Είναι δύσκολο να συμβαδίσει κανείς με την ταχύτητα της προέλασης της Ουκρανίας στην περιφέρεια του Χάρκοβο. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν ακούμε για απίθανες εξελίξεις, αλλά ακόμη και τα πράγματα που μπορούν να επιβεβαιωθούν οπτικά είναι εκπληκτικά. Όπως η ήττα των Ρώσων στην περιφέρεια του Κιέβου νωρίτερα στον πόλεμο, αυτό είναι ένα γεγονός για αιώνες, ένα επεισόδιο στη στρατιωτική ιστορία που θα θυμόμαστε και θα μελετάμε για γενιές, αναφέρει το National Interest.
Καθώς οι ουκρανικές δυνάμεις ανακτούν μέσα σε ημέρες ό,τι τους χρειάστηκαν μήνες για να παραχωρήσουν, ένα πράγμα είναι σαφές: η Ουκρανία μπορεί να κερδίσει. Η Ουκρανία κερδίζει και πρέπει να της επιτραπεί να συνεχίσει να κερδίζει.
Πολλά από τα μέσα ενημέρωσης που κυκλοφόρησαν από τις ουκρανικές δυνάμεις είναι ποιητικά. Μερικοί στρατιώτες οδηγούν σε αραιούς επαρχιακούς δρόμους, επευφημούμενοι από τους ανθρώπους που έχουν απελευθερώσει. Άλλοι κατεβάζουν αφίσες ρωσικής προπαγάνδας για να αποκαλύψουν τα λόγια του Τάρας Σεφτσένκο, ενός Ουκρανού ποιητή τον οποίο οι Ρώσοι είχαν καλύψει. Μεταφρασμένα, τα λόγια του Σεφτσένκο διογκώνονται: «Ο Θεός σε βοηθά στον αγώνα σου! Για τη φήμη και την ελευθερία βαδίζουν μαζί σας και το δικαίωμα είναι με το μέρος σας!».
Ίσως το πιο συγκινητικό από όλα ήταν ένα βίντεο με Ουκρανούς στρατιώτες συγκεντρωμένους σε ένα ξέφωτο πριν από την επίθεση τους να τραγουδούν τον εθνικό ύμνο.
Τι δείχνει η επίθεση στο Χάρκοβο
Αλλά οι επιτυχίες της ουκρανικής επίθεσης από το Χάρκοβο δεν είναι ποιητικές, αλλά πρακτικές. Η επίθεση στο Χάρκοβο αποδεικνύει ότι αφαιρεί κάθε αμφιβολία ότι η Ουκρανία μπορεί να κερδίσει. Η Ουκρανία μπορεί να απωθήσει τις ρωσικές δυνάμεις από τις περιοχές που έχουν καταλάβει από τις 24 Φεβρουαρίου και οι στρατιώτες της θα χαιρετιστούν θερμά από όσους έζησαν υπό κατοχή για έξι μήνες.
Και αυτό αποδεικνύει επίσης ότι η Δύση γνωρίζει τι χρειάζεται η Ουκρανία και μπορεί να προσφέρει τα εργαλεία που χρειάζεται για να ολοκληρώσει τη δουλειά.
Χρειάστηκε το αμερικανικό σύστημα πυραύλων πυροβολικού υψηλής κινητικότητας (HIMARS) για να καταστρέψει τις ρωσικές αποθήκες πυρομαχικών και να μειώσει την αποτελεσματικότητα των ρωσικών βομβαρδισμών. Χρειάστηκαν αμερικανικά, βρετανικά, γαλλικά και γερμανικά οβιδοβόλα για να αντεπιτεθούν εναντίον των περιχαρακωμένων ρωσικών μπαταριών πυροβολικού. Τα αντιαρματικά όπλα που παρείχαν δώδεκα χώρες εξουδετέρωσαν τα ρωσικά τεθωρακισμένα. Τα άρματα μάχης που δόθηκαν και αποστέλλονται μέσω της Πολωνίας έδωσαν επίσης ένα μέρος της ώθησης για την προέλαση της Ουκρανίας.
