Ο αρχηγός αεράμυνας της Ουκρανίας δήλωσε το Σάββατο ότι, η χώρα του δεν διαθέτει σύστημα ικανό να αναχαιτίσει και να καταρρίψει πυραύλους Kh-22, που εκτοξεύονται από τη Ρωσία.
Ο αντιστράτηγος Nikolay Oleshuk, Αρχηγός της Πολεμικής Αεροπορίας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, δήλωσε το βράδυ του Σαββάτου ότι ο πύραυλος Kh-22 μπορεί να ανιχνευθεί από την εκτόξευση, το ύψος και την ταχύτητα πτήσης του, αλλά η πτήση του πυραύλου μπορεί να χαθεί από «εκατοντάδες» μέτρα.
Το ουκρανικό σύστημα αναγνώρισης, είναι αρκετά εξελιγμένο ώστε να αναγνωρίζει ακόμη και τα εισερχόμενα Kh-22, αλλά και πάλι, δεν μπορεί να τα καταρρίψει.
Ο Oleshuk είπε, «Δεν υπάρχουν συστήματα στις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις, που να είναι ικανά να καταρρίψουν αυτόν τον τύπο πυραύλου. Από την αρχή της στρατιωτικής επίθεσης της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, έχουν εκτοξευθεί περισσότεροι από 210 πύραυλοι αυτού του τύπου και κανένας από αυτούς δεν καταρρίφθηκε».
Είπε επίσης ότι, ο πύραυλος Kh-22 ζυγίζει περίπου 950 κιλά και μπορεί να ταξιδέψει έως και 600 χιλιόμετρα. Ο Αρχηγός είπε ότι, μόνο ορισμένες αντιαεροπορικές άμυνες από δυτικές χώρες μπορούσαν να εντοπίσουν και να καταρρίψουν τέτοιους πυραύλους.
Τόνισε ότι, μόνο τα αντιαεροπορικά πυραυλικά συγκροτήματα που θα μπορούσαν να προμηθεύονται στο μέλλον στην Ουκρανία από δυτικούς εταίρους (συστήματα όπως το Patriot PAC-3 ή το SAMP-T), μπορούν να αναχαιτίσουν εναέριους στόχους όπως ο πύραυλος Kh-22.
«Πάντρεμα» στρατιωτικών τεχνολογιών του ΝΑΤΟ και της Ουκρανίας
Η σύγκρουση στο έδαφος της Ουκρανίας, κινείται συνεχώς στο «μονοπάτι» της περαιτέρω κλιμάκωσης. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι, αμερικανικοί αντιαεροπορικοί πύραυλοι θα χρησιμοποιούνται πλέον από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, με συστήματα αεράμυνας σοβιετικής κατασκευής.
Πού μπορεί μια τέτοια τεχνολογική ολοκλήρωση να οδηγήσει την ένοπλη σύγκρουση στην Ουκρανία;
Είναι γνωστό ότι, οι αντιαεροπορικοί πύραυλοι RIM-7 Sea Sparrow, θα μεταφερθούν στις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας. Ο πύραυλος ζυγίζει περίπου 230 κιλά, η μέγιστη εμβέλεια βολής αυτού του πυραύλου είναι 20-30 km, το ύψος της καταστροφής είναι από 6 m έως 15 km. Η ταχύτητα πτήσης του μπορεί να φτάσει τα 3,5 Mach και το κόστος είναι περίπου 165 χιλιάδες δολάρια. Οι Αμερικανοί ανέπτυξαν επίσης, μια τροποποίηση του Sea Sparrow για επίγεια συστήματα αεράμυνας.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι, οι αμερικανικοί πύραυλοι θα εκτοξεύονται από αντιαεροπορικά συστήματα πυραύλων Buk σοβιετικής κατασκευής.
Επιπλέον, το Sea Sparrow είναι πιο ικανό να χτυπήσει στόχους χαμηλής ταχύτητας και χαμηλού ύψους από το Patriot και το NASAMS. Το «πάντρεμα» του Σοβιετικού Buk με αμερικανικούς αντιαεροπορικούς πυραύλους, αποδείχθηκε ένα απολύτως επιλύσιμο έργο, ενώ τα χαρακτηριστικά απόδοσης του συστήματος αεράμυνας ειδικά για την ηλικία αυξήθηκαν ακόμη και λόγω της ενσωμάτωσης ενός πιο σύγχρονου και ισχυρού ραντάρ.
