Παρά τις εκκλήσεις από τους Γάλλους ηγέτες προς τους γείτονές τους, να «αγοράσουν ευρωπαϊκά», το F-35 κερδίζει σταθερά εγχώριους υποψηφίους στους πιο πρόσφατους διαγωνισμούς μαχητικών αεροσκαφών, όπως το Dassault Rafale, το JAS 39 Gripen της Saab και το Eurofighter Typhoon που αναπτύχθηκε από την Airbus BAE Systems και Leonardo.
Στον αντίποδα το Rafale έκανε μεγάλες παραγγελίες, αλλά κυρίως εκτός Ευρώπης.
Η γαλλική εταιρεία Dassault, ειδικότερα, σημείωσε πρόσφατα αξιόλογες νίκες εκτός της ηπείρου, κερδίζοντας συμβόλαια για την πώληση του Rafale, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αίγυπτο και την Ινδονησία, μεταξύ άλλων. Από την ευρωπαϊκή πλευρά, εκτός της χώρας μας φυσικά, η Γαλλία το 2021 υπέγραψε συμβόλαιο για την παροχή στην Κροατία, με 12 μεταχειρισμένα αεροσκάφη Rafale.
Τον περασμένο Φεβρουάριο υπεγράφη συμβόλαιο για την απόκτηση 42 γαλλικών πολεμικών αεροσκαφών τελευταίας γενιάς, μεταξύ του Υπαρχηγού Αεροπορίας Γιουσούφ Τζαουχαρί , επικεφαλής της υπηρεσίας εξαγορών του Υπουργείου Άμυνας της Ινδονησίας, και του Ερίκ Τραπιέ, Διευθύνοντος Συμβούλου της Dassault Aviation, κατασκευαστή του Rafale, παρουσία του Προποβό Σουμπιάντο , Υπουργού Άμυνας της Ινδονησίας και της Γαλλίδας ομολόγου του, Φλοράνς Παρλί, στο πλαίσιο τελετής που διοργανώθηκε στην Τζακάρτα.
Αυτή η σύμβαση, προβλέπει τη σταδιακή έναρξη ισχύος με ένα πρώτο στάδιο που περιλαμβάνει 6 Rafale και στη συνέχεια 36 αεροσκάφη.
Η Ινδονησία είναι επίσης η πρώτη χώρα, η οποία δεν ήταν προηγουμένως πελάτης στρατιωτικών αεροσκαφών Dassault, που αγόρασε νέα Rafales. Και η δεύτερη χώρα στην ευρύτερη περιοχή Ασίας-Ειρηνικού που έγινε μέλος του συλλόγου. Η Γαλλία επιδιώκει επίσης, να ενισχύσει τους δεσμούς με την Ινδονησία, καθώς είδε τη στρατηγική της στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού να κλονίζεται πέρυσι από την αιφνίδια ακύρωση της σύμβασης από την Αυστραλία για την αγορά υποβρυχίων. Μετά από αυτή την απογοήτευση, το Παρίσι θέλει να ενισχύσει τη συμμαχία του με τους παλιούς του εταίρους, την Ιαπωνία και την Ινδία, αλλά και με την Ινδονησία και άλλες χώρες στην Ασία.
Εξάλλου η επαγωγή του Rafale στην Ινδική Πολεμική Αεροπορία (IAF) σήμερα αναμένεται να είναι ένα κομβικό σημείο καμπής που θα αυξήσει τις δυνατότητες των Ινδικών Αμυντικών Δυνάμεων. Σίγουρα, το αεροσκάφος Rafale στην ινδική Πολεμική Αεροπορία, που αλλάζει το παιχνίδι με κάθε τρόπο, θα σημαίνει ότι η χώρα θα κερδίσει μια πρωταρχική θέση μεταξύ των χωρών που υπερηφανεύονται για ανώτερα μαχητικά αεροσκάφη.
