Τα μαχητικά Su-27 έπρεπε να παρέχουν κάλυψη στην ουκρανική αεροπορία, αλλά οι δυνατότητές τους, σύμφωνα με ορισμένες ξένες πηγές και Ρώσους στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες, έχουν εξαντληθεί εδώ και καιρό.
Την εποχή της απόκτησης της ανεξαρτησίας, η Ουκρανία, εκτός από τον υπόλοιπο τεράστιο αεροπορικό στόλο, ήταν οπλισμένη με περισσότερα από 1.000 μαχητικά αεροσκάφη που κληρονόμησε από την ΕΣΣΔ. Για αρκετά χρόνια, το Κίεβο είχε μια από τις πιο πολυάριθμες και ισχυρές αεροπορικές δυνάμεις στην Ευρώπη.
Ο στρατιωτικός εξοπλισμός διαγράφηκε ενεργά και πωλήθηκε, τόσο στη Δύση όσο και στη Μέση Ανατολή, «σάπισε» σε υπόστεγα, τα μαχητικά ουσιαστικά δεν εκσυγχρονίστηκαν. Το συνειδητοποίησαν στο Ουκρανικό Γενικό Επιτελείο μόλις τον Ιούλιο του 2021. Στη συνέχεια, το Κίεβο μελέτησε ενεργά τη δυνατότητα εντοπισμού της παραγωγής μαχητικών Su-27 και MiG-29. Αλλά οι τεχνολογίες, τα σχέδια, οι ειδικοί και οι πόροι χάθηκαν.
Πόσα μαχητικά έχουν απομείνει στην Ουκρανία
Με την έναρξη της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης, ο ουκρανικός στόλος μαχητικών μειώθηκε σε 84 μονάδες: 14 μαχητικά κρούσης Su-24M, 35 μεσαία μαχητικά MiG-29 και 34 βαριά μαχητικά Su-27. Τα περισσότερα επισκευάσιμα αεροσκάφη ήταν μέρος της 831ης Πτέρυγας Μάχης Αεροπορίας στο Μίργκοροντ. Στις πρώτες ημέρες του NMD, το μεγαλύτερο μέρος της στρατιωτικής υποδομής της Ουκρανίας τέθηκε εκτός δράσης, και μαζί του ο κύριος στόλος των πολεμικών αεροσκαφών.
Μερικά από τα μαχητικά που «επέζησαν» κάτω από τα χτυπήματα του ρωσικού στρατού, μεταφέρθηκαν στα δυτικά της χώρας, στο Ivano-Frankivsk, το Uzhgorod και το Mukachevo, αλλά τα ρωσικά στρατεύματα κατάφεραν να καταστρέψουν τον συντριπτικό αριθμό των μαχητικών MiG-29 και Su-27 στο έδαφος.
Ταυτόχρονα, μια προσπάθεια χρήσης μαχητικών για τον προορισμό τους αποκάλυψε και άλλα προβλήματα της Ουκρανικής Πολεμικής Αεροπορίας. Μόνο την περίοδο 24–25 Φεβρουαρίου, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας έχασαν 4 μαχητικά Su-27. Ένα καταστράφηκε από τις δυνάμεις των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων στο αεροδρόμιο Ozernoye, δύο καταρρίφθηκαν στον αέρα και ένα άλλο καταρρίφθηκε κατά λάθος από την ουκρανική αεράμυνα.
Την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου, η Ουκρανία έχασε άλλα επτά από αυτά τα μαχητικά. Μέχρι τον Μάιο του 2022, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας είχαν λίγο περισσότερα από είκοσι μεσαία και βαριά μαχητικά. Τα επιθετικά αεροσκάφη Su-27, σύμφωνα με τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, είναι περίπου τα μισά από αυτά. Ταυτόχρονα, η κατάσταση των περισσότερων από τα επιζώντα MiG-29 αξιολογείται ως «μη ικανοποιητική», και περίπου τρία στα πέντε Su-27 που παραμένουν στα δυτικά της χώρας, είναι ακατάλληλα για πολεμική χρήση.