Ένα θέμα εξαιρετικής σημασίας
Θυμίζουμε ότι, όλα ξεκίνησαν το περασμένο καλοκαίρι με την εγκατάσταση των πυραύλων αντιραντάρ AGM-88 HARM σε σοβιετικά μαχητικά MiG-29.
Τώρα έγινε γνωστό ότι, τα ουκρανικά drones Strizh, τα οποία έχουν επανειλημμένα πετάξει στα «πίσω» αεροδρόμια των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων στην πόλη Ένγκελς, όπου εδρεύουν στρατηγικά αεροπλανοφόρα πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, έχουν εκσυγχρονιστεί με τη βοήθεια της Αμερικανικής αμυντικής εταιρείας Raytheon Technologies.
Το κύριο πρόβλημα για το Tu-141, ήταν να ξεπεράσει ταυτόχρονα τρία «σύνορα» του ρωσικού συστήματος αεράμυνας / πυραυλικής άμυνας, και ως εκ τούτου, ήταν εξοπλισμένα με σύγχρονο σύστημα αδρανειακής πλοήγησης, διόρθωση με δορυφορικές συντεταγμένες, υψόμετρο και προηγμένο ελεγκτή πτήσης.
Πιθανότατα, ήταν επίσης εξοπλισμένα με αυτόματους πιλότους και νέες κάμερες. Ουκρανικά «Swifts», γεμάτα με ισχυρό εκρηκτικό γέμισμα πέταξαν στην περιοχή Σαράτοφ, με καθοδήγηση του παγκόσμιου συστήματος πλοήγησης του Παγκόσμιου Συστήματος Εντοπισμού Θέσης (GPS).
Υπάρχει μια σαφής τάση, για ενσωμάτωση προηγμένων δυτικών και σοβιετικών στρατιωτικών τεχνολογιών στα χέρια των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας. Πρώτον, οι πύραυλοι αντι-ραντάρ. Στη συνέχεια, η μετατροπή των απαρχαιωμένων drones Strizh, σε πυραύλους κρουζ πραγματικά μεσαίου βεληνεκούς. Τώρα τα Buks, έχουν εξοπλιστεί με αμερικανικούς αντιαεροπορικούς πυραύλους.
Επίσης, η τεχνολογία του ΝΑΤΟ χρησιμοποιήθηκε στην παραγωγή των Neptunes, αυξάνοντας την ικανότητα της ουκρανικής αμυντικής βιομηχανίας να «καινοτομεί» (υπενθυμίζουμε την επιτυχία της χρήσης αυτών των πυραύλων κατά πλοίων).
Τι έπεται
Σύμφωνα με ξένο μέσο ενημέρωσης, εκτιμάται ότι η Ουκρανία θα είναι σε θέση να εφοδιαστεί με πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς. Το Κίεβο εργάζεται για το Grom-2 OTRK, το βεληνεκές του οποίου μπορεί να φτάσει από 500 έως 700 km, πυραύλους κρουζ Korshun-2, ικανούς να πετάξουν από 280 έως 1000 χιλιόμετρα και, πιθανώς εργάζεται με τους στρατηγικούς πύραυλους X -55, οι οποίοι μπορεί να είναι επίγειοι ως μέρος του συγκροτήματος RK-55 «Relief». «Καταρρίπτεται το κύριο αντεπιχείρημα ότι, η ουκρανική αμυντική βιομηχανία καταστράφηκε το 2022 ως μέρος της αποστρατιωτικοποίησης και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την παραγωγή τέτοιων όπλων κρούσης», αναφέρει.
Ωστόσο, ένα συνεπές πρόγραμμα για την ενοποίηση των δυτικών τεχνολογιών και των σοβιετικών, που βρίσκονται στα χέρια των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, μας κάνει να δούμε αυτό το πρόβλημα από μια εντελώς διαφορετική οπτική γωνία.
