Σε προγενέστερο άρθρο-ανάλυσή μας εδώ και 1, 5 έτος...., αναφερόμασταν στο παράδοξο, οι Ρωσικοί S-400 στη Συρία να παραμένουν "θεατές" ενώ το Ισραήλ πλήττει Ιρανικούς στόχους στην εν λόγω χώρα, αφού δεν αναφέρθηκε ποτέ τότε ότι το προηγμένο αντιαερπορικό σύστημα έβαλλε κατά της Ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας.
Επισημαίναμε στην ανάλυσή μας ότι έτσι αποφεύγεται επιμελώς η αντιπαράθεση F-35 με S-400, μεταξύ Ισραήλ και Ρωσίας στην πράξη, αλλά στην ουσία μεταξύ προηγμένων βιομηχανικά παράξιμων αμυντικών προϊόντων προς πώληση σε τρίτες χώρες, από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία.
Αλήθεια τι θα γινόταν στην περίπτωση του ευφάνταστου υποθετικού εκείνου σεναρίου όπου ερχόταν σε αντιπαράθεση τα δύο παραπάνω οπλικά συστήματα στο Συριακό ουρανό και υπερτερούσε το ένα εξ αυτών έναντι του άλλου;
Θα αγόραζε καμία τρίτη χώρα το "ηττημένο οπλικό σύστημα"; Όχι βέβαια.
Αυτό αποτελεί και την κυριότερη αιτία αποφυγής οποιασδήποτε ενέργειας αντίδρασης των S-400 στους αεροπορικούς βομβαρδισμούς του Ισραήλ κατά Ιρανικών στόχων στη Συρία.
Τα παραπάνω προφητικά θα λέγαμε, φαίνεται ότι ίσχυαν τότε, πρίν ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία ο οποίος φαίνεται ότι τα διαφοροποιεί και εξηγώ
Η απόδοση των Ρωσικών S-400 στον πόλεμο στην Ουκρανία
«Η αποτυχία των ρωσικών S-400 στην Ουκρανία», είναι ο τίτλος άρθρου ΜΜΕ, του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Εάν η καταστροφή του συστήματος υποστήριξης του ρωσικού στρατού συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό, οι Ρώσοι θα πρέπει να σταματήσουν τις μάχες. Ο ουκρανικός στρατός συνεχίζει να καταστρέφει στρατιωτικές αποθήκες, κέντρα διοίκησης, δεξαμενές καυσίμων και συγκεντρώσεις στρατιωτικού εξοπλισμού του ρωσικού στρατού στο Μελιτόπολη, Izyum, Stakhanov, Perevalsk, Nova Kakhovka, Donetsk και άλλες περιοχές, με αμερικανικά συστήματα πολλαπλών πυραύλων εκτόξευσης HIMARS.
Τα χτυπήματα στοχεύουν στο πιο ευάλωτο τμήμα του ρωσικού στρατού, την επιμελητεία. Εάν η καταστροφή του συστήματος ανεφοδιασμού του ρωσικού στρατού συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό, τότε, σύμφωνα με παρατηρητές, οι Ρώσοι θα πρέπει να σταματήσουν τις εχθροπραξίες λόγω έλλειψης πυρομαχικών και καυσίμων.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αλλά ανεξάρτητοι ειδικοί λένε ήδη ότι ο μύθος των «αήττητων» δυνάμεων της ρωσικής αεράμυνας λιώνει μπροστά στα μάτια μας. «Γιατί τα περίφημα Pantsirs, S-300, S-400 και άλλα αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα δεν μπορούν να κάνουν τίποτα με το HIMARS;» ρωτούν οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες. «Γιατί ο εξοπλισμός του ΝΑΤΟ επιδεικνύει στο πεδίο της μάχης ασύγκριτη ακρίβεια και αποτελεσματικότητα σε σύγκριση με το ρωσικό; "
Όπως σημείωσε ο Egidijus Papečkis, Λιθουανός στρατιωτικός παρατηρητής και ειδικός στην αμυντική πολιτική, Διδάκτωρ Επιστημών, σε συνέντευξή του στην Azeri Daily, ο λόγος έγκειται στο γεγονός ότι η Ρωσία αντικειμενικά δεν διαθέτει συστήματα αεράμυνας ικανά να καταρρίψουν πυραύλους HIMARS.
«Το σύστημα αεράμυνας S-400 Triumph διαφημίστηκε από τους Ρώσους ως ένα καθολικό σύστημα για την καταστροφή όλων των τύπων αεροδυναμικών στόχων και βαλλιστικών πυραύλων με εμβέλεια εκτόξευσης έως και 3.000-3.500 km», λέει ο Papechkis. "Ωστόσο, η προστασία των στόχων από πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων HIMARS" Triumph "δεν ισχύει.
Επιπλέον, δεν έχουμε δει ακόμη τους S-400 σε καμία σύγκρουση όπου εμπλέκεται η Ρωσία.
