Σύμφωνα με αμερικανικό μέσο ενημέρωσης, το Εθνικό Συμβούλιο της Κοινότητας Πληροφοριών των ΗΠΑ, παρείχε στους ηγέτες των ΗΠΑ μακροπρόθεσμες αναλύσεις και γνώσεις, καθώς εντόπισε τους κορυφαίους παγκόσμιους κινδύνους το 2023 από τις Η.Π.Α. και την παγκόσμια προοπτική.
Πολυκρίση είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη συνυφασμένη φύση μιας κρίσης που ενσωματώνεται σε άλλες. Αν και οι πολυκρίσεις υπήρχαν στο παρελθόν, ο πόλεμος της Ουκρανίας έχει αναδείξει το σημερινό σύνολο αλληλεξαρτώμενων κρίσεων που αντιμετωπίζει ο κόσμος.
Το γεγονός ότι, οι περισσότεροι από τους κινδύνους είναι αλληλένδετοι σημαίνει ότι η μείωση του κινδύνου οποιουδήποτε μεμονωμένου, θα εξαρτηθεί από πολλούς άλλους κινδύνους που μειώνονται ταυτόχρονα. Ομοίως, η σοβαρότητα οποιουδήποτε μεμονωμένου κινδύνου συνδέεται και συχνά επιδεινώνει άλλους.
Ωστόσο, πιστεύουμε ότι είναι χρήσιμο να εξετάσουμε κάθε κίνδυνο ξεχωριστά, έχοντας κατά νου την αλληλένδετη φύση όλων των κινδύνων και προβλέποντας την κατεύθυνση που θα κινηθεί ο καθένας από την άποψη της πιθανότητας - υψηλότερη ή χαμηλότερη - παρόλο που οποιοσδήποτε μεμονωμένος κίνδυνος δεν μπορεί να μειωθεί εντελώς ενώ οι άλλοι δεν έχουν επιλυθεί.
Οι κίνδυνοι
6) Εμβάθυνση του ελλείμματος παγκόσμιας συνεργασίας
Οι παγκόσμιοι κίνδυνοι, που κυμαίνονται από την κλιματική αλλαγή και το χρέος των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών (LDC) έως τα διαστημικά σκουπίδια, αυξάνονται καθώς ο αυξανόμενος ανταγωνισμός μεγάλων δυνάμεων καθιστά δυσκολότερη την επίτευξη συνεργασίας σε κοινά παγκόσμια προβλήματα.
Μετά τη συνάντηση της G-20 του Νοεμβρίου μεταξύ του προέδρου Τζο Μπάιντεν και του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ, οι δύο ηγέτες συμφώνησαν να επαναλάβουν τις διμερείς συνομιλίες για την κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, μια άλλη σύγκρουση για την Ταϊβάν πιθανότατα θα σταματήσει αυτή την προσπάθεια.
«Το πολυμερές εμπορικό σύστημα ξεφτίζει άσχημα», όπως είπε ο Γενικός Διευθυντής του ΠΟΕ Ngozi Okonjo-Iweala, προειδοποιώντας πρόσφατα, παρόλο που το κόστος του προστατευτισμού και των προσπαθειών αυτάρκειας από τις μεγάλες δυνάμεις θα επιβραδύνει την οικονομική ανάπτυξη για όλες τις χώρες.
Εν τω μεταξύ, η Παγκόσμια Τράπεζα έχει δεχθεί σκληρή κριτική από τις αναπτυσσόμενες χώρες, για μη μετατόπιση περισσότερης χρηματοδότησης στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Μια άλλη συνέπεια του οικονομικού εθνικισμού, που οδηγεί σε αποτυχία συνεργασίας για τη μεταρρύθμιση και την ενημέρωση του παγκόσμιου θεσμού, είναι ο κατακερματισμός της διεθνούς τάξης σε περιφερειακές ομάδες και οι αναποτελεσματικοί ανταγωνιστικοί κανόνες και πρότυπα. Μια κατάρρευση του πολυμερούς συστήματος, θα αυξήσει μόνο τους κινδύνους μεγαλύτερης φτώχειας, εθνικισμού και συγκρούσεων.