Σε σύγκριση με την αεροπορική δύναμη του Πακιστάν που διαθέτει αμερικανικά F-16 και πολλών άλλων χωρών της Νότιας Ασίας, το Rafale θα αυξήσει σημαντικά την ικανότητα της Ινδίας, αν και η σύγκριση με την αεροπορική δύναμη της Κίνας θα είναι πολύ μακριά.
Η ελληνική παράδοση
Επίσης με την ελληνική ΠΑ να διαθέτει σε πολύ μεγάλο ποσοστό, μαχητικά αεροσκάφη αμερικανικής προέλευσης πριν αλλά και μετά τη μεταπολίτευση, τα τελευταία 40 και πλέον χρόνια αποτελεί παράδοση η παρουσία έστω και περιορισμένου αριθμού μαχητικών γαλλικής προέλευσης στον συνολικό στόλο της ελληνικής ΠΑ, μια παράδοση που έχει και συγκεκριμένα επιχειρησιακά οφέλη.
Λίγο ή πολύ οι τύποι των αμερικανικής προέλευσης μαχητικών είναι όμοιοι σε Ελλάδα και Τουρκία, έτσι η παρουσία γαλλικών μαχητικών, αρχικά με τα Mirage F1, στη συνέχεια με την απόκτηση των πιο εξελιγμένων 3ης και 4ης Γενιάς εκδόσεων των μαχητικών Mirage 2000, έχει εκτιμηθεί πως δίνει ένα πλεονέκτημα στο Αιγαίο.
Αυτό συμβαίνει αφού το εκάστοτε γαλλικό μαχητικό είναι ένα αεροσκάφος που δεν «γνωρίζει» η άλλη πλευρά. Η μεγάλη αλλαγή στη σύσταση της ελληνικής ΠΑ είχε έρθει με την πρώτη, χαρακτηρισθείσα τότε, «Αγορά του Αιώνα», στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και τις αρχές του ’90 προμήθεια 40 μαχητικών Μ2000. Για πρώτη φορά τότε η Ελλάδα είχε αποκτήσει γαλλικά μαχητικά 3ης Γενιάς μαζί με τα πρώτα της 40 αμερικανικά F-16.
Κύριο σημείο αγοράς
Αλλά το κύριο σημείο πώλησης για την αγορά ενός ευρωπαϊκού πλαισίου αεροσκαφών, για μη ηπειρωτικούς συμμάχους και εταίρους - η υπόσχεση μιας μακροχρόνιας στρατηγικής σχέσης - «απλώς δεν ισχύει για την Ευρώπη του ΝΑΤΟ», αναφέρει ο Aboulafia, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας συμβούλων AeroDynamic Advisory, για τα μέλη της ευρωπαϊκής συμμαχίας.
Πράγματι τα τελευταία τέσσερα χρόνια, αποδείχθηκαν καρποφόρα για τη Lockheed Martin στην Ευρώπη, καθώς έξι έθνη έχουν συνδέσει τις πολεμικές αεροπορίες τους με το μαχητικό αεροσκάφος F-35 πέμπτης γενιάς της αμερικανικής εταιρείας.
Αυτό το κύμα επιτυχίας, οφείλεται στο υψηλό ποσοστό διαλειτουργικότητας του F-35 Joint Strike Fighter με συμμάχους και εταίρους, ιδιαίτερα στο ΝΑΤΟ, μαζί με τον εγγυημένο οδικό χάρτη αναβάθμισής του. Αλλά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, το τζετ έφτασε στην Ευρώπη με παρθένο χρονοδιάγραμμα, καθώς πολλά έθνη, ήθελαν να ανανεώσουν τους στόλους τους μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
Ένας άλλος λόγος πέραν της διαλειτουργικότητας είναι ότι, ως μέρος της συμφωνίας ανταλλαγής πυρηνικών του ΝΑΤΟ, οι χώρες που φιλοξενούν τα αμερικανικά όπλα είναι υποχρεωμένες να διατηρούν ένα στόλο αεροσκαφών ικανό να μεταφέρει αυτά τα όπλα.