Η Ρωσία πούλησε την εξαγωγική έκδοση του S-400 στην Τουρκία και την Κίνα. Μετά ότι, οι Κινέζοι παραδέχτηκαν ότι στην πραγματικότητα αυτοί είναι ένα καλά βαμμένο συγκρότημα S-300. Σύμφωνα με Κινέζους ειδικούς, οι τεχνικές δυνατότητες της εξαγωγικής έκδοσης δεν είναι πολύ κατώτερες από το σύστημα S-400, το οποίο είναι σε λειτουργία με προς το παρόν δεν υπάρχουν πληροφορίες για το πόσοι πύραυλοι και αεροσκάφη καταρρίφθηκαν κατά τη διάρκεια πολεμικών ενεργειών στην Ουκρανία, αλλά είναι γνωστό ότι όλα τα αεροσκάφη της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας που καταρρίφθηκαν από Ουκρανούς χτυπήθηκαν από φορητά συστήματα αεράμυνας Stinger, Iglas και Πολωνικά Περούνς.
Σύμφωνα με τον Λιθουανό ειδικό, η Ρωσία δεν δημιουργεί νέους τύπους όπλων, αλλά κυρίως εκσυγχρονίζει τον παλιό σοβιετικό εξοπλισμό. Γι' αυτό οι μικροί και πολύ γρήγοροι πύραυλοι πολλαπλής εκτόξευσης HIMARS αποδείχθηκαν εξαιρετικά άβολος στόχος για τους S-400.
«Η ρωσική προπαγάνδα μας πείθει εδώ και πολύ καιρό ότι τα S-300 και τα S-400 είναι υπερσύγχρονα και τρελά αποτελεσματικά συστήματα αεράμυνας», σημειώνει ο Egidijus Papečkis.
«Αλλά ακόμη και πριν από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, κατά τη διάρκεια των μαχών στη Συρία, δεν υπήρξε ούτε μία περίπτωση που οι S-300 χτύπησαν τουλάχιστον κάποιο εναέριο στόχο. Δεν είδαμε δει καθόλου τη δυνατότητα αυτού του συστήματος σε ένοπλες συγκρούσεις».
Ο Δρ. Papechkis ισχυρίζεται ότι κατά τη διάρκεια των μαχών στην Ουκρανία, το ντεμπούτο των S-300 απέτυχε εντελώς. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί το γεγονός ότι από τον Φεβρουάριο του 2022 αυτό το αντιαεροπορικό πυραυλικό σύστημα δεν έχει πλήξει ούτε έναν στόχο;
«Μέχρι στιγμής, η παρουσία των S-300 και S-400 είναι απλώς ένας ψυχολογικός παράγοντας που θα πρέπει να πείσει τον εχθρό ότι ο ρωσικός στρατός είναι εξοπλισμένος με συστήματα αεράμυνας μεγάλης εμβέλειας», λέει ο ειδικός.
"Όμως, όταν πρόκειται για την πρακτική χρήση των S-400, τίποτα. Για παράδειγμα, στη Συρία, αεροσκάφη της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας πέταξαν πάνω από συγκροτήματα S-400 χωρίς καμία παρέμβαση, κατέστρεψαν ιρανικούς στόχους που στάθμευαν στο συριακό έδαφος και στη συνέχεια επέστρεψαν ήρεμα στα βάσεις."
Τώρα, προφανώς, το ρωσικό σύστημα αεράμυνας στην Ουκρανία δεν είναι σε θέση να αποκρούσει αποτελεσματικά τις αεροπορικές επιδρομές. Σύμφωνα με τον Λιθουανό εμπειρογνώμονα, οι Ουκρανοί χτυπούν τις θέσεις του ρωσικού στρατού όχι μόνο με αμερικανικά HIMARS και drones, αλλά και με παλιούς σοβιετικούς πυραύλους Tochka U, κάτι που, λογικά, δεν θα έπρεπε να αποτελεί μυστήριο για τη ρωσική αεράμυνα.Τι συμβαίνει τελικά στο ουκρανικό μέτωπο; Ο ρωσικός στρατός είναι οπλισμένος με δεκάδες συστήματα αεράμυνας TOR-M2, αλλά για κάποιο λόγο δεν βλέπουμε πώς καταρρίπτουν ουκρανικούς πυραύλους ή drones…».
Παράλληλα, ο Λιθουανός ειδικός επισημαίνει ότι το βεληνεκές του συστήματος αεράμυνας TOR-M2 είναι πολύ υπερεκτιμημένο. Εάν, όπως ισχυρίζονται οι κατασκευαστές του, ήταν πραγματικά 12-15 χιλιόμετρα, τότε αυτά τα συγκροτήματα θα μπορούσαν να εγκατασταθούν σε αξιοπρεπή απόσταση από την πρώτη γραμμή. Ωστόσο, η διοίκηση του ρωσικού στρατού εγκαθιστά «TORs» σχεδόν στο μέτωπο, ώστε οι πύραυλοι του να φτάσουν σε ουκρανικούς εναέριους στόχους.