7) Ένα Τεχνοπολωμένο και Κατακερματισμένο Σύστημα
Η Boston Consulting Group εκτιμά ότι, εάν οι μεγάλες δυνάμεις προσπαθήσουν να επιτύχουν πλήρη αυτάρκεια στους ημιαγωγούς, όπως θέλει να κάνει η κυβέρνηση Μπάιντεν, η αρχική επένδυση μπορεί να φτάσει το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια και τα τσιπ θα κοστίζουν 35 έως 65% περισσότερο. Καθώς ο τεχνολογικός πόλεμος Κίνας-ΗΠΑ «θερμαίνεται», η Κίνα δεν θα έχει πρόσβαση σε πολλά ξένα προϊόντα και θα πρέπει να αντικαταστήσει προϊόντα κατασκευασμένα από την ίδια, υπονομεύοντας το κίνητρο για τήρηση των παγκόσμιων προτύπων.
Μια μελέτη διαπίστωσε σε μια εξέταση 81 τεχνολογιών υπό ανάπτυξη ότι, η Κίνα μέχρι στιγμής, χρησιμοποιεί παγκόσμια πρότυπα για περισσότερο από το 90% αυτών. Σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις, το Πεκίνο βασίζεται σε ξένες πολυεθνικές εταιρείες για το 20-40% των απαραίτητων εισροών.
Επειδή οι ημιαγωγοί διαδραματίζουν αυξανόμενο ρόλο σε όλα τα καταναλωτικά αγαθά, όχι μόνο στα ηλεκτρονικά ή στον τεχνολογικό εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας, οι αγορές για όλα τα μεταποιητικά αγαθά είναι πιθανό να κατακερματιστούν με περισσότερο κόστος και λιγότερες επιλογές για τους καταναλωτές.
Μακροπρόθεσμα, μια αποσύνδεση της παγκόσμιας οικονομίας σε δύο αυτοτελή δυτικά και κινεζικά μπλοκ, θα έβλεπε το παγκόσμιο ΑΕΠ να μειώνεται κατά τουλάχιστον 5%, χειρότερο από τη ζημιά από την οικονομική κρίση το 2007-08, σύμφωνα με τον ΠΟΕ.
8) Επιδείνωση των Επιπτώσεων της Κλιματικής Αλλαγής
Οι περισσότεροι επιστήμονες πιστεύουν ότι, η θερμοκρασία του πλανήτη θα αυξηθεί ( σύντομα) κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου και ότι βρισκόμαστε σε έναν δρόμο, για μια ενδεχόμενη άνοδο 2,2 βαθμών Κελσίου, εκτός εάν οι χώρες δεσμευτούν για μείωση κατά 43% στις συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
Οι εκκλήσεις για σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων, εμποδίστηκαν από τα κράτη που παράγουν πετρέλαιο, ακόμη και καθώς ο περιορισμός της αύξησης της θερμοκρασίας στους 1,5 C διατηρήθηκε ως στόχος.
Ένα θερμότερο κλίμα, σημαίνει πιο εκτεταμένες ξηρασίες και πλημμύρες, καθώς και επικίνδυνες αλλαγές στα πρότυπα βροχοπτώσεων που πρόκειται να διαταράξουν τις γεωργικές αποδόσεις. Το μόνο «ημιφωτεινό» σημείο στην συνάντηση των COP27, ήταν η συμφωνία για ένα νέο ταμείο «απώλειας και ζημίας», που θα βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες να καλύψουν το κόστος των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Παρά την αυξανόμενη συχνότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων - τα οποία επηρεάζουν όλες τις χώρες, όχι μόνο τις φτωχές - η κλιματική αλλαγή, δεν έχει ακόμη αποτελέσει πρωταρχική προτεραιότητα για τη βιομηχανοποιημένη Δύση.
