Οι στρατιωτικές προοπτικές για το Κίεβο φαίνονται ζοφερές, καθώς φέρεται να έχει χάσει πολλά πυραυλικά συστήματα πυροβολικού υψηλής κινητικότητας (HIMARS) και M-777, ενώ έχει χάσει σχεδόν όλο το πυροβολικό και τα πυρομαχικά της σοβιετικής εποχής.
Σύμφωνα με την έκθεση Der Spiegel , μέχρι τα μέσα Ιουνίου, το Κίεβο είχε ενημερώσει το Βερολίνο για ορισμένα από τα επτά αυτοκινούμενα πυροβολικά Panzerhaubitze-2000 (PzH-2000), που παραδόθηκαν μέχρι τα τέλη Ιουνίου ήταν δυσλειτουργικά και χρειάζονταν επείγουσα επισκευή.
Τα εμπόδια προέκυψαν μετά από εντατικό βομβαρδισμό ρωσικών θέσεων, πολύ περισσότερες από τις 100 οβίδες την ημέρα, που ορίζεται ως «υψηλής έντασης» χρήση από τον Bundeswehr (Γερμανικός Στρατός). Σε συνδυασμό με την Ουκρανία, που χρησιμοποιεί συχνά ειδικά πυρομαχικά για το χτύπημα στόχων μεγάλης εμβέλειας, καταπονούσε πάρα πολύ τον μηχανισμό φόρτωσης του όπλου.
Εικόνες και βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έδειχναν το Pzh-2000 να χρησιμοποιείται περισσότερο ή λιγότερο σε λειτουργία συνεχούς πυρός, στις πρώτες γραμμές στα ανατολικά του Ντονμπάς.
Η Ρωσία και οι αποσχισθείσες Λαϊκή Δημοκρατία του Λουχάνσκ και του Ντόνετσκ (LDPR), προσπαθούν να πάρουν ολόκληρη την περιοχή από την Ουκρανία. Το PzH-2000 είναι ένα πλαίσιο κανονιού κλειστού τύπου 155 mm, που μοιράζεται εξαρτήματα και μερικά από τα σασί του Κύριου Άρματος Μάχης (MBT) του Leopard-2.
Είναι οπλισμένο με πολυβόλο MG-3 των 7,62 mm και οκτώ εκτοξευτές καπνογόνων χειροβομβίδων. Το SPG φέρει 60 οβίδες πυροβολικού, 48 εξολοκλήρου μεταλλικά γόμματα, 2.000 φυσίγγια πολυβόλου και οκτώ εκτοξευτές χειροβομβίδων.
Είναι ιδανικό για ρόλους «shoot-and-scoot», όπου αφού πυροβολήσει σε θέσεις του εχθρού, μπορεί να απομακρυνθεί γρήγορα από το σημείο και δεχτεί πυρά.
Διαθέτει εντοπιστή GPS και προηγμένο σύστημα ελέγχου πυρκαγιάς (FCS), που επιτρέπει την ακριβή βολή ξεκινώντας από την ίδια την πρώτη βολή. Το PzH-2000 έχει μετρήσει ένα από τα πιο εκτεταμένα βεληνεκές μεταξύ των οβίδων των 155 mm, αφού έστειλε ένα βλήμα 56 χιλιόμετρα μακριά.
Οι κατασκευαστές όπλων, Krauss-Maffei Wegmann (KMW) και Rheinmetall στις 27 Ιουλίου αναφέρθηκε επίσης ότι, άρχισαν την παραγωγή 100 ακόμη PzH-2000 για τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις (UAF), οι οποίες είναι πιθανό να διαθέσουν περισσότερα ανταλλακτικά.
Ωστόσο, με τη Ρωσία να οδεύει σταδιακά προς τους γεωγραφικούς της στόχους και τον χρόνο που χρειάζεται για την κατασκευή και τη δοκιμή των όπλων, ο αντίκτυπος που μπορεί να έχει στο πεδίο της μάχης δεν έχει ακόμη φανεί.