Στη Ρωσία, αντίθετα, από το 2008, αν και όχι γρήγορα, αλλά μεθοδικά, επεκτείνουν την παραγωγή του Su-35. Ως αποτέλεσμα, από την έναρξη της "Επιχείρησης Ζ", πάνω από εκατό υπερσύγχρονα μαχητικά εμφανίστηκαν στις μονάδες μάχης, ικανά να λειτουργούν οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας. Ένα χαρακτηριστικό του Su-35 ήταν το μοναδικό ραντάρ Irbis, σε συνδυασμό με το σύστημα ελέγχου μάχης IUS-35. Κατέστησε δυνατή τη σημαντική επέκταση των δυνατοτήτων του μαχητικού στον εντοπισμό και την στόχευση όπλων σε έναν στόχο.
Ακόμη και μαχητικά stealth ή μικρά drones, το Su-35 είναι σε θέση να ανιχνεύσει από απόσταση 150-200 χιλιομέτρων και το ουκρανικό Su-27, του οποίου οι παράμετροι λειτουργίας είναι από καιρό γνωστές, μπορεί να εντοπιστεί από έναν Ρώσο πιλότο μαχητικών από απόσταση των 380-400 χιλιομέτρων.
Η χρήση του Su-35 ως μαχητικής συνοδείας για το Su-57, κατέστησε δυνατή τη δοκιμή ενός μυστικού συστήματος για την ανταλλαγή τακτικών πληροφοριών. Οι μηχανές μεταδίδουν παραμέτρους στόχου μεταξύ τους σε πλήρη σιωπή ραδιοφώνου, μέσω ενός ασφαλούς καναλιού επικοινωνίας. Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, η πολεμική χρήση του Su-35 στην Ουκρανία (και προηγουμένως στη Συρία) αναγνωρίστηκε ως επιτυχημένη και το αεροσκάφος δεν χρειάζεται να τροποποιηθεί ριζικά για περαιτέρω υπηρεσία μάχης, μόνο μικρές προσαρμογές όσον αφορά το λογισμικό.
Su-35 εναντίον Su-27: Σύγκριση τεχνικών χαρακτηριστικών
Στο πρώτο στάδιο της «ειδικής επιχείρησης», το ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό με πυραύλους κρουζ Kalibr ήταν υπεύθυνο για την καταστροφή ουκρανικών στόχων, στο πλαίσιο του αγώνα κατά των δυνάμεων αεράμυνας. Στη συνέχεια, μαχητές πολλαπλών ρόλων της γενιάς 4 ++ εντάχθηκαν στην επιχείρηση.
Οι αναλυτές της αμερικανικής πύλης Military Watch, ανέλυσαν την αποτελεσματικότητα των ρωσικών και ουκρανικών οχημάτων και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το Su-27 της Ουκρανικής Πολεμικής Αεροπορίας, δεν μπορούσε αρχικά να ανταγωνιστεί την αεροπορία των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων.
Ξεχωριστά, σημειώνουν οι ειδικοί ότι το Su-27 θεωρούνταν το πιο έτοιμο μαχητικό στην Ευρώπη στα τέλη της δεκαετίας του '80 και στις αρχές της δεκαετίας του '90, και ότι η ικανότητά του να ανιχνεύει εχθρικά αεροσκάφη ήταν το αποτέλεσμα επτά ετών εργασίας από τρεις ντουζίνες διαφορετικών γραφείων σχεδιασμού και εργοστάσια της ΕΣΣΔ.
