Υπάρχει μια ειδική ευπάθεια στα drones Bayraktar TB2, που επιτρέπει τον έλεγχο της λειτουργίας όλων των μη επανδρωμένων αεροσκαφών Bayraktar TB2, μέσω απομακρυσμένης πρόσβασης και, στην πραγματικότητα, ο έλεγχος των χτυπημάτων αυτών των drones εάν κρίνεται απαραίτητο. Προφανώς, τα συστήματα ελέγχου drone συνδέονται με δορυφόρους ή μπορούν να ελεγχθούν μέσω μεσαίων κυμάτων. Πληροφορίες για το θέμα αυτό, εξέφρασε σε συνέντευξη σε δημοσιογράφους ο τεχνικός διευθυντής της τουρκικής εταιρείας, Baykar Makina Selçuk Bayraktar.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τουρκική “Μεγάλη Ιδέα”-Τούρκος αρχηγός Κόμματος : “Η Δυτική Θράκη είναι κομμάτι της Τουρκίας”-Ο Ελληνισμός και τα Βαλκάνια σε κίνδυνο
«Μπορούμε να πάρουμε τον έλεγχο όλων των UAV που πωλούνται από εμάς σε άλλες χώρες και να τα αναπτύξουμε στον αέρα εναντίον τους, δουλεύουν στο λογισμικό μας», δήλωσε ο Selcuk Bayraktar.
Προηγουμένως, ένα τέτοιο χαρακτηριστικό των τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών δεν είχε ποτέ αποκαλυφθεί, το οποίο μπορεί να επηρεάσει σοβαρά το ενδιαφέρον για τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Κάτι τέτοιο, δημιουργεί ερωτηματικά για τα χτυπήματα ουκρανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, ειδικά εκείνων που μπορούν να ελεγχθούν μέσω δορυφορικών καναλιών επικοινωνίας.
Ουκρανία και drones Bayraktar
Οι Ουκρανοί έχουν περίπου 50 drones που έχουν αγοράσει από το 2019. Κατασκευάζονται από την τουρκική αμυντική εταιρεία Baykar Technology και περισσότερα από τα μαχητικά drones, έχουν παραγγελθεί από τους Ουκρανούς από την εισβολή και μετά.
Το Bayraktar φέρει τέσσερις πυραύλους Smart Micro Munition κατευθυνόμενους με λέιζερ. Μπορεί να παραμείνει στον αέρα έως και 30 ώρες και πετά σε υψόμετρο από 18.000 έως 25.000 πόδια. Η εμβέλεια του drone είναι 185 μίλια. Δεν είναι γρήγορο, πετά μόνο με 80 μίλια την ώρα. Διαθέτει δύο διαφορετικά είδη καμερών, καθώς και δείκτες απόστασης λέιζερ και δείκτες λέιζερ.
Τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη δεν λειτουργούν τόσο αποτελεσματικά όσο στη Λιβύη, τη Συρία και ιδιαίτερα όπως κατά τη διάρκεια του πολέμου του Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Τα χτυπήματα στο Φιδονήσι, που ξεκίνησαν τις πρώτες εβδομάδες του Μαΐου και συνεχίστηκαν μέχρι τα τέλη Ιουνίου, ήταν μια από τις τελευταίες αξιοσημείωτες αντιπαραθέσεις των τουρκικών drones.
Πολλοί ειδικοί διατύπωσαν τη γνώμη ότι, η Ρωσία είχε λάβει υπόψη τα λάθη της και ενίσχυσε την αποτελεσματικότητα του πολυεπίπεδου συστήματος αεράμυνας της.
Παράγοντες πίσω από την απουσία τουρκικών drones
Στο Πενταπόσταγμα είχαμε αναφέρει το γεγονός ότι, η Ρωσία έχει ενισχύσει τα αμυντικά της συστήματα και καταρρίπτει και μπλοκάρει πολλά από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη της Ουκρανίας, είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη ενδέχεται να έχουν χάσει την αποτελεσματικότητά τους.
Ο Samuel Bendett, αναλυτής και ειδικός σε μη επανδρωμένα και ρομποτικά στρατιωτικά συστήματα, σημείωσε ότι ο ηλεκτρονικός πόλεμος και η αεράμυνα της Ρωσίας έχουν βελτιωθεί στον συντονισμό και την ανάπτυξη σε σύγκριση με τα πρώτα στάδια της σύγκρουσης.
Πρόσθεσε ότι, οι ρωσικές δυνάμεις χρησιμοποιούν ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης για να εντοπίσουν drones και όπλα ηλεκτρονικού πολέμου χρησιμοποιούνται για να παρεμποδίσουν την λειτουργία τους.
Ενώ, οι αρχικές αναφορές ήταν σε μεγάλο βαθμό θετικές, καθώς η κύρια δράση μετατοπίστηκε προς την Ανατολή, όπου ήταν διαθέσιμο ένα δομημένο ρωσικό σύστημα αεράμυνας, οι περισσότερες πληροφορίες υποδηλώνουν υψηλή ευπάθεια και περιορισμένο αντίκτυπο.
Εκτός αυτού, η Μόσχα χρησιμοποιεί επίσης μια ποικιλία όπλων, συμπεριλαμβανομένων πολυβόλων και συστημάτων αεράμυνας, όπως το πυραυλικό σύστημα Tor, για να πυροβολεί drones.
Σε αυτό το νέο κεφάλαιο της σύγκρουσης, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη της Ουκρανίας γίνονται λιγότερο αποτελεσματικά, αλλά η Ρωσία χρησιμοποιεί αποτελεσματικά ιρανικά drones.