Απαιτείται περισσότερος εξοπλισμός και όπλα. Αυτό που έχει δοθεί είναι αρκετά καλό για την πρόοδο στο Χάρκοβο, αλλά η συγκράτηση τώρα δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. Η τροφοδοσία της Ουκρανίας με μια αργή δίαιτα νέας στρατιωτικής βοήθειας παρατείνει τον πόλεμο καθυστερώντας μια ουκρανική νίκη.
Η Δύση πρέπει να καταλάβει ότι διστάζοντας τώρα -ακόμα και να κλείσει τις βρύσες υπό τον φόβο της υπερβολικής αντίδρασης της Ρωσίας- θα καταδικάσει τους Ουκρανούς που εξακολουθούν να ζουν υπό κατοχή σε μήνες συνοπτικών εκτελέσεων, βιασμού και απειλής απέλασης σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Και θα κάνει πιο δύσκολο τον κρύο χειμώνα της Ευρώπης.
Η ήττα της Ρωσίας προκαλεί επίσης αλλαγές στην πολιτική της
Ο Ιγκόρ Γκίρκιν, ένας αξιωματικός των πληροφοριών που ηγήθηκε της προσάρτησης της Κριμαίας και οργάνωσε τις αυτονομιστικές δυνάμεις στο Ντονμπάς το 2014, έχει προβλέψει την ήττα για τις ρωσικές δυνάμεις. Οι ηγέτες όπως ο πρόεδρος της Τσετσενίας Ραμζάν Καντίροφ φαίνεται επίσης να αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα.
Αυτά δεν είναι αποκλειστικά καλά νέα. Εάν υπάρξει διάδοχος του Βλαντιμίρ Πούτιν, πιθανότατα θα πρέπει να γίνει μέσω πραξικοπήματος στο παλάτι. Υπάρχει μια καλή πιθανότητα ότι όποιος κατέχει την εξουσία στη συνέχεια θα είναι ένας άλλος πρώην άνδρας της KGB, ένας στρατηγός υπεύθυνος για χιλιάδες θανάτους αμάχων ή ένα πλάσμα του καθεστώτος Πούτιν.
Αλλά ενώ η πιθανότητα ίντριγκας διαφαίνεται, δεν είναι η ώρα για αμφιταλαντεύσεις. Αντί να είναι δυνατός, ο Πούτιν είναι αδύναμος. Η πολιτική του για ανεξέλεγκτη επέκταση μπορεί τώρα να ηττηθεί αποφασιστικά για τα επόμενα χρόνια, αν όχι για μια γενιά.
Είναι καθήκον της Δύσης να βοηθήσει την Ουκρανία να πετύχει μια τέτοια νίκη, τόσο για το Κίεβο όσο και για ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο εάν οι δυτικές δημοκρατίες καταλάβουν ότι ο πόλεμος έχει φτάσει σε ένα κρίσιμο σημείο.
Οι περισσότεροι αναλυτές προέβλεπαν μια παρατεταμένη μάχη κατά τη διάρκεια του χειμώνα που ακολουθήθηκε από σημαντικές κινήσεις την άνοιξη του 2023. Μερικοί ήταν τόσο τολμηροί που είπαν ότι οι ουκρανικές δυνάμεις μπορεί να προσπαθήσουν να κάνουν αρκετή προέλαση πριν τελειώσει η περίοδος της εκστρατείας για να δικαιολογήσουν τη συνεχιζόμενη στρατιωτική υποστήριξη της Δύσης.
Κανείς δεν προέβλεψε μια ρωσική καταστροφή και κατάρρευση. Αλλά τώρα υπάρχει η ευκαιρία να στείλουμε τους εισβολείς να τρέξουν, να μειώσουν τον κίνδυνο για την Ουκρανία και την Ευρώπη και να διασφαλίσουμε ότι οι αυτοκρατορικές αυταπάτες της Ρωσίας θα καταστούν παράλογες και μη πρακτικές μέσω μιας στρατιωτικής ήττας.
Εάν αυτό είναι δυνατό, μπορούν να αποφευχθούν οι χειρότεροι φόβοι μιας Ευρώπης καταδικασμένης σε διαρκή πόλεμο. Πρέπει να ευχαριστήσουμε τους Ουκρανούς για αυτήν την προοπτική και να το κάνουμε παρέχοντάς τους τα εργαλεία που χρειάζονται για να ολοκληρώσουν τη δουλειά.