Τα βασικά οφέλη περιλαμβάνουν τη διαλειτουργικότητα του F-35. Το αεροσκάφος χρησιμοποιείται σε αποστολές του ΝΑΤΟ όπως η Baltic Air Policing, και οι ΗΠΑ ανέπτυξαν νωρίτερα αυτό το έτος αρκετά αεροσκάφη στα ανατολικά σύνορα της συμμαχίας, για να υποστηρίξουν αποστολές πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο.
Επιπλέον, το F-35 συνοδεύεται από έναν ισχυρό οδικό χάρτη αναβάθμισης, με μια σταθερή ροή βελτιώσεων προϊόντων που διασφαλίζει ότι, το αεροσκάφος θα παραμείνει σχετικό για τις επόμενες δεκαετίες.
Η επανεμφάνιση της Ρωσίας ως αντιπάλου στην Ευρώπη, μετά την εισβολή της στην Ουκρανία ώθησε επίσης, τους συμμάχους να δώσουν προτεραιότητα στις τεχνολογίες stealth, ιδιαίτερα για τη Γερμανία και τη Φινλανδία.
Επί του παρόντος, οκτώ κράτη του ΝΑΤΟ έχουν συμφωνήσει να αγοράσουν το F-35. Αυτά τα έθνη θα έχουν εξαιρετικά διαλειτουργικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς. Θα παρέχουν τα ελίτ μαχητικά σε μελλοντικές αποστολές αεροπορικής υπεροχής και αμυντικής καταστολής του ΝΑΤΟ.
Η Γερμανία φαίνεται να επανεξετάζει την απόφασή της για τα F-35 και να αγοράσει τουλάχιστον αρκετά F-35, για να διατηρήσει την ηγετική της θέση στην ευρωπαϊκή αεροπορική δύναμη και την εξοικείωσή της με την τεχνολογία αεροσκαφών πέμπτης γενιάς.
Από άποψη δυνατοτήτων, το F-35 είναι επίσης μακράν η πιο βιώσιμη πλατφόρμα που θα μπορούσε να αποκτήσει σήμερα η Γερμανία. Και λαμβάνοντας υπόψη τον στόχο του ΝΑΤΟ για αποτροπή , αυτό από μόνο του είναι ένα ισχυρό επιχείρημα για την αγορά στο αμερικανικό πρόγραμμα μαχητικών stealth.
Η ένταξη του F-35 σε μια αεροπορία αλλάζει όλη τη φιλοσοφία της. Όσον αφορά την χώρα μας σε κάθε περίπτωση, τα επόμενα χρόνια και ιδιαίτερα μετά την επικείμενη έλευση των F-35 θα πρέπει να γίνουν κοσμογονικές αλλαγές στην Πολεμική Αεροπορία σε επίπεδο επιχειρησιακό, εκπαίδευσης προσωπικού, υποδομών κ.τ.λ.
Τα συγκεκριμένα αεροσκάφη σε στρατηγικό επίπεδο αναμένεται να κάνουν τη διαφορά στο Αιγαίο, αφού αφενός μπορούν να πλήττουν τον αντίπαλο σε βάθος και προτού αυτός αντιληφθεί την ύπαρξή τους, αφετέρου θα δώσουν τη δυνατότητα στο κέντρο επιχειρήσεων της Πολεμικής Αεροπορίας να έχει μια μεγάλη εικόνα της περιοχής, να βλέπει τι έρχεται και ανάλογα να κατευθύνει τα υπόλοιπα μαχητικά αεροσκάφη.
Παράλληλα τα F-35 εξαιτίας των επιδόσεών τους θα προκαλούν μεγάλο φόβο στην Τουρκία, αφού μπορούν να αναλάβουν και να φέρουν εις πέρας πολλαπλούς ρόλους και αποστολές, είναι εξοπλισμένα με προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα και παράλληλα διαθέτουν χαρακτηριστικά χαμηλής παρατηρησιμότητας (stealth).
