Στο χθεσινό πρώτο μέρος αναφέραμε τα βιογραφικά και άλλες λεπτομέρειες.
Οι στρατηγοί δεν επιτίθενται και δεν πυροβολούν από τανκς. Αν για εμάς ένας χάρτης της περιοχής είναι μόνο πόλεις και χωριά, ποτάμια και πεδιάδες, τότε για έναν στρατηγό είναι ένα πεδίο μάχης πυκνά σκορπισμένο με περίπλοκα εικονίδια των θέσεων των στρατευμάτων του και του εχθρού. Πρέπει να μαντέψει το σχέδιο του εχθρού, να δει αδύνατα σημεία και να βρει λύσεις για να τον νικήσει.
Αλλά και ο εχθρός δεν είναι εύκολος. Από την πλευρά της Ουκρανίας, οι ίδιοι στρατηγοί βλέπουν τον χάρτη, που γνωρίζουν επίσης στρατηγική και τακτική. Ξέρουν ακόμα καλύτερα την περιοχή. Και Αμερικανοί και Βρετανοί σύμβουλοι κάθονται στα κεντρικά τους γραφεία.
Ο στρατιωτικός παρατηρητής συνταγματάρχης Viktor Baranets, ανακάλυψε τις βιογραφίες των στρατιωτικών ηγετών των αντίπαλων στρατών. Ποιοι είναι αυτοί οι διοικητές, που αποσπούν τη νίκη ; Και ποιος τους αντιτίθεται;
ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Τα μαχόμενα ουκρανικά στρατεύματα, όπως και των Ρώσων, χωρίζονται σε επιχειρησιακές τομείς «Νότος», «Βορράς», «Ανατολή» και «Δύση», με έναν στρατηγό σε κάθε τομέα.
Σε αντίθεση με ορισμένους άλλους ανώτερους αξιωματούχους του Υπουργείου Άμυνας και του Γενικού Επιτελείου της Ουκρανίας, στη σοβιετική εποχή δεν σπούδαζαν μαζί με Ρώσους στα ίδια σχολεία και ακαδημίες, αλλά απέκτησαν επαγγελματικές γνώσεις και δεξιότητες ήδη στα ουκρανικά στρατιωτικά πανεπιστήμια.
Αλλά τα βασικά της στρατηγικής και της τακτικής, εξακολουθούσαν να μελετώνται κυρίως σύμφωνα με τα σοβιετικά "μάχιμα primers". Λοιπόν, τότε Αμερικανοί και Βρετανοί σύμβουλοι τους δίδαξαν σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ, σε μαθήματα επανεκπαίδευσης. Η πολεμική εμπειρία αυτών των αξιωματικών αποκτήθηκε στο Donbass.
Διοικητής της επιχειρησιακής διοίκησης "Νότος", Υποστράτηγος Andrey Kovalchuk
Το 1993 μπήκε στο Ινστιτούτο Επίγειας Δυνάμεων του Κιέβου, αλλά μετά από ένα χρόνο σπουδών άλλαξε γνώμη και μεταφέρθηκε στην Ανώτερη Σχολή Διοίκησης Αρμάτων του Χάρκοβο.
Συμμετείχε σε ειρηνευτικές αποστολές στο Κοσσυφοπέδιο και την Αφρική. Το 2014 ήταν οι πρώτες μάχες της ταξιαρχίας Kovalchuk στο Donbass. Ο στρατηγός συμμετείχε στις μάχες για το διεθνές αεροδρόμιο του Λουχάνσκ: ζήτησε βοήθεια, του δόθηκε μια ομάδα προσγείωσης σε μεταφορείς Il-76 και An-26. Και τα δύο αεροσκάφη καταρρίφθηκαν. Όλοι όσοι ήταν μέσα τους, πέθαναν.
Στο ίδιο μέρος, στο αεροδρόμιο του Λουχάνσκ, τραυματίστηκε ο Kovalchuk. Αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να λάβει όχι μόνο τον βαθμό του στρατηγού, αλλά και τη "Χρυσή Ζίρκα" του Ήρωα της Ουκρανίας ...