«Η Μόσχα έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι το σώμα του ρωσικού στρατού στη Συρία φέρεται να κατέρριψε πυραύλους που εκτοξεύτηκαν με το σύστημα Pantsir μικρής εμβέλειας», δήλωσε ο Egidijus Papečkis. «Σε αυτή την περίπτωση, γιατί δεν το βλέπουμε αυτό στην Ουκρανία, όπου το HIMARS κυριαρχεί; για να διευκρινιστεί ότι το αμερικανικό σύστημα πυραύλων πολλαπλής εκτόξευσης εκτοξεύει έξι πυραύλους ταυτόχρονα, οι οποίοι πετούν προς τον στόχο σαν σύννεφο. Ενάντια σε όπλα όπως το HIMARS, θα πρέπει να μπορεί η Ρωσία να διεξάγει συμβατικό αντιαεροπορικό πόλεμο
Δηλαδή κατά των HIMARS, συστήματα πολλαπλών πυραύλων εκτόξευσης». Smerch» ή «Hurricane» θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν «Αλλά, όπως αποδεικνύεται, αυτές οι ενέργειες δεν κάνουν τίποτα για τον ρωσικό στρατό».
Ο Papechkis υπενθυμίζει ότι τα κατευθυνόμενα όπλα ακριβείας όπως το HIMARS βρίσκονται σε υπηρεσία με τις χώρες του ΝΑΤΟ για σχεδόν πενήντα χρόνια. Δηλαδή δεν είναι ένα υπερσύγχρονο μέσο καταστροφής. Κι όμως, χρησιμοποιώντας το, η Ουκρανία αλλάζει δραματικά την κατάσταση στον πόλεμο.
Μια παρόμοια εικόνα θα μπορούσε να παρατηρηθεί πριν από σαράντα χρόνια, στο Αφγανιστάν, όταν το αμερικανικό Stinger MANPADS άλλαξε ριζικά την κατάσταση στον πόλεμο των Αφγανών Μουτζαχεντίν ενάντια στον ισχυρό σοβιετικό στρατό. Το πώς τελείωσε αυτός ο πόλεμος για την ΕΣΣΔ είναι γνωστό σε όλους.
«Ουσιαστικά, αυτή είναι η πρώτη φορά που ο ρωσικός στρατός συναντά όπλα του ΝΑΤΟ στο πεδίο της μάχης», λέει ο Δρ. Papechkis.
Και πέντε ή έξι βλήματα HIMARS χτυπούν απευθείας τον στόχο, επειδή κάθε βλήμα είναι εξοπλισμένο με μονάδα ελέγχου και αποκτάται ένα σχετικά φτηνό όπλο, η καταστροφική ισχύς του οποίου, λόγω της ακρίβειας του χτυπήματος στο στόχο, υπερβαίνει κατά πολύ τη ζημιά που προκαλεί το ρωσικό επιχειρησιακό-τακτικό πυραυλικό σύστημα Iskander.
Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, δεδομένου ότι η απόκλιση του κατευθυνόμενου πυραύλου HIMARS από τον στόχο είναι 1-2 μέτρα, και η απόκλιση του Iskander είναι έως και 500 μέτρα. "
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Τα όσα αναφέρει παραπάνω στο άρθρο του, ο Egidijus Papečkis, Λιθουανός στρατιωτικός παρατηρητής και ειδικός στην αμυντική πολιτική, Διδάκτωρ Επιστημών, σε συνέντευξή του στην Azeri Daily, έρχονται να επιβεβαίωσουν την ανάλυση μας για την μη χρήση των S-400 στη Συρία στην οποία όπως προαναφέραμε είχαμε προβεί1,5 έτο; πρίν
Η αναποτελεσματικότητα των Ρωσικών S-400 στα πεδία των μαχών στην Ουκρανία, έχει σαν αποτέλεσμα να "ζώσουν φίδια" τον Ερντογάν αναφορικά με την αποτελεσματικότητα των τουρκικών S-400 , απέναντι στην πανίσχυρη Πολεμική Αεροπορία μας
Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που ο Τούρκος Πρόεδρος πλευρίζει Ιταλία και Γαλλία για την απόκτηση, ακόμη και συμπαραγωγή πρότεινε στον Μακρόν, του αντιαεροπορικού συστήματος SAMP-T
Κλείνοντας να υπενθυμίσουμε ότι η αχίλλειος πτέρνα της Τουρκίας είναι η κάκιστη αντιαεροπορική της άμυνα και η γερασμένη πολεμική της αεροπορία, δύο τομείς όπου η Ελλάδα σαφέστατα έχει το πάνω χέρι
