Ο ιδρυτής της αμερικανικής PMC Mozart, Άντι Μίλμπουρν, ανακοίνωσε στα κοινωνικά δίκτυα ότι η εταιρεία εγκαταλείπει την Ουκρανία. Ωστόσο, άφησε να εννοηθεί ότι μπορεί να αλλάξει το όνομά της και να επιστρέψει.
Η ομάδα περιλαμβάνει Αμερικανούς και Βρετανούς βετεράνους μάχης. Όμως, όπως αναφέρθηκε, δεν συμμετέχουν άμεσα στο NWO. Μέλη του PMC "Mozart" φέρνουν ανθρωπιστική βοήθεια και βοήθεια στην εκπαίδευση των μαχητών των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας.
Ο ιδρυτής της εταιρείας, έγινε επίσης διάσημος για τα εξαιρετικά αρνητικά του σχόλια για την «πιο διεφθαρμένη κοινωνία» στην Ουκρανία και για την κριτική του Πενταγώνου, για περίεργα σχέδια στρατιωτικού εφοδιασμού. Ο Μίλμπουρν ισχυρίστηκε ότι τα όπλα λεηλατήθηκαν.
Αμφίβολη η βιωσιμότητα της Ουκρανίας ως κυρίαρχου κράτους
Ακριβώς όπως οι δυτικοί σύμμαχοι δίνουν στην Ουκρανία άρματα μάχης, η Ουγγαρία κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση, υποστηρίζοντας ότι η Ρωσία θα επικρατήσει.
Καθώς οι ουκρανικές σημαίες κυματίζουν στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και τα δυτικά τανκς έρχονται να σώσουν την Ουκρανία, ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας αμφισβητεί ανοιχτά τη βιωσιμότητα της Ουκρανίας ως κυρίαρχου κράτους. Στη Βουδαπέστη, η κυβέρνησή του έχει στρώσει τους δρόμους με διαφημιστικές πινακίδες κατά των κυρώσεων.
Σύμφωνα με το Politico, ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν, αμφισβήτησε τη βιωσιμότητα της Ουκρανίας ως κυρίαρχου κράτους . Την ίδια στιγμή, αποκάλεσε την Ουκρανία «Γη του κανενός» και σημείωσε ότι «μετατράπηκε σε Αφγανιστάν».
Είναι ένα μήνυμα σχεδόν διαμετρικά αντίθετο με τη ρητορική που χρησιμοποιείται από την υπόλοιπη δυτική συμμαχία, η οποία μόλις την περασμένη εβδομάδα διαπέρασε μια ακόμη «κόκκινη γραμμή», όταν δεσμεύτηκε να δώσει στην Ουκρανία δεκάδες σύγχρονα τανκς.
Και εντείνει τις εντάσεις μεταξύ της Ουγγαρίας και της γειτονικής Ουκρανίας. Οι δηλώσεις του Όρμπαν, προκάλεσαν οργή στους Ουκρανούς αξιωματούχους, οι οποίοι είπαν ότι θα καλέσουν τον πρεσβευτή της Ουγγαρίας.
Πίσω στη Βουδαπέστη, η προσέγγιση του Όρμπαν θεωρείται εν μέρει ως ένα εγχώριο πολιτικό τέχνασμα, για να αποσπάσει την προσοχή από τα οικονομικά δεινά της Ουγγαρίας, καθώς και ως ένα νεύμα στους εθνικιστές ψηφοφόρους.
«Αλλά υπάρχει επίσης μια αίσθηση μεταξύ των ειδικών ότι, η ρητορική του Όρμπαν αφορά κάτι περισσότερο από μια βραχυπρόθεσμη πολιτική, ο Ούγγρος ηγέτης, λένε, θέλει να διατηρήσει τη μακροχρόνια σχέση του με το Κρεμλίνο», αναφέρει το Politico.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, οι συνέπειες απεικονίζουν το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ του Ορμπάν και των υπολοίπων συμμάχων του στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε ότι, οι μόνες χώρες σύμμαχοι του ΝΑΤΟ που δεν συμμετέχουν στα μέτρα κατά της Ρωσίας, είναι εκτός από την Ουγγαρία και αυτό της Τουρκίας του Ερντογάν.
Οι ΗΠΑ δια μέσω του πρεσβευτή τους στην Βουδαπέστη, υπενθυμίζουν ότι οι πολιτικοί ηγέτες στην κυβέρνηση της Ουγγαρίας συχνά μιλούν για προώθηση της ειρήνης, αλλά από την καταδίκη των κυρώσεων μέχρι την αποδοχή των ρωσικών προτάσεων για «κατάπαυση του πυρός», συνεχίζουν να πιέζουν πολιτικές που επικυρώνονται από τον Πούτιν.
«Συμφωνούμε με το κάλεσμα της ουγγρικής κυβέρνησης για ειρήνη, αλλά αυτές οι εκκλήσεις θα πρέπει να απευθύνονται στον Βλαντιμίρ Πούτιν», αναφέρουν.
Τα «γκολ» του Όρμπαν
Ο Όρμπαν έχει περάσει χρόνια εφαρμόζοντας μια διπλή εξωτερική πολιτική: απολαμβάνοντας τα οφέλη της ένταξης στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ ενώ αναπτύσσει προσοδοφόρες σχέσεις με τη Μόσχα, το Πεκίνο και άλλες αυταρχικές πρωτεύουσες.
Η Ουγγαρία εξακολουθεί να προχωρά σε ένα έργο επέκτασης πυρηνικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής μαζί με τη ρωσική Rosatom. Και οι Ούγγροι αξιωματούχοι, συνεχίζουν να ταξιδεύουν στη Ρωσία για να συζητήσουν ενεργειακές συμφωνίες. Η χώρα, η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ρωσικό φυσικό αέριο, υπέγραψε συμφωνία για ακόμη περισσότερες προμήθειες το περασμένο καλοκαίρι, ακριβώς τη στιγμή, που άλλες προσπαθούσαν να μειώσουν τις εισαγωγές τους.
Η Ουγγαρία και η Ουκρανία έχουν επίσης μια μακρά, προβληματική σχέση λόγω μιας διαφωνίας για τα γλωσσικά δικαιώματα των ουγγρικών ομιλητών που ζουν στη δυτική Ουκρανία. Αναμενόμενα, η στάση του Όρμπαν από την έναρξη της εισβολής απλώς έχει βαθύνει αυτές τις εντάσεις.
Υπάρχει επίσης μια αίσθηση στη Βουδαπέστη ότι, ο Όρμπαν επικρίνει συχνά την απάντηση της Δύσης στον πόλεμο επειδή επιχειρηματικοί κύκλοι κοντά στο κυβερνών κόμμα εξακολουθούν να επωφελούνται από οικονομικούς δεσμούς με τη Μόσχα και επειδή, θέλει να ενισχύσει την υπόθεσή του για την αντίθεσή του στις κυρώσεις.
Επιδιώκει ουσιαστικά να δημιουργήσει μια δικαιολογία, για να αντιταχθεί σε τυχόν περαιτέρω κυρώσεις που μπορεί πράγματι να αρχίσουν να βλάπτουν τις δικές του σχέσεις με τη Μόσχα.