Διοικητής της επιχειρησιακής διοίκησης "Vostok" Υποστράτηγος Oleg Mikats
Γεννημένος στο Novograd-Volynsky, στην περιοχή Zhytomyr, είναι περήφανος που είναι ο πρώτος Ουκρανός στρατηγός που δεν υπηρέτησε ποτέ στον σοβιετικό στρατό. Σπούδασε στην Ανώτερη Σχολή Διοίκησης Αρμάτων του Χάρκοβο. Το 2013 έγινε διοικητής της 93ης μηχανοποιημένης ταξιαρχίας.
Μετά το Μαϊντάν, εντάχθηκε στο Δεξί Τομέα, μια «εξτρεμιστική» οργάνωση που απαγορεύτηκε στη Ρωσία, και μάλιστα κατέβηκε στις εκλογές για το Verkhovna Rada το 2015, ως τρίτος στη λίστα του κόμματος. Ωστόσο, δεν μπήκαν στη βουλή.
Οδήγησε τους βομβαρδισμούς του Ντόνετσκ, του Λουχάνσκ, του Σλαβιάνσκ και άλλων πόλεων της ΛΔΔ και του LPR. Ήταν η ταξιαρχία του που επιτέθηκε στην Γκορλόβκα με Γκραντς στις 27 Ιουλίου 2014, όταν περισσότεροι από 20 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
Τον χειμώνα του 2015 ο Mikats πιάστηκε αιχμάλωτος. Ανακρίθηκε προσωπικά από τον Mikhail Tolstykh (Givi). Αργότερα, ο διοικητής της ταξιαρχίας ανταλλάχθηκε με αιχμαλώτους πολέμου του DPR.
Διοικητής της επιχειρησιακής διοίκησης «Δύση» Υποστράτηγος Σεργκέι Λιτβίνοφ
Η σταδιοδρομία αυτού του διοικητή είναι χαρακτηριστική της γενιάς του: η Σχολή Τάνκ του Χάρκοβο, η Εθνική Ακαδημία Άμυνας και πάλι να υπηρετεί στις δυνάμεις των αρμάτων.
Συνολικά, από τον Μάρτιο του 2014, η ταξιαρχία Litvinov έχει χάσει ανεπανόρθωτα 31 άρματα μάχης που καταστράφηκαν στο πεδίο της μάχης, 8 οχήματα για μη μαχητικούς λόγους, άλλα 6 τανκς έγιναν τρόπαια των υπερασπιστών του Donbass.
Όμως, παρ' όλα αυτά, στον πολυχτυπημένο συνταγματάρχη Λιτβίνοφ, απονεμήθηκαν τα παράσημα του Μπόχνταν Χμελνίτσκι και το «Για το Θάρρος». Επιπλέον, ανέβηκε στις τάξεις, διορίστηκε αναπληρωτής διοικητής της επιχειρησιακής διοίκησης "Βορράς" για εκπαίδευση μάχης και στη συνέχεια, στην κύρια θέση στη διοίκηση "Δύση". Και συγχρόνως του απονεμήθηκε ο βαθμός του στρατηγού.
Διοικητής της επιχειρησιακής-τακτικής ομάδας «Βορράς» Ταξίαρχος Ντμίτρι Κρασίλνικοφ
Το 1995, ο μελλοντικός στρατηγός εισήλθε στο Ινστιτούτο των χερσαίων δυνάμεων της Οδησσού. Τον Μάιο του 2014, σχημάτισε ένα τάγμα εδαφικής άμυνας της περιοχής Kirovograd. Στις μάχες, οι απώλειες ήταν σχεδόν το 50% του προσωπικού.
Μετά την έναρξη του ρωσικού NMD, διορίστηκε διοικητής της ενωμένης ομάδας εργασίας Sever. Για δύο ημέρες η ομάδα του «καθηλώθηκε» κοντά στο Χάρκοβο. Αναφέρει:
«Πολλοί στρατιωτικοί, που έχουν ακόμη και σούπερ κίνητρα για δράση, μετά από δύο ή τρεις ημέρες κάτω από τα πυρά του εχθρικού πυροβολικού, χάνουν εντελώς τη θέληση για ζωή, τη θέληση για νίκη».
«Κάπως έτσι, άνθρωποι που δεν ήταν καν στο στρατό πριν μπήκαν στις ταξιαρχίες μας. Ένα άλλο ερώτημα είναι πώς τα φερόμενα εκπαιδευμένα στρατεύματα (εφεδρεία του πρώτου και του δεύτερου κύματος), αποδείχθηκαν απροετοίμαστα να εκτελέσουν τα καθήκοντα που του είχαν ανατεθεί».
