεύουν και να παρακολουθούν πυραύλους σε πτήση και διαστημόπλοιο για να αναμεταδίδουν τα δεδομένα παρακολούθησης απευθείας σε επίγειες, αεροπορικές ή ναυτικές δυνάμεις. Αυτή η ικανότητα των δορυφόρων Tranche 0 θα δοκιμαστεί το 2024.
Μετά την ανίχνευση ενός απειλητικού πυραύλου, οι δορυφόροι παρακολούθησης θα μεταδώσουν δεδομένα σχετικά με τη θέση του βλήματος και θα τα παρακολουθήσουν στους δορυφόρους του επιπέδου μεταφοράς χρησιμοποιώντας ζεύξεις επικοινωνίας λέιζερ. Στη συνέχεια, οι δορυφόροι αναμετάδοσης δεδομένων θα μεταδώσουν τις πληροφορίες στο έδαφος χρησιμοποιώντας ένα υπάρχον τακτικό ραδιοφωνικό δίκτυο, σύμφωνα με μια αναφορά στο Spaceflight Now.
«Έτσι οι δορυφόροι παρακολούθησης θα μπορούν να στέλνουν δεδομένα μέσω του στρώματος μεταφοράς και να τα συγχωνεύουν σε μια λύση ελέγχου πυρός με άλλες εισόδους δεδομένων», είπε ο Τερνίαρ.
Η επικοινωνία με τους υπερηχητικούς πυραύλους της Κίνας βασίζεται στην ίδια επιστήμη
Είναι ενδιαφέρον ότι μια κινεζική ανακάλυψη στη διατήρηση σταθερών και συνεχών επικοινωνιών με υπερηχητικούς πυραύλους βασίζεται στην ίδια αρχή - έχοντας ένα μεγάλο διασυνδεδεμένο δίκτυο δορυφόρων και επίγειων σταθμών.
Σύμφωνα με την South China Morning Post (SCMP), ερευνητές με έδρα το Πεκίνο διαπίστωσαν ότι ένα δίκτυο επικοινωνιών υψηλής συχνότητας που περιλαμβάνει επίγειους σταθμούς, δορυφόρους σε τροχιά και θαλάσσια πλοία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ξεπεραστεί η διακοπή της επικοινωνίας με έναν υπερηχητικό πύραυλο. Οι Αμερικανοί φαίνεται απλώς να έχουν χρησιμοποιήσει την προσέγγιση για την ανίχνευση υπερηχητικών πυραύλων.
Έτσι, τα έργα υπερηχητικών πυραύλων των ΗΠΑ ενδέχεται να αποτυγχάνουν, όπως συνέβη με την τελευταία δοκιμή του όπλου ταχείας αντίδρασης με εκτόξευση αέρα AGM-183A (ARRW) της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ (USAF).
Ωστόσο, φαίνεται να κάνει βήματα προόδου στην ανίχνευση υπερηχητικών βλημάτων. Μπορεί να έχει την ευκαιρία να ξεπεράσει τη συνολική του αδυναμία πριν από την ικανότητα της Κίνας και της Ρωσίας κατά της άρνησης πρόσβασης/περιοχής (A2/AD).
