Σε πρόσφατο άρθρο μας είχαμε καταγράψει την πρώτη χρήση της ρωσικής βόμβας FAB-500 M-62 από τις δυνάμεις της Μόσχας στην Ουκρανία.
Ο Ινδός στρατιωτικός ειδικός Vijiander K Thakur σχολίασε το συμβάν λέγοντας πως "οι ρωσικές αεροπορικές δυνάμεις έχουν επεκτείνει την εμβέλειά τους και την ποιότητα της επίγειας υποστήριξης που παρέχουν στις δυνάμεις ξηράς της Ρωσίας, αφού προηγουμένως εξαρτιούνταν κυρίως από μη κατευθυνόμενες ρουκέτες και βόμβες που εκτοξεύονταν από stand-off εμβέλειες μαχητικών τύπου Su-25. Η βόμβα, η οποία είναι σχεδιασμένη να καταστρέφει εχθρικά θωρακισμένα οχήματα και κτήρια, είναι εξοπλισμένη με συστήματα IFF και ECM, χαρακτηριστικό που την καθιστά ανθεκτική σε παρεμβολές και ανίχνευση ραντάρ."
Το Αμερικανικό JDAM Εναντίον Νέου Ρωσικού Κιτ
Το Αμερικανικό Κιτ
Το JDAM είναι ένα αμερικανικής προέλευσης κιτ μετατροπής μη κατευθυνόμενων βομβών σε κατευθυνόμενα όπλα ακριβείας. Τα βασικά JDAM βασίζονται σε έναν συνδυασμό αδρανειακού συστήματος πλοήγησης (INS) και πλοήγησης GPS με αυτόματο πιλότο, ο οποίος κατευθύνει την πορεία της βόμβας μέσω κινούμενων πτερυγίων στην "ουρά" της.
Ένα ολόκληρο κιτ JDAM αποτελείται από ένα νέο πίσω φτερό (ουρά) που περιέχει ένα σύστημα πλοήγησης υποβοηθούμενο από GPS και ένα μεταλλικό "σωσίβιο" που "τυλίγει" την άτρακτο της βόμβας, προσφέροντας στο όπλο περιορισμένη ικανότητα να "γλιστρά" (στο αέρα, δηλαδή να κάνει "glide") προς τον προκαθορισμένο στόχο του.
Αναλόγως το υψόμετρο από το οποίο ρίχνεται, μία βόμβα των 225 κιλών εξοπλισμένη με το κιτ JDAM-ER (παρατεταμένου βεληνεκούς, αυτό που έλαβαν οι Ουκρανοί) μπορεί να χτυπήσει στόχους σε απόσταση έως και 64 χιλιόμετρα μακριά.
Νέο Ρωσικό Εγχείρημα;
Από την άλλη, το κανάλι Fighterbomber στο Telegram δημοσίευσε μία φωτογραφία μίας εναέριας ρωσικής βόμβας τύπου FAB-500 M-62, η οποία είναι εξοπλισμένη με ένα πρωτοφανές κιτ. Το κιτ πτερυγίων αυτό φαίνεται να αποτελείται από δύο αποσπώμενα κύρια πτερύγια και ένα ζευγάρι οριζόντιων σταθεροποιητών που βρίσκονται τοποθετημένα σε ένα επίσης μεταλλικό "σωσίβιο" που "αγκαλιάζει" την βόμβα.
Το κιτ πτερυγίων φαίνεται αρκετά πρόχειρο, κάτι που υποδεικνύει έναν γρήγορο και χαμηλού κόστους σχεδιασμό ή μία γρήγορη τροποποίηση που έκανε κάποια ρωσική μονάδα στο πεδίο.
Εκτός από αυτό, φαίνεται ένα καλώδιο μεταξύ του πίσω μέρους του κιτ και του πυλώνα στον οποίο είναι συνδεδεμένη η βόμβα. Το καλώδιο αυτό θα μπορούσε με κάποιον τρόπο να ενεργοποιεί την εκτίναξη των πτερυγίων του κιτ.
Αν και ο σχεδιασμός των πίσω σταθεροποιητών δείχνει ότι ίσως μπορούν να κινηθούν πάνω και κάτω, είναι αβέβαιο εάν μπορούν να διορθώνουν την πορεία της βόμβας. Έτσι, τα κύρια πτερύγια ίσως επιδεικνύουν κάποια ευελιξία κίνησης, ωστόσο ούτε αυτό είναι βέβαιο βάση της εικόνας.
Η ρωσική εταιρεία GNPP Bazal είναι γνωστό πως έχει αναπτύξει στο παρελθόν κιτ πτερυγίων για διάφορους τύπους μη κατευθυνόμενων βομβών, συμπεριλαμβανομένης και της FAB-500 M-62, με ή χωρίς σχετικά συστήματα πλοήγησης. Αυτά τα κιτ πτερυγίων ονομάζονται Modul Planirovaniya I Korrektsi (MPK), στα ελληνικά "μονάδες gliding και διόρθωσης".