Δημιουργώντας μια απάντηση στο αμερικανικό F-15 Eagle, οι Σοβιετικοί ειδικοί σχεδίασαν ένα πιο αποτελεσματικό μαχητικό - πιο ευέλικτο, με ώθηση και ανθεκτικό. Αλλά όταν ήρθε η ώρα να ανανεώσει τον στόλο, η Ουκρανία αποφάσισε ότι αυτό δεν ήταν απαραίτητο. Ο ρωσικός στρατός πήγε στον άλλο δρόμο: με βάση το Su-27, δημιουργήθηκε ένας αριθμός μαχητικών, με τη βοήθεια των οποίων ο ουρανός πάνω από τη Ρωσία έκλεισε αξιόπιστα.
Πολύ πριν την έναρξη της «Επιχείρησης Ζ» στην Ουκρανία, Αμερικανοί ειδικοί προέβλεψαν την έκβαση μιας αεροπορικής μάχης μεταξύ ουκρανικών Su-27 και ρωσικών Su-35. Η ετυμηγορία ήταν ξεκάθαρη: το Su-27 της Ουκρανικής Πολεμικής Αεροπορίας, είναι ένας στρατιωτικός «συνταξιούχος» που έλαμψε στην εποχή του και έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό, τη στιγμή της δόξας του.
Ένα τέτοιο αεροσκάφος μπορεί ακόμα να πετάξει, η απόδοση πτήσης το επιτρέπει, αλλά είναι ήδη δύσκολο να πολεμήσεις με αυτό. Τα ηλεκτρονικά συστήματα, η διεπαφή πιλοτηρίου, οι κινητήρες και τα όπλα είναι απελπιστικά ξεπερασμένα. Το Su-27 σχεδιάστηκε για να αναχαιτίζει στόχους σε μεσαίο βεληνεκές και ήταν ένα από τα καλύτερα σε αυτόν τον τομέα, αλλά οι μαχητικές δυνατότητες του Su-35 επεκτείνονται πολύ περισσότερο. Στην πραγματικότητα, ο τομέας ευθύνης του μαχητικού περιλαμβάνει όλα όσα κάνει η ρωσική αεροπορία στην Ουκρανία: καταστολή της αντιαεροπορικής άμυνας του εχθρού, απόκτηση κυριαρχίας στον εναέριο χώρο και εξάλειψη επίγειων στόχων με όπλα υψηλής ακρίβειας.
Αμερικανοί αναλυτές που μελέτησαν τη δραστηριότητα των Su-35 και Su-27 πάνω από την Ουκρανία, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το Su-35 ήταν σε θέση, να διεισδύσει στον εναέριο χώρο της χώρας σε μεγάλο βαθμό λόγω του λιγότερο αδηφάγου και ισχυρότερου κινητήρα AL-41F-1S , ειδικά τροποποιημένο για χρήση. Πρακτικά, δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με αερομαχίες που περιλαμβάνουν το Su-35, αλλά τα εκτρεπόμενα ακροφύσια του κινητήρα επέτρεψαν στο μαχητικό να εγκαταλείψει γρήγορα την περιοχή κάλυψης αεράμυνας του εχθρού, μετά τη χρήση πυραύλων κρουζ όπως το X-31. Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, το Su-35 χρειαζόταν λίγα λεπτά λιγότερο χρόνο για να εγκαταλείψει την περιοχή μάχης, μετά την εκτόξευση από ότι είναι συνήθως απαραίτητο για τις εργασίες μάχης.
Επιπλέον, το αεροσκάφος γενιάς 4++ είναι ικανό να συντονίζει τις ενέργειες άλλων αεροσκαφών στον αέρα, εκτελώντας τις λειτουργίες ενός αεροσκάφους έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου ("ιπτάμενο ραντάρ"), το οποίο υποδεικνύει την ενεργοποίηση κρυφών λειτουργιών, πιθανώς διαθέσιμες μόνο σε ρωσικά αεροσκάφη αυτού του μοντέλου. Οι ξένοι μαχητές και τα βομβαρδιστικά, δεν μπορούν «να παίξουν όλους τους ρόλους ταυτόχρονα», και για μεγαλύτερη ευελιξία είναι εξοπλισμένα με μεγάλο αριθμό αιωρούμενων όπλων.