Το PzH-2000 δεν είναι το μόνο γερμανικό όπλο που δημιουργεί προβλήματα, καθώς το σύστημα διπλής κάννης 35 mm Gepard Self-Propelled Anti-Aircraft Gun (SPAAG) είναι επίσης, ασυμβίβαστο με τα νορβηγικά πυρομαχικά.
Η Ουκρανία προμηθεύτηκε φυσίγγια από τη Νορβηγία καθώς η Γερμανία δεν είχε τις ποσότητες για το όπλο. Βασισμένα στο πλαίσιο του Κύριου Άρματος Μάχης Leopard-1 (MBT), τα δύο αυτόματα κανόνια Oerlikon GDF μπορούν να εκτοξεύσουν 320 φυσίγγια αντιαεροπορικά και 20 φυσίγγια αντιαρματικά.
Το πρόβλημα της Γερμανίας είναι η αντικατάσταση των όπλων
Δεδομένης της πιθανότητας, να εμποδίσει το γερμανικό Κοινοβούλιο την πώληση αρμάτων μάχης Leopard-2 που ανήκουν σε άλλες χώρες, η Ισπανία απέσυρε επίσης, το σχέδιό της να στείλει τα Leopard-2 MBT της στην Ουκρανία.
Το Reuters ανέφερε επίσης ότι, η υπουργός Άμυνας Μαργαρίτα Ρόμπλες είπε ότι τα τανκς βρίσκονται σε «απολύτως αξιοθρήνητη κατάσταση» και θα αποτελούν ευθύνη στο πεδίο της μάχης.
Η Πολωνία επέκρινε επίσης τη Γερμανία, επειδή δεν μπόρεσε να στείλει άρματα μάχης αντικατάστασης που της υποσχέθηκαν μετά την αποστολή δεκάδων από τη Βαρσοβία από τα σοβιετικά της άρματα T-72.
Η Πολωνία ήλπιζε για το είδος του μηχανισμού κυκλικής ανταλλαγής που έχει η Γερμανία με την Τσεχική Δημοκρατία, όπου η Πράγα παρέλαβε παλιά άρματα μάχης Leopard από το Βερολίνο, μετά τη δωρεά των αρμάτων T-72 της.
Από τις 5 Ιουλίου έως τις 2 Αυγούστου, το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας (MoD) ισχυρίζεται ότι, κατέστρεψε τουλάχιστον έξι πυραυλικά συστήματα πυροβολικού υψηλής κινητικότητας (HIMARS), ένα πολυδιαφημισμένο σύστημα που υποσχέθηκε να ανατρέψει την παλίρροια του πολέμου.
Ισχυρίστηκε επίσης ότι, κατέστρεψε πέντε ελαφρά πυροβόλα πυροβόλα M-777 και έπληξε τρεις φορές τους αμερικανικούς πυραύλους Harpoon και τους εκτοξευτές τους.
Μια ανάλυση από τους EurAsian Times έδειξε πώς το HIMARS, είναι οικονομικά απαγορευτικό με πάνω από 6 εκατομμύρια δολάρια ανά μονάδα, εκτός από το ότι είναι κατώτερο από το σύστημα 9A54 Tornado-S από άποψη εμβέλειας και χωρητικότητας.
Ο τρόπος με τον οποίο οι Ρώσοι διοικητές πιθανώς μελέτησαν το σύστημα για να αναπτύξουν αντίμετρα, το PzH-2000 μπορεί επίσης να έχει την ίδια μοίρα. Η Ρωσία ηγείται όχι μόνο της Ευρώπης αλλά και του κόσμου όσον αφορά την ποικιλομορφία, τον αριθμό και την ποιότητα των συστημάτων πυροβόλων όπλων και πυραύλων που βασίζονται σε υγιή στρατιωτική θεωρία ως μέρος μιας παράδοσης 200 ετών.