9) Βάθυνση των εντάσεων ΗΠΑ-Κίνας
Παρά τη Σύνοδο Κορυφής Μπάιντεν-Σι τον Νοέμβριο, όπου και οι δύο ηγέτες ξεκίνησαν μια προσπάθεια σταθεροποίησης των σχέσεων, εξακολουθούν να υπάρχουν θεμελιώδεις διαφορές σχετικά με την Ταϊβάν, τους τεχνολογικούς κανόνες και πρότυπα, το εμπόριο, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την επιθετικότητα του Πεκίνου που βασίζεται σε απαξιωμένες εδαφικές διεκδικήσεις στη Θάλασσα της Νότιας και Ανατολικής Κίνας.
Η απάντηση του Πεκίνου μέχρι στιγμής στην απαγόρευση εξαγωγών της κυβέρνησης Μπάιντεν, για τεχνητή νοημοσύνη και τσιπ υπερυπολογιστών και εξοπλισμό κατασκευής τσιπ, ήταν η υποβολή καταγγελίας στον ΠΟΕ εναντίον του και σχεδιάζεται να επενδύσει επιπλέον 143 δισεκατομμύρια δολάρια σε επιδοτήσεις στη βιομηχανία ημιαγωγών της.
Τα μέτρα επιδιώκουν να πνίξουν την ανάπτυξη κορυφαίας τεχνολογίας από την Κίνα.
Αν και η πιθανότητα να εξαναγκάσει η Κίνα την Ταϊβάν σε ενοποίηση το 2023 ή αρκετά χρόνια μετά είναι εξαιρετικά χαμηλή, ο εκκρεμής νόμος για την πολιτική της Ταϊβάν, ο οποίος στοχεύει στην ενίσχυση των στρατιωτικών και πολιτικών δεσμών με την Ταϊβάν, θα αναζωπυρώσει την αποφασιστικότητα και την αμοιβαία δαιμονοποίηση. Η προσπάθεια σταθεροποίησης της σχέσης, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα και μπορεί να εκτροχιαστεί.
10) Μια πιο επικίνδυνη κατάσταση στην κορεατική χερσόνησο
Η ανελέητη δοκιμή πλήρους φάσματος βαλλιστικών πυραύλων από την Πιονγκγιάνγκ (86 δοκιμές το 2022), οι πύραυλοι κρουζ, οι τακτικοί πυρηνικοί – κινητοί- μεσαίου βεληνεκούς πύραυλοι και ICBMs είναι μέρος της ατζέντας της Βόρειας Κορέας, για τη δημιουργία ενός «επιβιώσιμου» οπλοστασίου δεύτερου χτυπήματος και την παροχή περισσότερων επιλογών για εξαναγκασμό και πιθανή επίθεση.
Οι προετοιμασίες για μια έβδομη πυρηνική δοκιμή έχουν ξεκινήσει εδώ και μήνες, όπως έχουν προειδοποιήσει οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Νότιας Κορέας. Μια πιθανή συμφωνία βοήθειας για περιορισμό μεταξύ της Πιονγκγιάνγκ και του Πεκίνου, μπορεί να εξηγήσει γιατί δεν έγινε μια τέτοια δοκιμή.
Ωστόσο, εάν συμβεί μια έβδομη δοκιμή και το Πεκίνο ασκήσει βέτο στις κυρώσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (με στόχο την τιμωρία της Βόρειας Κορέας), το ρήγμα στους δεσμούς ΗΠΑ-Κίνας πιθανότατα θα βαθύνει. Το οπλοστάσιο της Πιονγκγιάνγκ, είναι ήδη πολύ περισσότερο από ότι χρειάζεται για αμοιβαία αποτροπή με τις ΗΠΑ και τη Ρουμανία.