Στο Πενταπόσταγμα σε άρθρο μας : Η Ρωσία εκμεταλλεύεται “τεχνικό ελάττωμα” στους HIMARS των ΗΠΑ: Πως μπερδεύει τους πυραύλους, αναφέραμε ότι, οι Ρώσοι έχουν αναπτύξει μια σειρά από πυραμιδικούς ανακλαστήρες ραντάρ στο νερό, στα δυτικά της γέφυρας Antonivsky και κοντά στη σιδηροδρομική γέφυρα.
Γιατί η Γαλλία παρέδωσε μονάχα 90 πυραύλους
Την ίδια στιγμή απορίες δημιουργούνται και για τις γαλλικές αποστολές οπλισμού. Οι γαλλικές δυνάμεις που σταθμεύουν στη Ρουμανία προμηθεύονται επί του παρόντος με πυραύλους MMP, καθώς και ο ουκρανικός στρατός που μάχεται τις ρωσικές δυνάμεις. Οι πύραυλοι αυτοί προορίζονται επίσης για εξαγωγή, παρά το γεγονός ότι τα γαλλικά αποθέματα είναι χαμηλότερα από τα προβλεπόμενα.
Το Παρίσι παρέδωσε στο Κίεβο πυραύλους MMP μεσαίου βεληνεκούς, οι οποίοι κατασκευάζονται από την ευρωπαϊκή εταιρεία MBDA.
Ωστόσο, η γαλλική βοήθεια αποτέλεσε έκπληξη για τους Ουκρανούς, καθώς ο αριθμός που στάλθηκε δεν ξεπέρασε τις μερικές δεκάδες, που δεν είναι παρά ένας συμβολικός αριθμός για τις ουκρανικές δυνάμεις.
Το ίδιο ίσχυε και για τα MANPADS Mistral, όπου ο ουκρανικός στρατός έλαβε συνολικά 90 πυραύλους, εκ των οποίων μόνο 45 εκτοξεύτηκαν με επιτυχία.
Με τα ουκρανικά μαχητικά να επιθυμούν απεγνωσμένα να λάβουν πυραύλους MMP για να αντιμετωπίσουν τα ρωσικά άρματα μάχης, το προϊόν προσφέρθηκε σε πολλούς δυνητικούς πελάτες, μεταξύ των οποίων η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και η Σουηδία.
Η Σουηδία φέρεται να έχει λάβει μια μικρή παρτίδα των πυραύλων για αξιολόγηση, ενώ οι κατασκευαστές της παράγουν ήδη ένα παρόμοιο μοντέλο.
Αντίστοιχα, το Βέλγιο σχεδιάζει να παραδώσει MMP το 2025 για χρήση στα τεθωρακισμένα οχήματα Jaguar.
Σύμφωνα με το Intelligence Online, η MBDA έχει παράγει συνολικά 1.350 πυραύλους MMP, εκ των οποίων 200 έχουν ήδη εκτοξευθεί, εκ των οποίων περίπου 20 βρίσκονται σε επιχειρήσεις στο αφρικανικό Σαχέλ και τη Μέση Ανατολή.
Τα υπόλοιπα χρησιμοποιούνται από τις γαλλικές ειδικές δυνάμεις για πειραματισμό, ενώ κάποια από αυτά είναι αφιερωμένα στην ειδική μονάδα της γαλλικής υπηρεσίας εξωτερικών πληροφοριών DGSE.
Το γαλλικό πρόγραμμα πυραύλων MMP επεδίωκε αρχικά την παραγωγή 2.850 πυραύλων για τον γαλλικό στρατό, αλλά οι περικοπές του προϋπολογισμού έφεραν τον αριθμό σε 1.750 το 2013 και αυξήθηκε εκ νέου σε 1.950 το 2019, μετά από προβλέψεις που έγιναν πριν από το ξέσπασμα του πολέμου στην Ανατολική Ευρώπη.
